Bölüm 1

38K 1K 214
                                    

Yine bombok gibi olan hayatıma küfür ede ede yetimhaneye gidiyordum.

17 yaşındaydım .

Ailem beni küçükken bırakmış ailemi araştırmışlar ne yazık ki ailemi bulamamışlar.

 Yetimhanede bana bir isim ve soy isim vermişler.

İşte o gün bugündür yetimhanede kalıyordum.

 Yetimhanenin belası(!) diyorlar bana genelde çünkü nerede kavga olursa benim yüzümden oluyordu.

Yani abi burda benim suçum ne belalı insanlar beni buluyorsa  ben ne yapayım.

Tamam biraz kavgacı olabilirdim ama birazcık.

 Kendimi asla ezdirmezdim ve kendini ezdiren insanlara da gıcık olurdum.

Sonuçta sende insansın  senin diğerlerinden ne eksiğin var.

 Hepimiz eşitiz belki eşit şartlar altında yaşamıyor olabiliriz ama bu  onların üstün olduğunu  göstermez.

Bugüne kadar ailemi çok aradım ama bulamadım.

 Resmen yer yarılmış içine girmişlerdi. 

Hiç bir bilgi yoktu.

 Sırf ailemi bulmak için belalı insanlara bile bulaşmıştım ama nafile hiç bir bilgi yoktu.

Seni istemeyen aileyi neden arıyorsun diye sorabilirsiniz yani bence de beni istemeyen biri kendi kaybeder ama bu iş öyle değil onları bulup sadece bir çift laf edecektim onlara ama yok!

Sinirle ayağımı önümdeki taşa vurdum.

 Yetimhaneye gelmiştim okul saatiydi ama ben yine(!) okulda değildim. 

Bazen sıkılıp okuldan kaçıyordum biraz dolaşıp tekrar yetimhaneye geliyordum.

Çocukluğumdan beri bu yetimhanede kaldığım için herkes beni tanırdı ve severdi.

 Çok deli dolu bir insanımdır o yüzden bana deli kız derlerdi.

Yetimhane müdürümüz Ayşe Hanımı görmemle güzel bir azar işiteceğimi anlamıştım yanından geçerken ona en tatlı bakışlarımla baktım.

"naber Ayşe Sultan" dedim gülerek kafasını iki yana sallayarak.

"kızım senin bu saate burda ne işin var okulda olman gerekmiyor muydu " dedi.

Bana kızmaya çalışıyordu ama bana kıyamıyordu beni kızı gibi severdi.

"sorma Ayşe Sultan sorma öyle bir uykum var ki anlatsam roman olur o derece yani ben bir gidip uyuyayım sonra konuşuruz" dedim.

 Cidden çok uykum vardı. 

Arkamdan söyleniyordu seviyordum bu kadını ya.

Yatakhaneye gelince kendi yatağıma geçip oturdum ne zamanlar geçirmiştim burada hepsi çok güzel anılardı.

 Güvenlikçimiz Ali Abi hademe Fatma Teyze ve diğer çalışanlar ne çok seviyordum onları ailem gibi bellemiştim.

Onlar da beni kızları gibi sayıp sevmişlerdi.

 Yatakhanede ben, Afra, Damla, Kiraz ve Rüya beraber kalıyorduk çok seviyordum onları onlar da beni seviyordu çok yakın arkadaşlardık.

Aynı yaştaydık başlarına bir şey gelirse direk bana gelip anlatırlarddı.

Onları her zaman koruyordum.

 Kavga falan olunca da beraber kavga ederdik.

 Dövüşebiliyordum kendim öğrenmiştim .

Okula gitmediğim zamanlar Ahmet Amcanın yanına gider orada kendime çalışırdım.

Bazı geceler dışarı çıkardık tabi Ali Abi izin vermezdi iş başa düşerdi biz de kaçardık yetimhaneden çok eğlenirdik o geceler ama güzel bir fırça da yerdik.

 Hatta bazen ceza bile yiyebilirdik ama bizim yetimhane müdürümüz öyle dizilerdeki gibi kötü bir kadın değildi baya iyiydi hata bize yeri geldiğinde annelik bile yapıyordu.

 Aşık olursak sevgilimizden ayrılırsak falan hep bize bir anne gibi destek olurdu ne zaman bir sorunumuz olsa onun yanına giderdik.

Afra'nın annesi doğumda ölmüştü babası ise annesinin hamile olduğunu öğrenince onları terk etmişti.

Damla'nın ise annesi onu istememiş yetimhaneye kendi bırakmıştı babası ise annesinden ayrılmış başka bir kadın ile evlenmişti.

Kiraz ise ailesi bir kazada ölmüş tek o kurtulmuştu aramıza sonradan katılmıştı.

 Çok iyi anlaşıyorduk çok kötü zamanlar geçirdi ona biz destek olduk.

Sonradan kendini toparladı  çok şükür.

Rüyanın ailesi onu terk etmişti.

Geçenlerde annesi gelmiş Rüya ile konuşup pişman olduklarını söylemişti ama Rüya onları affetmemişti.

 Rüyanın bu huyunu çok seviyordum kolay kolay kimseyi affetmezdi onları süründürür sonra affederdi bana benziyordu bu konuda. 

Düşündüklerim ile gülümseyip kendimi yatağıma bıraktım.

 Okuldan kaçtığım için kızlardan da güzel bir azara işitecektim ama bişey olmaz onlar benim kardeşim gibilerdi onlardan gelen her şey başım gözüm üstüneydi.

 Daha fazla uykuya dayanamayıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.


Bölümler değişti , yeni bölümleri her gün 1 bölüm olarak atacam.

Sınır koymak istemiyorum yıldıza basarsanız mutlu olurum :)




(düzenlendi)

13.06.2022

Mafya Mı ¿Where stories live. Discover now