Chptr 28

770 26 8
                                    

Regine

Ogie: L-labas muna 'ko.

Regine: No, sorry. S-sumasakit lang talaga ulo ko.

Ogie: I understand. K-kaya nga alis muna ako para walang maingay.

Regine: No. Kung gusto mo sa twins ka muna pero 'wag ka umalis.

Ogie: O-okay..

Maski ako hindi ko alam kung bakit biglang umiinit ulo ko sa kanya. Kahit maliit na bagay. Maybe sa sakit ng ulo at inis.


~

Regine: Feel better, 'nak?

Nate: O-opo.

Ogie: A-ano na nararamdaman mo, boo?

Nate: Mas okay na po kesa kanina. Nakikita ko po kayong dalawa eh.

Ogie: Aysus.

Regine: Kung ayan ang makakapagpagaling sayo, hindi na muna natin pauuwiin daddy mo.

Nate: Really mommy?

Regine: Yes. Kung ayun ang makakabuti.

Nate: Yehey. Thank you, mommy.

Ogie: What do you want to eat, boo?

Nate: N-nothing, dad. Pinakain na po ako ni mommy.

Regine: Get well my panganay. I love you.

Hinalikan ko siya sa noo at tsaka ko hinawakan yung kamay niya.

Nate: Kulang po.

Regine: Huh?

Nate: Yung kay daddy pa po.

Regine: Boo.

Nate: Mom, sabi mo po kung ano makakapag pasaya sakin.

Regine: Okay. Love you.

Inirapan ko siya at tsaka lumingon ulit kay Nate.

Nate: Mommy, wala pong pagmamahal eh.

Ogie: Boo, 'wag mo pine-pressure si mommy. Ikaw naman oh.

Nate: Hindi na lang po ako magpapagaling.

Regine: Ay, Nate.....

Nate: I kiss mo na lang po si daddy.

Ogre: Nate.

Regine: W-what?

Ogie: 'Nak?

Nate: Please. In front of me po ha. 10 seconds.

Regine: 5 lang, haba naman nun.

You're Still The OneWhere stories live. Discover now