Please Take Me Again ( Book 2)

chapter33:Back to reality

Tricia

After our wedding nag sama kami ni Enzo sa condo niya. Akala ko nga pag sinabi ko kila mommy ang totoo magugulat sila. I was wrong, ako pa ang nagulat. They knew everything. Well kahit naman ayaw nila tapos na. At this time ipaglalaban ko si Enzo.

"Done?"sabi sa akin ni Enzo. Papasok na din kase siya nang office. We decided na ituloy ang operation niya na nakasched na siya next week. Ayoko na nga sana siyang papasukin pero nagpupumilit siya at madami daw siyang aayusin. Kenneth Shane's mom ang gagawa nang operation. Every night nagdadasal ako na sana maging maayos ang operation niya.

"Lets go.." aya ko sa kanya. Since nagsama kami naging panatag ako.Everyday pakiramdam ko prinsesa ako.Syempre pinapantayan ko ang pagmamahal at pagaalaga na ginagawa ni Enzo.

Napatigil ako nang makita ang tie niya na hindi tama ang pagkakabit.

"Wait!"sabi ko sa kanya.Napahinto siya at nakangiting humarap sa akin."Here."sabi ko pagkatapos kong ayusin ang tie niya.

Hinatid ako ni Enzo sa flavours back to reality kami.Work hard.Naglalakad ako papasok nang makita ko si Troy.Natahimik ako sandali nang makalapit ako sa kanya.He looked..Urgh!basta iba.Ang messy niyang tignan. Mahabang buhok.Mahabang bigote.Magulong damet.At amo'y alak at sigarilyo.

"Kamusta na ang bagong Mrs.Martinez?"sabi niya habang nakatingin sa kamay ko. Instinct nalang siguro na bigla ko itong itinago. Napakunot ang noo niya sa ginawa ko. I looked away. I can't see him like this. He is so wasted.

"Didn't even bother to invite an old friend, ha?" sarkastik na sabi niya. Huminga ako nang malalim. I know napa-asa ko siya before, pero I feel sorry for that. Alam kong mali ako, pero enough na ang paninisi at pagpipilit. I shouldn't feel kung ano man ang nararamdaman ko.

"I'm sorry. But--" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko nang pinutol niya at tumawa nang mahina. Somethings weird on Troy. Hindi ko alam kung ano, but he's not the Troy I knew before, he seems hopeless. What happened to him?

"You always says sorry, but you're really not. Pinaasa mo ako Tricia! at umasa ako." natatawang sabi niya habang kita ang galit sa mga mata niya. "Damn Tricia, ikaw ang gumawa sa akin nito." galit na sabi niya at hinawakan nang mahigpit ang kamay ko.

"Troy nasasaktan ako!" nagsusumamong sabi ko. Pilit niya akong hinihila. Damn. Baket ngaun pa! Baket walang tao dito? Baket ganito?

"Shut up!" sigaw niya habang hinihila ako. Nanghihina ang pakiramdam ko sabayan pa nang pagkahilo.

"Please Troy, lets talk.. Wag ganito!"sabi ko. Pero parang wala siyang naririnig. Patuloy ang paghila niya sa akin nang makaramdam ako nang sakit sa aking puson.

"Stop it Troy! I'm pregnant." Hindi ko mapigilang hindi mapasigaw. Napahinto siya saglit kaya lalo akong kinabahan nang makita ko ang pag aalab nang galit sa mga mata niya.Tinignan niya ko mula ulo hanggang paa. Patuloy niya akong hinila at hanggang mapunta kami sa isang puting van, and the last thing I knew everything went black.

******

Enzo

After kong ihatid si Tricia ay bumalik ako sa condo namen. I have to do this thing para sa hinaharap. Hindi ko mapigilan maluha  pag naiisip ko. I lied again to her. Sana pag nakita niya ito sa future maalis ang pain na maibibigay ko sa kanya. Kumuha ako nang video cam nang..

Ding - Dong...

Natigil ako sa ginagawa ko nang biglang tumunog ang doorbell. Maybe this is Zi. Pinapunta ko kasi siya dito. As of now kay Zi ako pinakamalapit. He knows everything as in lahat lahat. May mga bagay na siya lang ang may alam. Tumayo ako para pagbuksan siya.

"How's life being married?"nagulat ako nang siya ang naabutan ko sa labas nang unit namen.

"What are you doing here?"malamig na sagot ko kay Sydney.

Tumaas ang kilay niya. Isasara ko na sana ang pinto nang pinigil niya.

"I just dropped by to say this, welcome back to reality Enzo.."

*****

onti nalang talaga.May inedit pala ko sa last chap feeling ko kase naging mabait si Sydney dun hahaha isang word lang naman nadagdag.

Short ud..Haha lage naman short ud ko. :P