Zawgyi
ေဒၚၾကက္မဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲက ယုန္ညိဳေလးေနတဲ့ဂူရဲ႕မလွမ္းမကန္မွာ႐ွိေနတာ ဒီေန႔နဲ႔ဆိုငါးရက္႐ွိၿပီ..
(AN/ေတာ္ေတာ္တက္ႂကြၿပီးဇြဲ႐ွိတဲ့အဖြဲ႔ပါပဲ)
အကုန္လံုးကအေကာင္ငယ္ေလးမ်ားျဖစ္ၾကတဲ့အျပင္ေတာထဲမွာဒီလိုလုပ္တာမ်ိဳးက႐ွား႐ွားပါးပါးဆိုေတာ့ ဘယ္ကစၿပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိၾကဘူး
ဆိုေတာ့ ျပန္ေပးသမားထြက္လာၿပီးသူတို႔ကိုတစ္ခုခုမလုပ္ေလာက္ဘူးမလား?
"အခုထိလုပ္႐ွားမႈ့နဲနဲေလးေတာင္မေတြ႔ေသးဘူးေနာ္..ဟုတ္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား"
"ငါ.. ငါတို႔ဝင္.ဝင္သင့္လား?"
"နင္အဲ့စကားေျပာေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ေလးရက္ထဲက နင္အေ႐ွ႕ဝင္ဆိုေတာ့လဲမဟုတ္ဘူး"
"ေဟ့..စကားမမ်ားနဲ႔ေတာ့ ဂူထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္ထြက္လာတယ္"
မီးကိုေရနဲ႔ၿငိမ္းလိုက္သလိုပဲတိတ္ဆိတ္သြားၿပီး တခ်ိဳ႕ဆိုျခံဳထဲဝင္တိုးၿပီးပုန္းလိုပုန္း သစ္ပင္ေပၚတက္လိုတက္နဲ႔ လံုျခံဳတယ္ထင္ေတာ့မွဂူဝကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ၾကေတာ့ ယုန္ျဖဴေလးထြက္လာတာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္
"ယုန္.ယုန္ျဖဴေလးထြက္လာတာပါဟ"
အဲ့ဒီေတာ့မွအကုန္လံုးထြက္လာၿပီး ယုန္ျဖဴေလးကိုဝိုင္းေမးၾကေတာ့တယ္
"နင္အဆင္ေျပလား..ျပန္ေပးသမားေရာ?"
ေႏြဦးလိုၾကည္လင္လွတဲ့အသံေလးနဲ႔ယုန္ျဖဴေလးကျပန္ေမးလိုက္တယ္
"ျပန္ေပးသမား? မင္းတို္႔ဘာကိုေျပာေနၾကတာလဲ?ၿပီးေတာ့ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာၾကတာလဲ?"
"အိုက္ယား...နင့္ကိုဟိုယုန္ညိဳကျပန္ေပးဆြဲသြားတာေလ..ငါတို႔ဘယ္လုပ္ေရာက္ရမွာလဲနင့္ကိုျပန္ေပးသမားလက္ထဲကေနကယ္မလို႔ေပါ့"
ေဒၚၾကက္မကရင္ေကာ့ၿပီးသူရဲေကာင္းစတိုင္နဲ႔ေျပာလိုက္တယ္ၿပီးေတာ့ယုန္ျဖဴေလးေနာက္ကဂူထဲကိုမသိမသာလွမ္းၾကည့္ရင္း..
"ဟို ဟိုျပန္ေပးသမားေရာ"
"ျပန္ေပးဆြဲတယ္?"
"ေအးေလ.. လြန္ခဲ့တဲ့ေလးရက္ေလာက္ကနင္ျပန္ေပးဆြဲခံရတာေလ အဖိုးဇီးကြက္ကင္းေစာင့္တဲ့ညက နင့္ကိုအဲ့ယုန္ညိဳကဆြဲေခၚသြားတာဆို..မဲမဲလံုးလံုးႀကီးနဲ႔နင္နဲ႔အတူဒီဂူဘက္ကိုေရာက္လာတာတဲ့ေလ"
