My Omega [WOOSAN]

My Omega -2-

18.06.2021

Selam! Sanırım artık bana alıştın! Bende seni çok sevmiştim zaten! Bugün ne öğrenmek istersin? Ah! Yine Wooyoung ve San mı? Anlaşılan ilginizi çekti. Pekâlâ bugün biraz daha derinlere inelim.

Um... Bugün size onların düğünlerinden bahsedeyim.

Kurtlar arasında düğün aslında olmaz. Çünkü düğün olacağı zaman diğer sürüler baskına gelir sürüyü dağıtırdı. Ama Wooyoung ve San'ın evliliği sadece evlilik değildi!

Civarda ne kadar sürü varsa hepsi duymuştu bu barışı. Bunların arasında Wooyoung'u isteyip alamayan Alfalar ve San'ı ayartıp onun adı altında korunmak isteyen bir sürü Omega vardı.

Barış için yapılan kutlama gecesi Wooyoung ve San'ın nikâhı kıyılacaktı. Wooyoung'un hiç bir şey umrunda değildi. Babası tarafından yeterince şiddet görmüştü zaten. Hatta belki tecavüz bile edilmişti...

San ise sinirliydi. Wooyoung'u daha görmeden içine atılan nefret tohumları yeşermişti. Onunla bir ömür geçirecek olmak çok acı bir durumdu. Yani o öyle düşünüyordu.

Hazırlıklar iki tarafıda oldukça meşgul etmiş halkın kaynaşması sağlanmıştı. İki sürü lideri ise anlaşmayı bitirmiş yaptıklarıyla gurur duyuyorlardı.

Nihayet aşkam olmuş herkes eğleniyordu. İki kişi hariç...

Wooyoung aynadan kendine baktı. Üzerindeki hanbok onu hem nefes kesici gösteriyor hemde 'ben omegayım' dermişçesine bağırıyordu. Pembe ve mavinin açık tonları tercih edilmiş uzun saçları özenle şekillendirilmişti. Pürüzsüz yüzüne hiç bir şey yapılmamış sadece dudakları parlatılmıştı. Her Alfanın istediği ideal eşti Wooyoung. Tabii San onun kıymetini bilmiyordu orası ayrı...

San'da hazırdı. O da süzdü kendini. Siyahtı... Wooyoung'un aksine simsiyah... Saçları ise asice toplanmış alttan omuzlarına dökülüyordu. Ama onlar bile o kadar sertti ki! Omegalar buna dayanamayabilirdi. Gözlerine çekilen keskin siyah kalem onu daha da üstün kılıyordu diğer Alfalardan. Wooyoung'a göre ise o da sıradandı... Sıradan bir Alfa?

Sonunda göreceklerdi birbirlerini. Açıkçası ikisinde merak etmiyordu. Bu saçma evlilik onlar için önemsizdi... Yada sadece San için?

San odasından çıkıp Wooyoung'un kapısına gitti. Onu hazır bekleyen eşine baktı. San bu kadarını beklemiyordu. Herkes onun güzelliğinden bahsediyordu ama o bir kez olsun dönüp bakmamıştı ona. İnce beli, dolgun dudakları, orantılı vücudu... San'a göre sevdiği kızdan güzeldi. Ama onun kalbi çirkindi! Yüzü güzel olsa ne fark eder ki?! İki seveni ayıracak kadar zalimdi o! Tabii ki San'ın gözünde.

Yanına ilerleyip koluna girmesi için bekledi. Wooyoung ses etmeden yavaş ve kibarca tuttu kolunu. Wooyoung'da San'da mutlu değildi. Yüzlerine baktığınızda hiç bir duygu bulamıyorsunuz.

Meydana gidecek arabaya(gondol) bindiler. Yol oldukça uzundu. 1 saat sonra duran arabayla San ayağa kalktı. Wooyoung'da kalkıp koluna girdi. Beraber indiler arabadan.

İndikleri gibi kopan alkış ve sevinç çığlıklarıyla gülümsedi Wooyoung. San ona bakıp tebessüm etti. Güzel gülüyordu... Wooyoung'da ona bakınca kısa bir süre bakışıp gelen babalarıyla ayırdılar gözlerini.

San ve Wooyoung için gelen din adamıyla nikah töreni başladı. Tören bittikten sonra San ve Wooyoung tekrar yola koyuldu.

Tören oldukça yorucuydu ve Wooyoung çok yorulmuştu. Koluna girdiği eşinin omzunda uyuyakaldı. San bir şey demedi. Ne diyebilirdi ki? Artık onun eşiydi. Onun hakkında bildiği tek şey adıydı.

O da yorulmuş olacak ki kafasını onun kafasının üzerine koyup uyuyakaldı. Onların ilk ve tek huzurlu anları olmuştu o arabada... Wooyoung hergün bunları hak edecek kadar nasıl bir günah işlediğini sorguluyordu...

Günleri bunları düşünmekle geçip gitti...

Dilenci değilim Allah rızası için yorum