Vinn Blaze Hutton (Completed)

01

CHAPTER ONE

"Carrie, are you okay?" Tumingin ako kay Empress at Jonabel na kaibigan ko saka bumuntong-hininga. I was pacing back and forth and all I have to do was to sigh and to feel nervous because of what I did.

Simula noong pinasok ko itong trabahong pag-waiwaitress ay alam kong anak sila ng may-ari ng sikat na club na ito. Pinakita sa akin lahat ng anak ng mga may-ari sa club na ito ni manager Felicia.

"Carrie? What? May nangyari ba? You're doing that kind of walking everytime you did something or you are in trouble? What?" Jonabel asked.

Kinakabahan ako habang pinapaypayan ang sarili. I really didn't mean what I did. Hindi ako ganoong klaseng anak pero nakakabastos kasi siya.

Kung tatanggalin ako sa trabaho? Paano na ako? Basta! Gawin ko nalang ang lahat para hindi niya ako papaalisin sa club na ito. I really need a money for my everyday expenses. Mahirap na at baka wala akong makain.

"Bakit kasi hindi mo nalang kami hayaang tulungan ka, Carrie? Hindi ka sanay sa ganitong trabaho at mas lalong hindi ka bagay sa trabahong pag-waiwaitress!" Ani ni Empress.

I sighed before looking at them. "I know, I know that you girls can help me but I don't want to get utang sainyo! Kasi gusto ko ay ako iyong maghihirap sa trabahong ito. I know you girls wanna help me and I appreciate it but I really need to do this."

They both sighed and then they drink their wines. "Bahala ka." Sabi nila pero alam kong nagtatampo sila.

Lumapit ako sa harapan nila at tinitigan sila. Iniwas nila ang tingin sa akin. Natatawang lumapit ako sa likuran nila at saka ko sila kiniliti sa baywang nila. Pareho silang napahagikhik kaya napangiti ako.

Pinalo nila ako sa butt ko kaya napaigik naman ako.

"Ang daya mo naman, Carrie!"

Pinanlakihan ko sila ng mata. "Hindi ah! Bati na tayo niyan? Kasi tumawa kayo? Diba?"

"Heh! You shut up! Para kang bata na naman."

"Oo nga."

"Weh! Bati na kasi tayo!"

"Oo na nga. Hindi ka namin matiis!"

Humagikhik ako saka lumapit sakanila at niyakap sila. "Sorry na kung hindi ko tatanggapin ang tulong niyo. Ayoko talaga na magkautang sainyo."

"Pwede mo nalang rin kasing bayaran ang utang mo sa amin kapag okay na kayo ni tita..."

"Oras ng pagtratrabaho at hindi oras ng pakikipaglambingan diyan." Nanigas ako sa kinatatayuan ko atsaka napapikit ng mariin bago kumalas sa yakap nila.

"S-Sir. Sorry po..."

He looks angry. "Hindi lahat nadadaan sa sorry, ginagawa ng maayos ang trabaho."

Gusto ko siyang irapan pero anak talaga siya ng isa sa mga may-ari ng club.

Tumango nalang ako saka bumalik sa counter. Nang lumingon ako kung nasaan sila kanina, kasama niya ang kaibigan niya, pero wala sila doon. Napako ang tingin ko sa labas at nakita ko silang sumakay sa kanya-kanyang mga kotse nila.