Fake Love ✝︎ Taekook

0.9 • " Dün gece ne oldu Jimin?"

Teahyung

Yalvarışlar..yakarışlar..bağırışlar..hepsi beynimin içinde dönüp duruyor. En kötüsüde ben bunların içinde boğuluyorum,ancak ölmüyorum. Öldürmek için boğazıma sarılan eller beni nefessiz bırakıyor ama öldürmüyor. Nefes alamıyorum,kaybolmuşluklar denizinden çıkmak için çırpınıyorum ama çabalarımın hepsi sonuçsuz kalıyor. Ben,yavaş yavaş ölüyorum.

Her şey çok zor geliyor. O geceyi hatırlayıp duruyorum. 1 yıl öncesini. O gün,benim onunla tüm bağımın koptuğu gün. Kalbimin değilde beynimle haraket edip ölüm fermanımı imzaladığım gün.

Onun bana nefret dolu bakışlarını görüyorum tekrar. Her seferinde,her bana baktığında ki o nefret.. Canımı yakıyor. Staj günlerimizde beraber kar topu oynayıp deliler gibi eğlendiğim çocuk, canlı yayın yaparken beni sevdiğini haykıran çocuk,artık bana nefretle bakıyor.

O gün ona söylediğim yalan bana söyledikleriyle kalbimin ağraması üzerine söylediğim o küçük yalan..bana o nefretle bakmasını sağlıyor.

Bir şeyleri düzeltirim sanmıştım. Aramız düzelir sanmıştım. En fazla 1 hafta sorna "taehyung hadi beraber çilek yiyelim " diye gelir sanıyordum. Fakat öyle olmadı. Her nefreti diner diye beklediğim gün bana karşı olan nefreti daha da büyüdü.

Sonunda kabullenmiştim. Bana karşı olan nefreti dinmeyecekti. Onun bana karşı böyle bakmasını istemiyordum. Dayanamıyordum. Her bana öyle baktığında ölüyormuş gibi hissediyordum. En sonunda daha fazla dayanamadım, gruptan ayrıldım.

Gruba geri dönmem için sayamayacağım kadar anketler başlatıldı. Bighit geri dönmem için her şeyi yaptı, sayamayacağım kadar sıfırı olan parayı geri dönmezsem ödemek zorunda olduğum ile tehdit edildim. Umursamadım,o parayı ödedim.

Gruptan ayrıldığım resmi bir şekilde açıklanınca sayamayacağım kadar şirketten teklif aldım. İçimden hepsini reddetmek gelsede,kendimi büyük bir depresyona sokup içinden çıkamaz haline de getirmek istemediğim için arkadaşım olan hyunjin'in şirketine giriş yaptım, Woojin'in gruptan ayrılması ve benimde büyük bir fan kitlem olması sayesinde gruba girmem çokta fazla kolay olmuştu.

Herkes sıcak kanlıydı. Güzel sohbetler dönüyordu ama ben hiç birine katılmıyordum. Sürekli ya odamda ağlıyordum ya da yanlarında sadece oturuyordum. Yanlarındaykende gözlerim doluyordu. Ama sornasında onlara alıştım. Şu an onlarla aram hyunjin kadar iyi olmasada onlarlada sıkı fıkıydım. Yanlarındayken gülüyordum,ama yine odamda tek başıma kaldığımda gerçekler yüzüme bir tokat gibi çarpıyordu.

'' Senden nefret ediyorum Taehyung "

" Ondan nasıl hoşlanırsın! Hemde benim ondan hoşlandığım bal gibi ortadayken!"

" Planların vardı değil mi?! Beni kullanarak ona yaklaşacaktın! Sornasında da onunla aramı bozup Jimin'le birlikte olacaktın! "

" Yapacaktın değil mi?! Sen,sen çok kötü birisin Taehyung!"

" Arkadaşlığımızı unut! Senin gibi biriyle arkadaş olmak bu dünya üzerinde isteyeceğim en son şey bile değil! Anlıyor musun beni?! Arkadaş asla olamayız! "

Sözleri yeniden kulağıma dolunca hâlâ uzandığım yatağımda gözlerimi hırsla kapattım. Hayır,ağlamayacaktım. Yeterince ağlamıştım. Bir daha onun için ağlamak istemiyordum. Dayanamazdım,daha fazla dayanamazdım. Canım zaten çok fazla yanarken daha fazla onu düşünerek ağlamam sadece kendime zarardan başka bir şey değildi.

"Eveett,hadi bizim minik kaplanımızıda uyandıralım. Taehyung uyaa- yah,ağlıyor musun sen?!"

Kapımın sertçe felix tarafından açılmasıyla ve gözlerimden akan yaşı görmesiylede hızla kapatıp yanıma gelmesi bir olmuştu.