Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
◜Sinan◞
Biri çıkıp bana Eren denilen herif seni rakıya çağıracak dese muhtemelen götümle gülerdim.
Pek öyle olmamıştı gerçi.
Anahtarları cebime sıkıştırıp evden çıkarken hala derdinin ne olduğunu düşünmüyordum. Belki de dava için beni ikna etmek istiyordu.
Yazdığı tek şey yarım saate aşağıda ol rakıya gidiyoruz mesajıydı. Öyle bir masada olmasını isteyeceğim son herifti Eren.
İlerideki siyah arabasına doğru ilerleyip ön tarafa kendimi attığımda kafasını kaldırıp bana döndü.
"Hoş geldin."
"Öpüşelim istersen bir de anasını satayım, bas gidelim işte."
Homurdanarak emniyet kemerimi takıp arkama yaslandım. Baştan aşağı nefret doluydum ona, Leyla'yla olan şeyler aklıma geldikçe yandaki vites koluyla ilgili çok ilginç planlar kurasım geliyordu.
"Sağ ol geldiğin için."
Dağılmış suratına garipçe baktım. Eren'le böyle bir ilişkimiz yoktu.
"Eyvallah."
Zorlamadım, pek keyfi yok gibiydi.
Uzun sürmedi mekana girip masaya kurulmamız. Kurulan masayla beraber teşekkür edip arkamıza yaslandık. Çiğnediğim kavunum Eren'in lafa girmesiyle boğazıma dizildi.
"Evlilik teklifi için aldığım yüzüğü kaybettim."
Öne doğru atılıp zorla içirdiği suyla beraber boğazımdan tutarak bağırdım. Resmen baştan aşağı sinirden yanıyordum.
"Taşak mı geçiyorsun lan sen benimle, haftaya Leyla'yla mahkemem var dediğin lafa bak. Hemen mi-"
"Ne Leyla'sı geri zekalı, kafa bulduk seninle. Nazlı'dan bahsediyorum ben."
