The Genzai

[7]

;

we are here now in the middle of he road skateboarding.

trip to ni aviel. Nung una tinuturuan nya lang ako mag skateboard

niyaya niya akong mag skate sa gitna ng daan. Although wala naman dumadaang sasakyan nakaka-kaba padin.

"teka tigil muna pababa na jan" ani ko.

But he's stubborn.

Nagawa nya pang umupo sa skateboard habang nakasakay pababa.

And Ofcourse di ako nag patalo.

Nagskate din ako pababa habang naka tayo.

1 minute I'm enjoying, my hair is blown away by the wind.

But then medjo nawala akong ng balance.

In the end nagpagulong gulong ako pababa.

Halakhak ni aviel ang unang kong narinig.

"ang tanga lang! HAHAHAHA" pambubuyo niya habang naglalakad papalapid sakin.

Tignan mo tong lalaking to imbis na tumulong nagawa pang pagtawanan ako.

Sinamaan ko lang siya ng tingnin at naunang maglakad.

...

"pst pahinga muna tayo" tawag pansin nya.

Kanina pa kami naglalakad di ko din siya pinapansin pero naka buntot padin sakin.

I ignorahin ko sana ang gusto niyang gawin pero.

Dinaanan nya ako at dinala ang braso ko.

Huminto kami sa isang basketball court

Walang tao at tahimik.

Hindi siya katulad ng basketball court na nasa tabi ng baranggay hall.

Yung parang basketball-an na walang bubong, upuan, at harang yung basketball court na inabanduna na ganon.

Since nasa gitna kami ng daan napapalibutan ng tuyo't na palayaan. Hindi na nakakapagtaka na merong ganto dito.

"tara laro tayo" aya ni aviel.

Pansin ko lang ang hilig nyang maglaro ha.

"kala ko ba pahinga" reklamo ko.

Nagkabit balikat lang siya at nagdribble ng bola.

"pagnashoot ko ito mula dito" turo nya sa labas ng linya, malayo sa pwesto ng ring "pwede kang magtanong ng kahit ano"

"pag na shoot ko naman ito mula rito" turo naman nya sa loob ng linya malapit sa ring "pwede mo akong utusan" hamon niya.

Hindi niya na ako hinintay maka pag salita hinila niya na ako patayo para mag simula.

"ilang utos at tanong?" tanong ko.

"hanggang tatlo lang"

...

Nandito kami sa loob ng eskwelahan lumusot lang kami kung saan saan para maka pasok.

"sigurado ka ba dito?" nagaalangan niya tanong.

"bakit? Back ka na ba?" nagyayabang kong tanong.

Bumugtong hininga lang siya at nilapitan ito.

Tumingin siya sakin, sinasabing maghanda na ako.

One . Bigkas niya ng walang boses.

Two .

Three . Sabay pindot niya nito.

Umalingawngaw ang malakas na tunog sa tahamik na pasilyo ng skwelahan.

Narinig namin ang mga boses ng estyudante na natataranta.

Bago pa man mahuli ay hinila niya ako at dinala habang tumatakbo.

Napasulyap ako sa aking likudan.

Unti unting nagsisilabasan ang mga taong natataranda. Hindi alam kung saan pupunta.

...

Ngayon naman ay nandito kami sa gitna ng palayan hinahanap ang lugar na balak namin pagtripan.

"balik na tayo sin" saad niya.

"tssss parusa mo to kaya gawin mo"

"apaka dilim dito mamaya may ahas pa tayo matapakan e" may napra praning pasyang arte.

Hindi ko nalang siya pinansin at nagpatuloy hanapin ang ilaw nito.

Mula sa malayo na nakita ko ang maliit na puti tingin ko ito na ang hinahanap namin.

Patakbo akong pumunta papalapit doon.

Ang maliit na puti ay unti unting lumaki hanggang sa naging liwanag na, ito sa ilalim ay mayroon bahay na na naninirahang sari saring mga hayop.

"were are here now evil do your punishment " utos ko.

Nakangusong napipilitan siyang pumunta sa loob.

Binubuksan ang ginawang tirahan para sa mga hayop na gagawing ulam.
Binilisan ni aviel ang pagpapakawala sa mga hayop ng mag simula itong magsi ingay.

Halos patapos na ng biglang lumabas ang may ari nito.

Nagulat ako kaya't tatakbo na sana.

Ngunit naalala kong may kasama pala.
"hoy tara daliaan mo!" pabulong kong sigaw.

Nagmadali ito makalabas makalapit lang sa akin.

"HOY!! ANONG GINAWA NYO!!" sigaw ng kalbong farmer.

"SORRY PO!!" sigaw ko pabalik.

Alam kong ginagawa niya iyon para mabuhay.

Ngunit mga hayop padin yon may buhay.

Binigyan ko siya ng maliit na parusa, he should be thankful psh.