One

100 13 14
                                    

"Reign, are you listening?"

Wala sa sarili akong napabaling sa rear-view mirror, there I met my mom's hazel brown eyes.

"Hmm?" Agad nakaani ng pag-iling mula sa mama ko ang aking inakto.

"She's obviously not listening," saad naman ni daddy, habang ang mata niya ay naka-pokus sa daan. He's driving our car.

"Uh, can you just repeat what you said, mom?"

"Ang sabi ko magmano ka mamaya sa lola mo kapag nakarating na tayo roon. Also, don't give your lola too much headache. She's not getting any younger for you to stress her,," she said.

Agad nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabi ni mama. "Why would I stress her?"

Hindi ako nakakuha ng sagot mula kay mama.

"Help her doing household chores para naman matuwa sa 'yo ang lola mo." Si daddy naman ang nagsalita.

Tanging pagtango lang ang ginawa ko. I then shifted my gaze outside the window of our car, puro puno na ang dinadaanan namin. Sa sobrang pagka-buryo ay dinalaw din ako ng antok hanggang sa makatulog ako.

I woke up when I felt that someone's tapping my shoulders lightly. Sumalubong sa akin ang mukha ni mama. She stepped out of the car as soon as she saw me woke up. Sumunod naman ako sa kaniya, si daddy ay kanina pa palang nakababa ng sasakyan.

We finally arrived at Quezon Province.

"Mabuti naman at nakarating kayo ng maaga," baling ni lola kina daddy bago muling tumingin sa akin. "Dalagang-dalaga na itong si Reign. Mahaba na ba ang pila ng mga manliligaw mo?"

Bahagya akong napangiti sa sinabi ni lola.

"She's not yet allowed to have a boyfriend, ma," agad na wika ni daddy.

Si daddy ang may dala ng mga bagahe namin. Hindi naman iyon gaanong kadami dahil halos akin lang na mga gamit ang dala namin.

Habang papasok kami sa bahay ni lola ay pinipilit niya pa akong umamin na may boyfriend na. Puro tanggi naman ako. Just like what my dad said, I am not allowed to have a boyfriend yet. Kahit 17 years old na naman ako. They were so strict!

Kinagabihan ay sabay-sabay kaming kumain. Maaga rin kaming nakatulog dahil napagod sa biyahe.

I groaned when I felt the warmth of the sunlight on my skin.

"Ate Anna," I uttered upon seeing Ate Anna opening the window of my room. "Good morning po."

"Tulog mantika ka pala ano? Kanina pa kita ginigising, hindi ka naman magising. Kanina pa nakaalis ang mama't papa mo," litanya niya, "Bumaba ka na raw sabi ng lola mo at na-almusal."

"Sige po. Just give me ten minutes to fix myself."

Matapos maayos ang kwarto ko at maging ang aking sarili ay bumaba na rin ako agad. Naabutan ko si lola sa living room na nagbabasa ng libro. Binati ko si lola pero saglit niya lang akin sinulyapan.

The whole day, I didn't do anything but to help my lola doing household chores even though she have a maid, surfing online even if the signal were very poor, sleep, and eat. Just like before, ganito lang ang ginagawa ko sa tuwing nagbabakasyon ako sa bahay nina lola. My parents would always sent me here every summer breaks para raw matuto ako kay lola ng maraming bagay so I can be a responsible daughter.

But for me, they just wanted me away from them so I won't give them headache.

Isinuot ko ang kamay ko sa ilalim ng pinto na may pagitan mula sa sahig. I was about to wear my earring when it slipped on my hands and roll going inside a room.

He Who Lives In The Painting ✔️Onde histórias criam vida. Descubra agora