KARANLIĞIMDAKİ TEK IŞIĞIM

34.BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar:)

Nasılsınız?

Bildiğiniz gibi 35. Bölümde sezon finali oluyor.

Umarım bu bölümü beğenirsiniz♡

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın♡

*************************
(2ay sonra...)

"Geçmiş olsun" Doktorun güler yüzüne karşılık bende gülümsedim.

"Teşekkür ederim herşey için"

"Rica ederim Derin görevim"

Hemşire kapıyı açtığında, doktor arkadan beni dışarıya itti. Dışarı çıktığımızda Kağan hızla ayağa kalktı ve önünde diz çöktü, yanaklarımı avuçladı.

"Nasılsın gamzelim?"

Gülümseyerek ellerini tuttum ve avuç içlerine dudaklarımı bastırdım "İyiyim sevgilim"

Ayağa kalktı ve doktora bakarak gülümsedi "İyi günler"

Doktor kafasını salladı Kağan arkama geçti ve çıkışa ilerlemeye başladık.

"Nasıl geçti?"

Omuz silktim "Her zamanki gibi aynı"

Yürüyemem benden daha çok onu üzüyordu, buda ister istemez canımı sıkıyordu.

Arabanın önüne geldiğimizde elini tuttum ve önüme çektim "Üzülme, eminim birşeyler olacaktır az kaldı"

Eğildi ve elini dizime koydu dudağıma ufak bir buse kondurdu "Biliyorum ve üzülmüyorum, bu akşam seninle birşey konuşmam gerek olur mu?"

Bir süre yüzüne baktım "Olmaz, benim seninle konuşmam gereken birşey var orda söylesen olmaz mı?"

Gülümsedi ve kafasını olumlu anlamda salladı "Olur güzelim olur, hadi gidelim"

Beni koltuğa oturttu ve sandalyeyi koydu. Yanıma oturunca elimi tuttu ve dudaklarına götürdü. Elimi bırakmadan arabayı çalıştırdı ve eve doğru yola çıktık.

"Eve değil" dediğimde bana döndü ardından tekrar önüne döndü.

"Nereye peki?"

"Bahar'ın yanına ordan eve geçicez yani biz kızlarla geçicez"

Kafasını salladı "İyi öyle olsun"

Yol sessizce geçerken heyecandan yerimde duramıyordum çünkü bugün Kağan'nın doğum günüydü. Onun için güzel planlarım vardı ve çok güzel bir sürprizim vardı.

Yetiştiğimizde Kağan beni indirdi ve kapıya kadar getirdi. Zili çaldığında kapıyı Bahar ve Esin açtı "Hoşgeldiniz" Beni öptü ardından Kağan'nı, Esin de aynısını yaptıktan sonra içeri girdik.

Herkes salonda oturuyordu Mert beni görünce ayağa kalktı ve bana kocaman sarıldı. Herkesle selamlaştıktan sonra yerlerine oturdular, ama İkra ve Burak birbirlerine en uzak köşe de oturuyordu bu gözümden kaçmazken Burak üzüntüyle İkra'ya bakıyordu ama İkra ona bakmıyordu.

"Ee heyecanlı mısın?" Kulağıma fısıldayan Utku ile ona döndüm ve kafamı salladım.

"Galiba en heyecanlı günüm cidden çok heyecanlıyım içim içime sığmıyor" dedim ve alt dudağımı dişledim. Bu halime gülerek kafasını iki yana salladı ve beni kendine çekip sarıldı.

Sürprizimi sadece Utku biliyordum oda şans eseri öğrenmişti zaten. Bana kalsa hiç kimse bilmeyecekti ve Kağan ile birlikte öğrenecekti.

Salona giren Tuğra ve Tuğçe ile Utku'dan ayrıldım ve bana sarılan Tuğra'ya karşılık verdi "Naber kuzen?"