47

21.6K 1.4K 449
                                    

TNK//Aşkı Harcamanın 80 Yolu
'Ah, bu şehrin her köşesinde bir ayrılık var'

TNK//Aşkı Harcamanın 80 Yolu'Ah, bu şehrin her köşesinde bir ayrılık var'

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bugün Sinan'a pipetle su içirmediğim ikinci gündü

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bugün Sinan'a pipetle su içirmediğim ikinci gündü. Sırf bunun için bile günlerce göbek atabilecek kadar mutluydum.

O kolun nasıl kaynadığını bilim  bile açıklayamamıştı emin olun, gerçi Sinan kırık çıkık dinlemiyordu orası ayrı. Maşallah diyelim nazar değmesin demekten başka bir şey gelmiyordu elimden.

Kendini sevdirmek için böbreğinin verebilecek kapasiteye sahip Sinan, ciddi anlamda bebek gibi baktırmıştı kendine ve alçısı çıktığı için neredeyse ağlayacaktı.

Eh, her halükarda zaten nazlandığı için bebek gibi bakılıyordu. Kırık bir kola ne kadar ihtiyacı vardı bilmiyorum.

Şimdi o içeride iki kolunu kullanabilmenin mutluluğuyla duş alırken ben battaniyeye sarılmış sızlanarak Dark izliyordum. Mevcut olduğum depresyon haliyle bir de yoktan yere beynimi yakmıştım.

Regl haftası öncesi ağrı ve şişlik, regl haftası ağrı ve şişliği, regl sonrası ağrı ve şişliğinden oluşan korkunç üç evrenin ortancasındaydım ve emin olun Süper Dadı'da kardeşini tokatlayan Allahsız Buğra'dan farksızdım, içimdeki öfke tekrar açığa çıkmak üzereydi.

Koltuğun bir köşesinde, kucağımda sıcak su torbasıyla ve hava eksili derecelerdeymiş gibi üzerime sardığım kalın battaniyeyle pozisyon değiştmediğim sürece gayet iyi gidiyordum. Bu ne kadar sürerdi inanın bilmiyordum.

Yer yer ağladığım, yer yer sinirden kudurduğum günün akşamına geliyorduk ve ağrı Sinan'ın duşa girmesiyle başlamıştı. Muhtemelen çıkınca, mutfakta şarkı söyleyerek ona çikolatalı kek yapan bir eş görmekten çok uzakta birini görecekti.

Ne zaman burnumu çekecek kadar sızlandığımı bilmiyordum. Gözlerim altyazıyı takip ederken onca derdimin arasında neden hiçbir şey anlamıyorum diye her an yere çöküp ağlayabilirdim mesela.

Değiştirebilirdim, kesinlikle bunu yapabilirdim ama nefes almam için gerekli olan enerjimi orta sehpanın bir diğer ucundaki kumandayı almak için kullanmak istemiyordum.

Kaçak Damat ༄ TextingWhere stories live. Discover now