Reincarnated As The Villainess

Chapter 19: is this the real life?

"Ok lang ba siya doc?" napamulat ako nang may narinig akong may nagsalita.

Huh? Anong nangyari sakin? I looked around, this is... a hospital. Napatingin ako sa nagsalita, it was my boss from work. I have some bandages all over my body, I cant feel anything.

"Oh Lily, ok ka na pala. I'm glad you're awake." Nakangiting sabi niya sakin, napayuko naman ako, that's weird. Ba't parang may nakalimutan ako?

Who are they... a guy's image flashes from my head? Sino siya? Another one flashes with a bunch of people... sino sila? Ah... my tears won't stop falling.

"Lily? May masakit ba sa iyo? Why are you crying?" nag-alalang tanong ng boss ko saakin, siya lang kasi ang guardian ko dito...sa mundong ito.

"Hindi ko po alam." Sagot ko naman.

Bakit nga ba ako umiiyak? Bakit parang may nakalimutan ako? Why do I feel like I forgot something important? Ano ba ang nakalimutan ko?

"Lily... sorry hindi namin nakita ang paborito mong libro." I glanced at my boss. Book? Anong libro?

"Po? Anong klaseng libro po?" tanong ko naman, I don't remember having a book.

"Yung paborito mong libro? Yung palagi mong dala dala sa mission mo. Ah never mind, its best if you forget about the book. I'm glad you're safe." Napabuntong hininga ako sa sinabi ng boss ko.

"Ano po ba ang nangyari? N-nakalimutan ko na..." tanong ko naman. Do I have an amnesia or something? My heart feels empty, like I lost something big.

"You forgot? You got shot sa mission mo last week." Sagot ni boss.

"Last week?" tanong ko.

"Yeah you've been resting for a week now. Sabi ng doctor na ok lang naman ang ulo mo, you don't have any amnesia or something." page-explain niya naman kaya tumango tango ako.

Ah I rememebed I got shot... sa mission ko. Yun pala ang nangyari? Hmmm... ok. It looks like wala naman pala akong nakalimutang importante.

~~~~~~~~~~~~~~'

I was eating some fishballs nang bigla akong tinawagan ng boss ko.

"Lily! Asan ka na ba ngayon?! May mission ka sa-

"Tapos na nga po." Nakangusong sabi ko sa boss ko. HMP, pake niya ba kung in-advance ko ng punta ang mission ko ngayon?

It's weird kasi mas madali na ngayon, like I've improved a lot. Pero na-unconscious lang naman ako ng isang week, bigla akong gumaling sa pagpatay. May boss impress too, ewan ko kung anong nangyari but it really helps me with my job.

It has been months now? Yeah around 5 months na since na baril ako. Sabi ng boss ko mas magaling talaga ako pag solo mission ako. Haysss, dikasi siya nakinig na mas prefer kong magsolo kesa may kasama. Palagi nalang may utos chuchu na yan.

"Lily, sabi ko naman. sinabi ko na sa'yo na mag ingat ka diba? Gumaling ka nga pero you're acting too rash in your missions." Sermon niya saakin, nagbayad na ako kay manong at umalis na doon.

"Alam mo boss chill ka lang ok? Successful naman lahat ng missions ko, what are you being afraid off po ba?" nakangising sabi ko sakanya sa phone. "Mabilis ka talagang tatanda niyan, sige ka."

I immediately ended the call at tumawa, I really love to tease him. If I'd go back to HQ ngayon, baka masermon na naman ako ni Boss. I should probably walk around here muna, mamaya nalang ako babalik doon.

Andito ako sa park at umupo sa isa sa mga bench, hmmm. Para talaga akong may nakalimutan eh. Ano ba yon? I kept dreaming and having bunch of nightmares about some random people. Tsk, nastress na ako sa kakaisip.