The Genzai

[1]

Sin

'masarap kayang mahulog dito?' tanong ko sa isipan habang naka tingin sa baba ng aking kinakaupuan.

Alas dose na ng gabi kitang kita ko ang mga tumatakbong sasakyan mula dito sa rooftop ng hospital.

'Bakit hindi mo subukan' biglang bulong ng kung ano sa aking isip.

Walang pagdadalawang isip akong tumayo. bago ko matuloy ang binabalak ay napansin kong nakatingin parin siya mula sa aking gilid.

"Papanuodin mo ba akong mamatay?" Tanong ko sa lalaking nakatingin na nakatingin saakin.

Una siyang dumating bago ako, wala pa ba syang balak umalis?

"Don't mind me, gusto ko lang makita ko pano ka mag suicide" kuryosong aniya.

"HAHAHA bigla tuloy akong na-conscious magpakamatay" nakakahiya yun noh! May nanunuod sayo habang nagdra drama ka

"talaga? sorry don't mind me, trip ko kase manuod ng drama ngayon" ani nya habang naka tingala sa akin

I ignored what he said and continued to feel the wind touching me.

I honestly don't know who this man is. like what i said nauna siyang pumunta dito, pagpasok ko akala ko aalis din siya hindi ko naman alam na trip nya ang live show.

"Ano na? Tuloy pa ba? Paki-cancel muna ha' may lakad kase ako, text nalang kita para sa continuation" wtf did he just said?

"kuya pasensyana pero mali atang gamot naibigay ng nurse sayo" biro ko. Pero pwedeng seryosohin

I mean it's abnormal, bakit mo uutasan ang taong i-cancel muna ang pagpapakamatay tas i te-text mo nalang sya pag free ka na manuod.

He's a weird guy.

He just shrugged off his shoulder then stand beside me.

"alam mo bakit mo tatapusin ang buhay mo kung pwede ka namang magpakalaya" he said while looking at the city lights.

Yan ang problema sa mga tao. They will advise you ba-se sa nakikita nila not knowing the reason why you doing it.

"alam mo sometimes it's better to just keep your opinion to yourself, lalo na pag wala kang alam"