The best things in life arise out of the toughest situations, so don't discard challenges, for it is in the challenge that the fruit lies.
-
Gumapang ang mga kamay ni Syl sa bewang ko at hinila ako palapit sa katawan niya. And yeah I called him Syl kasi ang haba ng name niya para bigkasin.
And I am happy to announce na okay na kami ngayon.
I don't know if you like how we get back, I know that you're thinking that I gave up on him easily like I forgive him already.
Ito ay dahil sa kanyang paliwanag. Totoo ang lahat. Ikinuwento sa akin ng aking mga magulang at ng kanyang mga magulang ang nangyari sa kanya sa nakalipas na limang taon. And he really loves me, his family told me na hindi siya nawalan ng pag-asa na mahanap ako at marami pang nangyari.
At kung hindi sinabi sa akin ng pamilya namin, patatawarin ko pa rin siya. Because he shows me that he really loves me and cares for me.
Wala akong pakialam kung ano ang iniisip mo. Love story ko yan hindi sayo. Kaya mas mabuting alisin mo ang iyong ilong sa aking negosyo. Charr!
Lumingon kami at nakita namin ang aming pamilya, mga kaibigan at ang aking anak na babae na umiiyak. Ngumiti sila sa amin at niyakap kaming dalawa.
"Sobrang proud kami sa inyong dalawa!"
"congratulations!"
"Akala ko darating ang araw na ito."
"God it took them 5 years and still hindi nawala ang pagmamahal nila sa isa't isa. Sana oll!"
Natawa naman kami sa sinabi ni Jenna. Oo sana oll!
Binuhat ko ang aking anak at hinalikan ang kanyang pisngi. Ngumiti siya sa akin at bumulong.
"Yey mommy! Salamat sa pagpapatawad kay daddy! I love you!" bulong niya at hinalikan ang labi ko.
I mouthed 'welcome'. Napatingin ako kay Syl at nakatingin siya sa aming dalawa. Napangiti ako at may naisip ako.
Sa tingin ko oras na para malaman niya.
May ibinulong ako sa anak ko. She giggled after at tumango. Hinayaan ko siyang lumingon sa kanyang ama.
"DADDY!" she called and extended her hands saying she wanted her daddy to hold her.
Nagulat ang mga mata ni Syl. Gulat na gulat ang kanyang mukha matapos niyang matunaw ang sinabi ng kanyang anak.
"D-daddy? M-me?" nauutal niyang sabi at tinuro ang sarili. Tumango kaming dalawa at isang butil ng luha ang tumulo sa kanyang pisngi.
"My b-baby. "Tawag niya at dahan dahang kinuha si Kaytlyn sa yakap ko at inilipat sa kanya.
At oo alam ni Kaytlyn sa lahat ng oras na ito na ang kanyang ama ay si Sylvester. I told her when she was five, she asked me and I didn't have a choice so I told her but not everything though. I told her that her father was busy working in another country.She might hate him.
Niyakap ni Sylvester ang kanyang anak ng napakahigpit at ngayon ay umiiyak na ito. "Anak ko." Bulong niya at ngumiti.
naiyak din ako. Ang sarap sa pakiramdam na makita silang dalawa. Pinapainit nito ang aking puso.
Paulit-ulit niyang hinalikan ang mukha ng anak. He mumbled sorry to her and her daughter just smiled and wiped his tears.
Tumingin siya sa akin at ngumiti habang patuloy na pumapatak ang mga luha. Lumapit siya sa akin at nagyakapan kaming tatlo.
"Thank you Camila. This is the best thing I have ever had!" sabi niya at hinalikan ang labi ko. Nginitian ko siya ng matamis.
"YESSS!! KUMPLETO NA KAMI! THANK YOU DADDY GOD! " tuwang sigaw ng anak ko at tumawa kaming lahat.
"WOOHOO tatay na ako!! " sigaw ni Sylvester at nagtawanan kaming lahat.
"Thank you. Ich liebe dich" paulit ulit niyang sabi.
"Thank you din mommy. You are the best!" sabi ni Kaytlyn at niyakap ko ulit sila.
"Hepp! Were you still here? Nakalimutan mo na ba?" putol ni Daddy. Napatingin kaming lahat sa kanya tapos tumawa siya dahil nag-pout siya. After nun, family hug na tayo!
