BÖLÜM 37

505 34 19
                                    

Yazardan

Televizyondan ses gitmişti ama görüntü hala vardı.

Kızlarda ise bir değişiklik yoktu haka baygındılar.

Sapık adamın konuşmasını bitirmesinin üzerinden yarım saat geçmişti ama kızlar hala baygındı.

Tüm herkese haber salmışlardı bu yarım saat içinde ama hiç bir şekilde iz yoktu sadece dün konaktan çıktıktan sonra bir kızı dayak yemekten kurtarmış ve parka gitmişlerdi ondan sonrası hiç bir iz yoktu.

"Hakan kızlar niye hala baygın niye uyanmıyorlar"

Kadınlar hepsi üzülmüştü hatta Sena'nın babannesi ve anneannesi ağlamıştı.

Tabi sevda da ağlamıştı.

Asya tek ağlamamıştı ama çok korkuyordu kızlara bir şey olacak diye özellikle de Afraya çünkü Afranın da kalbi kırılmıştı biliyordu.

Hem bu olayda en masum Afraydı hiç anne baba sevgisi görmemişti hep yalnız yaşamıştı.

Anne baba sevgisi tüm çocukların yaşaması gereken bir şeydi ve Asya söz vermişti Afrayla arasını anne kız gibi yapacaktı belki kendi kanından değildi ama annelik kan bağına bakmıyordu.

Öyle anneler vardır ki kan bağı olmasına rağmen evlatlarına hayatı zindan eden ve öyle anneler vardır ki kan bağı olmamasına rağmen evlatlarına dünyaları veren.

İşte Asya için de Afra artık onu kızıydı.

Öz veya değil o onu öyle görüyordu.

Can ise o da çok korkuyordu bir kızı vardı kız babasıydı o Sena ortaya çıktıktan sonra hep içinden acaba kız babası olmak nasıl bir duygu diye düşünmüştü.

Şimdi onun da bir kızı vardı ama daha o kızıyla konuşamadan kızını kaçırmıştı bir şerefsiz.

Can da her yere haber salmıştı ama nafile hiç bir şey yoktu.

Canın ailesi ile arası kötüydü evet babası ve kardeşleri ile konuşuyordu arada ama annesi ile konuşmuyordu.

Annesi de sabahtandır kızları kötülüyordu.

Yok hanım kızlar olsalarmış onların başına niye bu olay gelsinmiş en son Can dayanamayıp annesine bağırmıştı.

Annesi başta tavrını belli etmişti ne Asyayı istiyordu ne de bu ne idüğü belirsiz kızı. Ama Canın babası da kardeşleri de istiyordu sonuçta o da onların kanından canındandı.

Eyüp de istiyordu Afrayı ve şu an o da sinirden yerinde duramıyordu hem kız kardeşi hem de sevdiği kız şu an baygın bir şekilde sandalyeye bağlı bir şekildeydi.

Evet Eyüp Senayı seviyordu bundan emindi ve Sena ile de Afra ile de arasını düzeltecekti eskisi gibi patavatsız olmayacaktı.

Akan erkekleri ise hepsi çıldırmıştı.

Kardeşlerine daha yeni kavuşmuşken kardeşleri ne belalarla uğraşıyordu.

Hepsi o şerefsizi bulup öldürmek istiyordu.

Televizyondan gelen sesle herkes pür dikkat televizyona bakıyordu.

İlk Kiraz kendine gelmişti.

" Ne oluyor ya nerdeyiz? "

Kiraz kendine gelmiş etrafa bakıyordu kızları fark edince onları çağırdı.

"Sena! Afra! Damla! Rüya! Kendinize gelin beni duyuyor musunuz?!"

Mafya Mı ¿Where stories live. Discover now