vesaire || texting

i love you more than you - [xiv.]

Mete:
Moralinin neden bozuk olduğunu biliyorum

Mete:
Berna'yla hastaneye gittim diye bu kadar somurtuyorsun

Mete:
Ama annesi birden kalp krizi geçirince 

Mete:
Ailesinde kim varsa herkes hastaneye gitmiş

Mete:
O da okuldaymış, olayı duyar duymaz o şokla eve gelmiş, evde kimseyi bulamamış. 

Mete:
Ben onu otobüs durağında gördüğümde çok gergindi, her an bayılacak gibi duruyordu

Mete:
Sonra ben ne olduğunu sordum

Mete:
Ağlamaya başladı

Mete:
Gonca

Mete:
Beni paylaşmak istemediğini biliyorum

Mete:
Ben de seni paylaşmam, hiç kimseyle

Mete:
Ama bazen

Mete:
Bencilliğinin altında kalıyorum.

Gonca:
Ben kendimi sevmiyorum, doğru

Gonca:
Hatta kıskanç ve bencil olduğumu düşündüğüm için

Gonca:
Kendimdeki hiçbir özelliği bir nebze bile olsa sevmediğim için

Gonca:
Seni boğarım düşüncesiyle yıllardır seni sevdiğim halde sana en fazla bir dost kadar yakın olmak istedim

Gonca:
Ama Mete

Gonca:
Yemin ederim, sırf seni çok sevdiğimden

Gonca:
Kendimi de sevmeye çalışıyorum

Gonca:
Sana sinir oluyorum, bazen diğer insanların işlerine o kadar çok koşuyorsun ki

Gonca:
Evet sana bundan dolayı sinir oluyorum

Gonca:
Ama yardımseverliği abarttığında oluyor bu sinirim

Gonca:
Yani sana ihtiyaç yokken işin içine atlaman

Gonca:
Kendini tehlikeye atman

Mete:
Gonca

Gonca:
Mete

Gonca:
Durum farklı bu defa

Mete:
Nasıl?

Gonca:
Berna siz birlikte hastaneye gittikten sonra

Gonca:
Annesi normale dönünce

Gonca:
Mahalleye döndü ya

Gonca:
Çok saçma şeyler anlattı bana ve Elif'e.

Gonca:
Dayanamadım

Gonca:
Senin yardımının o kız tarafından bu kadar kötü bir şekilde yorumlanmasına dayanamadım

Gonca:
Seni de kıracaktım

Gonca:
Yani suçun yok biliyorum ama

Gonca:
Yine yardıma sen koştun ve bir şekilde sana bu zarar verdi diye

Gonca:
Çok kızacaktım sana

Gonca:
Seni kırmamak için

Gonca:
Susmayı seçtim

Gonca:
Bir şekilde bencilliğimin altında kalma diye

Gonca:
Sustum.