Kötü Ana Karekterin Anası Oldum - [NOVEL ÇEVİRİ] REENKARNE ✔️

76. bölüm

Lila her şeyi farklı duydu ve Lacias'ın elbiseyi değil düğünün kendisini beklediğini düşündü. Çok kibirli bir fikir olduğu için bu düşünceyi uzaklaştırdı.

"O zaman programını bitirdin mi?"

"Buraya sadece bedenleri kontrol etmeye geldik."

Camerline çayını yudumlarken konuştu ve Lacias'ın yüzü onun sözleriyle aydınlandı.

"Neden böylesin? Beni geriyorsun."

Camerline'ın yüzü, oğlunun parlak gülümsemesiyle karardı ve Lila, hikayenin orijinal eserde bahsedilmeyen bu tarafını görebildiği için mutlu oldu.

"Öyleyse Lila ile çıkma sırası bende, değil mi?" Talep etti.

"Hayır!" Camerline bağırdı ve Lila salon çalışanlarının şaşkınlıkla başlarını eğdiğini gördü. bu aile her zaman toplum içinde yalnızmış gibi konuşurlardı. "Günü onunla geçirecektim, sence onu çalmana izin verir miyim?"

"Bitirdiğini söylemiştin. Neden onun gibi meşgul birini burada tutuyorsun?”

Camerline'ın yüzü Lila'ya döndü, ifadesi onun tarafını tuttuğunu ve iddiasını yalanladığını açıkça gösteriyordu. Birkaç şey yapması gerekiyordu ama Lacias'la gitmek hiçbirini yapamayacağı anlamına geliyordu. Bunu onunla eğlenmek için söylediği belliydi. Lila bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışıp kalmıştı, seçeneklerinin neler olduğunu merak etti.

Bir ses onu düşüncelerinden ayırdı. "Lila."

"Evet?" Lacias, Camerline'ın ona bağırdığı her şeyi görmezden gelebilirdi, yoksa onu bu kadar yumuşak bir sesle arayamazdı.

"Peki ya?" Lacias'ın gözleri pır pır etti ve Lila onun sağlığının bozuk olup olmadığını merak etti ama bu fikri bir kenara attı. Randevu istemekte gergin olması daha mantıklıydı ve gözleri yumuşadı.

"İstersen seninle yalnız kalmak istiyorum."

"Hımm.."

Lila'nın tereddütüyle Lacias'ın yüzü deprem olmuş gibi titriyordu, onunla alay etmekten zevk alıyordu. Ancak, onunla dışarı çıkma dürtüsünü bastırdı. Lacias, tepkisi çok sevimli olduğu için bunu yapmak istemesini sağladı. Lila susup böyle şeyler düşünürken onu acele etmeye başladı.

"Seninle olmak istiyorum ve hayal kırıklığına uğramayacaksın."

Lila onu şehirde bir gezintiye çıkarsa bile hayal kırıklığına uğramayacaktı.

"Lila." Bir kez daha söyledi, sesi onu çağırıyordu. Onun üzerinde bir etkisi olduğunu biliyordu ve o da bunu biliyordu. Ona tüm dünyada sadece ikisi varmış gibi hissettirmekte iyiydi.

Lila sonunda Lacias'la alay etmeyi bıraktı ve onunla ilgilenmesi için yalvardı. Düşünce süreci, evde dinlenebilmeleri ve muhtemelen yüzük yapma pratiği yapabilmeleri için randevusunda onunla gitmeyi kabul etmekti. Belki de ilk etapta onu istemesinin nedeni buydu. Düşündü. Ancak bu düşünce kısa sürede kesildi.

"Hayır! Lila bugün vaktini benimle geçirecek.”

Camerline reddettiğini haykırırken, Lacias onu görmezden geldi. Lila şu anki durumunda evet demeye cesaret edemedi, bunun yerine Lacias'ın yönünde basit bir başını salladı. Cevabına parlak bir şekilde gülümsedi.

"İstediğini yapabilirsin anne. Ancak Lila benimle gelecek.”

"Bu sözleri senden duymak inanılmaz. Benimle kavga ettiğini, asla evlenmeyeceğini söylediğini hatırlıyorum.”

"Bunu iltifat olarak kabul edeceğim."

"Sen … !" Camerline,  Lacias'a vurmak için kaldırdı, ancak oğlu bundan kaçınmak için çok hızlıydı. Daha sonra, gelecekteki gelinini ikna etmek daha kolay olduğu için hedefini daha kolay birine değiştirdi.

"Lila. Tatlım."

"Evet?" Olabilecek en tatlı ses tonuyla cevap verdi.

"Bugün benimle olacağına söz vermiştin. doğru mu?"

"Bu doğru."

"Yani beni böyle mi bırakacaksın? Mantıklı değil." Camerline, suçluluk duygusunun ona doğru geldiğini fark etmeye devam etti. "Seninle bir yemek, yemek istedim!"

Lila, bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışıp kaldığını hissetti. Bir taraf açıkça daha iyi bir seçenek gibi görünse de, ki bu Lacias'ın tarafıydı, Lila Camerline'a hayır demek istemedi. Yapacak bir şey olmadığını düşündü ve yemek bir doğaçlama gibi görünüyordu. Bunu söylemeli mi? Ya Carmeline bayılırsa? Carmeline bunu yapsa bile, Lila Lacias'ın yine de onunla bir randevuya çıkacağını düşünmeden edemedi.

"Ah... Uh-" Lila, Camerline'ı teselli etmek üzereydi ama Lacias onu durdurdu.

"Yeni evlilerle uğraşmayı bırak."

"Sen, bunu söylemeye cüret mi ediyorsun?!"

“Zamanımız bu kadar değerliyken neden müdahale ediyorsun!”

“Önünüzde uzun bir yol var!”

"Yetmeyecek olduğuna inanıyorum" dedi Lacias sakince.

Carmeline, kelimesi kelimesine karşı çıkarak oğluna mırıldandı ve pes etmiş gibi koltuğuna yaslandı. "Bir dahaki sefere gitmene izin vermeyeceğim."

"Pekala, ben de yapmayacağım."

"Sen … !"

Lila, çekişmelerinin daha fazla sürmesini istemediği için avucunu Lacias'ın dudaklarına bastırdı. "Lacias, dur."

Cevap vermek yerine başını salladı, gözleri anında onun hareketiyle sakinleşti. Lila'nın eli tatlı kokuyordu ve onu tatmak istedi. Ancak bu Lila'yı şaşırtacaktı ve dudaklarını onun avucuna bastırdı. Dokunulduğunda eli uzaklaştı ve Lacias gözleriyle elini takip etti.

"Güzel güzel. Siz ikiniz kelimeler için fazla tatlı değil misiniz?” Carmeline şikayetlerini mırıldanırken ayağa kalktı. "Lila, yapabileceğimi söylediğin için evlilik törenini ben süsleyeceğim."

"Yaptığın her şeyi seveceğim."