Little baby | hyunmin

🍑¹⁶

Seungmin telefonu kapatıp derin bir nefes aldı. Bu anonim hayatına girdiğinden beri hiçbir şey yolunda gitmiyordu.

İlk başta diğerleri gibi bir müddet yazıp sonrasında cevap gelmeyince pes edip yazmayı bırakacağını düşünmüştü.

Ama o gitmemişti. Üstelik kim olduğunu bilen tek kişiydi.

Seungmin fazlasıyla korkuyordu. Anonim her an kimliğini ifşa edebilir, meslek hayatını mahvedebilirdi.

O sayfa Seungmin'in kendi gibi olup rahat davranabildiği tek yerdi. Bunun da elinden alınmasını istemiyordu.

Üstelik kendini tehdit eden anonim şirketten biriydi. En ufak bir şeyde patron dahil herkesin bunu öğreneceğini biliyordu.

"Beni dinliyor musun Seungmin?" Taehyun'un kendine merakla bakan bakışlarını gördüğünde yutkunup ona döndü.

"Ah.. evet dinliyorum."

Taehyun bakışlarını dalgın çocukta bir müddet gezdirmiş ardından dudaklarını yalamıştı. Elini Seungmin'in bacağına yerleştirirken sordu. "Yardımcı olabileceğim başka bir konu var mı?"

Flörtöz bir havayla sorduğunda Seungmin gözlerini büyüttü. Anonimin haklı çıkmasıyla içinden kendine küfür savururken ayaklandı. "Hayır, teşekkür ederim."

Amacı Taehyun'un yanından hızlıca ayrılmakken kolunu tutan elle duraksadı.

Taehyun Seungmin'in kolunu bırakmadan ayaklandı. "Bu kadar çabuk mu gideceksin? Biraz vakit geçirelim."

Seungmin gerginlikle etrafına bakındığında odasından kendisine bakan Hyunjin'le gülümsedi. Anonimin de burada olduğundan emindi. Kolunu hızlıca Taehyun'dan kurtarırken onu cevapladı.

"Bay Hwang çalışanlarını gözetliyor ve ne tesadüf ki ben de kendisinin yanına uğrayacaktım, bilmem anlatabildim mi?"

Yüzündeki sırıtışla tehditkar bir şekilde konuştuğunda Taehyun patronun odasına baktı. Hyunjin gerçekten oradaydı.

Taehyun'un kendisine baktığını gören Hyunjin'in ise yüzünde küçük bir sırıtış belirdi. Seungmin'in ondan kurtulmak için kendisini kullandığını anlamıştı. Daha fazla onları izlemenin yanlış anlaşılacağını düşünerek masasına geçti.

Seungmin laf dinlemeyen bir bebekti ve bu bazen Hyunjin'i çok fazla zorlamasına sebep oluyordu.

Hyunjin eğer isterse şimdi bile gidip anonimin kendisi olduğunu söyleyebilirdi. Onun böyle oyunlara ihtiyacı yoktu. Yine de bunu yapmıştı çünkü Seungmin'in kendisini tanımadan ne kadar ciddi olduğunu bilmesini istiyordu.

Seungmin durumun ciddiyetine vardığında ve gözü kendisinden başka birini görmediği zaman onun karşısına çıkacaktı. Gerçi Hyunjin buna bile gerek kalacağını düşünmüyordu. Zira Seungmin'in onu bulması an meselesiydi.

Kapısı tıklanıldığında düşüncelerini bir kenara bırakarak konuştu. "Gel."

Önündeki dosyayı açarken göz ucuyla içeri girenin kim olduğuna baktı.

Seungmin'di.

Yutkunurken yüzünü tamamen ona çevirdi.

Seungmin ise bunu nasıl söyleyeceğini düşünüyordu.

"Efendim Seungmin?"

Her zamanki sert sesiyle konuştuğunda Seungmin söylemenin iyi bir fikir olup olmadığını sorgulamaya başladı. Ama o bu şirketin patronuydu öyle değil mi? Bilmeye hakkı vardı.