[3]

1 0 0
                                    


Tahimik akong naglalakad, pasayawsayaw pa habang hinahayaang tanggayin ng hangin ang pula kong bestida.

Galing sa laundry ay pumasok ako sa bilihan ng mga tools. Pinili ko ang isang lubid at binili ito

nang bumalik ako sa apartment na tinutuluyan ko sumalubong ang tahimik at madilim na daan .

Halos wala nang naka tira dito. Tapunan ito ng mga taong nagtatago, walang pera, at miserable in short mga patapon na buhay.

Madalim at walang gamit ang apartment ko banig at bag lang ang nagsi silbing higaan ko.

Hindi ko mapigalang malungkot. hindi ko alam kung bakit umabot sa ganito, hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito.

Wala na akong nararamdaman. para sakin wala nang dahilan para mabuhay. para sakin matatapos ang lahat pagnahimlay na

Kinuha ko ang upuang sira mula sa labas at inayos ang lubid na aking binili medjo niluwagan ko din para magsakasya sa ulo ko.

Pagtapos ko makabit ito tumungtong na ako sa upuan. nasa harap ko na ang lubid at ikakabit na ito.

nang biglang may kumatok sa pinto

Dismayado man ay pinagbuksan ko ito.

Pagbukas ko ng pinto sumalubong sa aking ang lalaking naka all black.

Black coat, black pants, black turtleneck, black shoes, even his hair is black.

Lagi syang nangiistorbo sa twing nage emote ako hindi ko alam kung nananadya ba sya o ano.

Idinaan ko nalang sa tawa ang inis.

"kain tayo" sabay taas nya paper bag na may logo ng local brand.

"sorry mali ata yung napuntahan mong address mamang delivery" and close the door.

before I could close the door he blocked one of his hands and pushed it back "kain muna bago bigti" and then he smiled.

The GenzaiWhere stories live. Discover now