GECEYİ KURTARMAK

ÖZEL BÖLÜM - BAYRAM

23.07.21

ÖZEL BÖLÜM - BAYRAM

Gülben Ergen - Uçacaksın

Küçük Kurtuluş ve  küçük Rana'yı bayram günü görelim. 🍬

İYİ OKUMALAR! 👻

***

Boynumdan geçirdiğim pembe çantamla zıplaya zıplaya Kurtuluşların evine gidiyordum. Annem bana mor etek almıştı. Eteğimde kelebekler var. Küçükler ama yine de güzel.

Kurtuluşların kapısına geldiğimde kapının bahçede oturan Kurtuluş'un babasını gördüm. "İyi bayramlar!" diye bağırdım Ayhan amcaya koşarak. Beni görünce güldü. "İyi bayramlar, güzel kızın." Bana kızım diyor hep. Anneme dediğimde, kızı yok diye öyle diyormuş dedi. Üzüldüm. Babamı çok seviyorum ama onunda azıcık kızı olabilirim.

Ayhan amcanın yanına vardığımda elinin tersini uzattı, hemen öpüp başıma koydum. "El öpenlerin çok olsun," dedi saçlarımı okşarken. Sonra elini cebine koyduğunda alacağım şekerleri düşünüyordum. Dokuz tane toplasam yeter miydi?

Ayhan amca elindeki yeşil kağıt parayı bana uzattığında yüzüne baktım. "Şeker yok mu?" Kocaman sesli sesli güldü. "Yok, ama bununla şeker alabilirsin," dedi yanağımı severken. Bununla şeker alınıyorsa Kurtuluş'un bir sürü parası mı vardı? Hiç görmedim ama.

"İstemem," dedim omuz silkerek. Çantamı gösterdim. "Kendime şeker topluyorum. Artık Bedirhan'dan almama gerek kalmicak." Ayhan amca bir daha sesli güldü. Komik bir şey dememiştim ki...

"Olsun," dedi gülümseyerek. "Al sen bunu." Parayı çantama koydu. Sonra Mehmet amca onu çağırdı kapıdan. O giderken ona el salladım.

Kurtuluşların kapısına geldiğimde kapıyı yumrukladım. "Bedirhan! Kurtuluş!" Zile boyum yetmiyor. Onlar kadar boyum yok.

Kapı açıldığında gülerek ellerimi arkama sakladım. "İyi bayramlar!" Diye bağırdım. Kurtuluş önde annesi hemen arkasında bana bakıyorlardı. Sonra Nurhayat teyze yanıma geldi, eğilip yanaklarımdan öptü. Bende onunkini öptüm. "İyi bayramlar güzel kızım, ne güzel olmuşsun böyle?"

Eteğimi tuttum ve etrafımda bir tur döndüm. "Annem aldı bana," dedim gururla. Güldü. Sonra gözlerime baktı bir şey demeden. Bende ona baktım. Şeker vermeyecek miydi?

Kurtuluş'a baktım çaktırmadan. Belki o verecekti? "Ne bekliyorsun?" Diye sordu Kurtuluş. Saçlarını dün babası zorla berberde kestirmişti. Somurtup duruyordu. Ama çok kısa değildi saçı. Bir de düzgün görünüyordu. Üzerine de beyaz gömlek gitmiş. Kocaman görünüyor.

"Şeker bekliyorum, yok mu şekeriniz?" Diye sordum dudak büzerek. Belki alamamışlardı. Sıraç abilerde var mıdır acaba? Ya da Çağataylarda?

Nurhayat teyze kıkır kıkır güldü. Kurtuluş da azıcık güldü yandan. Gülünce iyi çocuklara benziyor. "Şeker bayramı değil bu akıllım," dedi bilmiş bilmiş. "Kurban bayramı."

"Şeker yok mu yani?" Diye sordum küskün bir sesle.

"Yok," dedi Kurtuluş ama annesi ona kötü kötü baktı.

"Ay var olmaz olur mu güzellik?" Diye konuştu Nurhayat teyze. "Bekle ben sana şeker vereceğim." Arkasını dönüp içeri girdi.

"Ben sana herkesten şeker isteme demedim mi?" Diye kızdı Kurtuluş.