"The Queen Hatred His Empire King"
Part- 14
For unicode
"ပ..ချိုချို"
"တျဲတျဲရှိတယ်..မဆိုးရဘူးလေ"
အချိန်ကားလူတိုင်းအိပ်နေတဲ့အချိန်။ရှောင်ဝူကမိန်းကလေးတစ်ယောက်တည်းမို့အခန်းလည်းအပိုမရှိတာကြောင့်ရွာထဲမှာသွားအိပ်သည်။ကျန်အခန်းထဲမှာကိုယ်ရံတော်နှစ်ယောက်ကိုနေရာပေးထားသောကြောင့်သူတို့အခန်းထဲမှာဝမ်ရိပေါ်ရယ်၊သူရယ်ရှောင်ယွီရယ်သုံးယောက်တည်း။
ရှောင်ယွီကရှူးပေါက်ချတတ်သေးသောကြောင့်အလယ်မှာမသိပ်ဘဲဟိုဘက်ဘေးမှာသိပ်သည်။သူရှောင်ယွီဘက်ကိုစာင်းအိပ်တာတောင်သူ့လည်ပင်းနားကအသက်ရှူသံနွေးနွေးကိုခံစားမိသည်။အဲ့ဒါကဘယ်လောက်တောင်မြန်နေလိုက်လဲ...။ရှောင်ယွီကိုရှူးတည်ပြီးပြန်သိပ်တော့ထိုကလေးကအရင်နေ့တွေအတိုင်းသူ့ကိုပူဆာပြန်သည်။
"ချိုချိုလို့..."
ဘေးနားကဝမ်ရိပေါ်နိုးသွားမှာစိုးလို့သားဖနှစ်ယောက်ခပ်တိုးတိုးပြောနေရသည်။
"သားကိုပါးဘာပြောထားလဲ
လူကြားထဲမတောင်းဆိုရဘူးလို့မပြောထားဘူးလား"
"တျဲအိပ်နေယေလေ.."
ဝမ်ရိပေါ်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီးအိပ်နေတာသေချာတော့မှရှောင်ယွီလေးကိုရင်ခွင်ထဲသွင်းလိုက်သည်။
'ပြွတ်'
''ရှူး...
အသံမထွက်စေနဲ့လေ"
ပြီးတော့သူ့လည်ပင်းနားကအသက်ရှူသံပိုပြင်းလာသည်။ရှောင်ယွီလေးပြန်အိပ်ပျော်သွားတော့မှသူအနေအထားကိုပြန်ပြင်လိုက်သည်။ဝမ်ရိပေါ်ဘက်ကိုလှည့်မိတော့မျက်လုံးချင်းဆုံမိသည်။ဘယ်ကတည်းကနိုးနေတာလဲ...။ဆီမီးခွက်ကိုမှုတ်လိုက်တော့အခန်းကလုံးဝတိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။
"နို့ထွက်တာလား..."
"......"
"အ...ခင်များ"
သူပြန်မဖြေတော့သူ့အင်္ကျီထဲလက်လျိုဝင်လာပြီးသူ့ချယ်ရီသီးလေးကိုလာဆိတ်သည်။
"ခင်များဘာဖြစ်နေတာလဲလို့..."
"နို့ထွက်တာလားလို့မေးနေတယ်လေ"
YOU ARE READING
"The Queen Hatred His Empire King" (COMPLETED)
Fanfictionအသက်တစ်ချောင်းကတန်ဖိုးကြီးတယ်ဆိုတာဘဝတစ်ခုလုံးနဲ့ရင်းပြီးသိလိုက်ရပြီ။မဟုတ်ဘူး...အသက်က၂သက်တောင်။သူနဲ့သူ့ကလေး...။ဒီတစ်ခါတော့သူ့ကလေးဘာမှမဖြစ်အောင်ကာကွယ်နိုင်ရမယ်မဟုတ်လား...။ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကတန္ဖိုးႀကီးတယ္ဆိုတာဘဝတစ္ခုလုံးကိုရင္းၿပီးသိလိုက္ရၿပီ။မဟုတ္ဘူး...
