Leya'nın Anlatımından
Sabah gözlerimi açtığımda yağız'ın yanında uyuduğumu görmüştüm. Pansumandan ve aramızda geçen ufak konuşmadan sonra birlikte bir yabancı diziye başlamıştık. Fakat ikinci bölümden sonrasına dair hiçbir şey hatırlamıyordum.
İçeri doğru gideceğim sırada yağız'ın uyandığını fark etmiştim. Hala aynı pozisyonda duruyordu ama gözleri benim üzerimdeydi.
Neden bir bakışından bu kadar çok etkileniyordum ya da neden onunla konuşurken yüzümde anlamlandıramadığım bir gülümseme oluşuyordu? Daha önce hiç böyle bir durumla karşı karşıya gelmemiştim ama yağız'da beni kendine çeken bir şeyler vardı.
İşin garip tarafıysa yıllardır uyku problemi çeken ben ilk defa bu kadar rahat uyumuştum. Kullandığım ilaçlar bile uyumamı kolaylaştırmazken nasıl yağız hiçbir şey yapmadan bunu başarmıştı bilmiyordum doğrusu.
"Bugün okula gitmesek mi acaba" yağız'ın sunduğu teklif aslında oldukça cazipti ama bugün yeni konuya geçeceğimiz dersler vardı ve ben geri kalmak istemiyordum. Ayrıca okul annemi kesin arardı ve ona yağız ile vakit geçirmek istedim diyemezdim.
Ceketimi giymiş çantamı kontrol ederken "olmaz hafta sonuna kadar sabret" demiştim , şu an kendimi tam bir anne gibi hissediyordum. Oda yaralarına dikkat ederek ayaklandığında evin anahtarını da alarak bahçeye doğru yönelmiştim.
Bugün okula diğer günlerin aksine oldukça erken gidiyorduk , bu da beraber geçirecek zamanımızın olacağını gösteriyordu. "Akşam yine pansuman yaparsın di mi" diyerek bana dönmüştü gerek mimikleriyle gerekse ses tonuyla küçük bir çocuk gibi duruyordu.
Başımı sallayarak "olur yaparım ama alışma sakın her zaman yanında olamayabilirim" demiştim. Pansuman dediğinde aklıma onunla yaptıklarımız gelmişti. Birkaç gün öncesine kadar özgür ile olma hayalleri kuran ben nasıl olmuştu da yağız yanımdan hiç gitmesin ister olmuştum , hiç bilmiyordum.
Fakat duygularıma hakim olmalıydım , onu bir arkadaştan fazlası olarak görmemem lazımdı. Onun kalbi zaten biri için atıyordu , o başkasını seviyorken onu sevemezdim.
"Yağız sen git ben evde bir şey unuttum onu alıp geleyim" dememle başta her ne kadar benimle gelmek konusunda ısrarcı olsada sonunda ikna olmuştu. Gerçek şuydu ki ; bir şey unuttuğum falan yoktu sadece nedenini bilmesemde bir gün sevdiği kızla olabilme ihtimali canımı yakmıştı ve nefes almak istemiştim.
Belki o kızla birlikte olacaktı , belki kız beni sevmeyecekti ve yağız benimle bir daha görüşmeyecekti
Beynim bunlar gibi binlerce düşünceyle dolup taşıyordu ve ben buna engel olamıyordum. Bunca zamandır özgür'ü sevmiştim ben ya da öyle sanmıştım peki şimdi ne değişmişti , kalbim yağız için mi çarpıyordu artık.
Telefonumu çıkararak tuana'yı aramış yanıma gelip gelemeyeceğini sormuştum. Birine içimi dökmeye ihtiyacım vardı çünkü içimde kaldıkça ben kalmıyordum. Yağız'ı yerde yatarken gördüğümde sanki benim canım acımıştı.
Sonra düşünmüştüm , sorgulamıştım. Dedikleri gelmişti aklıma , söyledikleri.. hoşlandığı kız acaba ben miyim diye bile düşünmüştüm. Lakin emin olamıyordum o beni sevmiyorken beni sevdiğini düşünüp ona yakın davranmam iyi olmazdı sonrasında hayal kırıklığı yaşamak istemiyordum.
"Bir sorun mu var leya" tuana'nın endişesi kendini oldukça belli ediyordu ben ise onun aksine karışık hissediyordum , belirsiz.. "var galiba" dememle yanıma oturduğunda anlatıp anlatmamak arasında çok kararsız kalmıştım.
