Taboo Night's ( Editing)

Chapter 11 : Shangxin is awake

Shangxin's  Pov~

“We announce  you husband  and wife.” the moment I heard those  words.  Memories  keep flashing on my mind.

“Ladies and gentleman. Let's welcome our soon to be husband and wife.” nakita ko ang sarili  ko na mapait na nakagiti sa dalawang taong masayang-masaya sa gitna ng stage. Puno nang pagmamahal ang mga ngiting nakapaskil sa mga labi nila.

Nagtatagis ang ngipin sa habang nagbabalik tanaw sa mga pangakong binitawan mo.
I was 13 years old that time when he promised  me to see each  other again and I will be his girl. But when the time comes.  You already engaged  to someone. Gusto kong matawa nang malakas na malakas. Sino ba naman kasing tanga ang maniniwala sa pangakong walang kasiguraduhan? Syempre ako. And the most worst thing binigyan pa akong invitation to witness this fuckn engagement? Nice!  Just nice!

“We are so glad that you are all here to witnessed  the most awaited wedding of my lovely daughter,” nakangiting sabi niya habang tutok ang mata sa 'kin. Kung maaari lang umakyat ng entablado at dukutin ang mata nito ay ginawa ko.

Bahagya pa akong natawa sa tinuran ng lalaking nagsasalita sa mikropono.  “Napakasayang tignan ang future son-in-law ko kasama ang pinakamamahal kong anak.”

Ang saya at proud niya sa anak niya. Sana ay ganoon din siya sa 'min ni ate! Hinawi ko ang mahaba 'konh buhok sa likod.

“My beloved  daughters  is here too.  Shangxin and Graciana come here.” nakatitig lang ako rito. Sumenyas  itong umakyat ako. 
‘How dare you papa.’ anas ko habang matalim na tumitig sa kaniya.
Siniko ako ni ate habang nakalahad ang kamay niya. Taos puso kong ipinatong ang aking palad. Hanggang ngayon hindi ka pa rin nagbabago papa. Hanggang kailan mo ipamumukha sa 'kin na wala nag mas mahalaga pa sa impaktita mong anak.

Tipid lang akong napangiti at mahinang naglakad patungo sa direksyon niyo. Nakatitig ka lang sa 'kin na may hindi maipaliwanag  na ekspresyon. ‘Natatandaan mo pa ba ako?’ o ‘Natatandaan mo pa banh may naghihintay sayo?’

Pinakilala ako ni papa sa lahat ng tao sa paligid.  Ang iilan sa kanila ay namanghang tinitigan ako habang ang iba ay bumubulong-bulong pa. Ngiti lang ang isinukli ko sa lahat ng papuri at katanugnan nila. Kahit deep inside gusto ko nang masuka.

“Shangxin is so very gorgeous.   Kamukhang-kamukha ni Estella.”

“Graciana  is so beautiful too kamukha rin ni Estella, I wonder  bakit naghiwalay sila ni Jonathan.”

Napabuntong-hininga  na lang ako sa bulungan nila. Kung pwede kong sagutin sila na of course!  My papa didn't  love mama at all! Napilitan lang siya pero nagkaroon pa ng dalawang anak kahit napipilitang pakisamahan  si mama.

“Can we talk.”  napalingon naman ako sa nagsalita. Pilit na ngiti ang iginawad ko dito. Inikot-ikot ko sa kamay ko ang basong may laman ng wine. Marahan ang paangat ng mata ko mula sa pagkakatitig ko sa baso patungo sa mukha niya. Nakangisi akong tumingin sa kaniya.

“Hey?  Mr. Stranger?  Hmnm?  What's  your name again?”  ibinuka nito ang bibig niya ngunit wala na akong marinig pa.

“1, 2, 3 clear!” rinig ko ang bawat pagsilit ng makinang nakakabit sa 'kin.

“1,2  3 clear! ” nakita ko ang paglandas ng luha ko.  Nasaan ako?  Kasunod na na imahe ay mga palad  kong walang humpay na dumudugo.

“Please! Let me forget you!” sigaw ko at hinagis ang picture  frame. 

“Again!  Pinili na naman ni papang pasayahin ang anak niya!  What about me?!”  inihagis ko ang lampshade. 

“Alam kong nangako ako sa sayo 5 years  ago.  But, I'm sorry something  happen. Unexpected  natagpuan ko si Sam.” inaaninag ko ang mukha nito.  Sino siya?  Sino ka!