Tawag ng Laman

KABANATA II

Kabanata II

"Saan ka nanggaling 'nak," ang bungad ng aking ama pagkarating ko pa lamang sa aming bahay. "Sa may gubat lang po 'tay, kumuha ng prutas at naglaro na rin po," ang sagot ko rito. Pagkasabi ko ng nilaro ay iba ang pumasok sa murang isip ko, ang titi ni Tony, nilaro ko rin kasi ito. Dapat ko bang ikonsidera na isang laro ang nangyari kanina?

"Sige, kain na tayo 'nak. Nakahain na ako ng pagkain sa hapag-kainan," sabi nito at binuhat ako nito papunta sa aming kusina. "Ang bigat na ng anak ko, ah," ang sabi ni tatay. Ibinaba na ako nito nang makarating kami roon. Kamatis na may bagoong ang ulam namin, masarap ito lalo na kung nakakamay ka kung kakain. Ganadong-ganado akong kumain, maging ang aking ama.

"'Tay, maglalaro nga pala kami ng aking mga kaibigan mamaya," ang paalam ko rito. "Sige lang 'nak, basta 'wag magpapagabi. Pupunta rin naman ako mamaya sa taniman." Ayos, pinayagan ako. Nakaramdam na naman ako ng kasabikan, sabik sa aming gagawin ni Tony; sabik kung hanggang saan ang gagawin namin. Hibdi na ako makapaghintay na maganap itong muli.

Matapos kumain ay agad na ring umalis si itay, nasa labas ako ngayon upang magpahangin at dito ko na rin hihintayin ang aking mga kaibigan. Simula pa noon ay kami na ang magkakasama.

Ako ang ang pinakabata sa aming lahat, sabi nila, mukha raw akong babae, kung hindi lang daw maiksi ang aking buhok at nakadamit panglalaki ay mapapagkamalan akong isang babae. Maging ang aking kutis, na mistulang hindi taga-probinsya dahil sa kulay nito, maputi rin kasi ako.

Si Tony. Ang totoong pangalan nito ay Anthony, may pagkamoreno ang kutis nito, na mas lalong nakadagdag sa angking kagwapuhan nito. Tahimik kung titignan, pero kung nakasama mo ito ay makikita mo talaga kung sino siya, isa itong pilyo. Siya ang pinakamatanda sa aming apat, 13 na ito. Maganda rin ang hanapbuhay ng kaniyang ama, ito ay isang karpintero at magsasaka.

Si Benjamin o Ben, ang cute sa aming apat. Sumunod siya kay Tony sa pinakamatanda ngunit hindi ito halata, para pa ngang siya ang pinakabata sa aming lahat dahil sa taglay nitong baby face, kaya hanggang ngayon mukha pa ring bata. Ang ama nito ay kargador sa may buying station dito sa amin, nagbubuhat ito nang mabibigat na kaban-kaban na sako ng palay at mais. Minsan ding suma-sideline ang aking ama sa trabahong ito.

Si Jon Emmanuel, pero Jon ang tawag namin dito. Maputi ito, namana siguro nito sa kaniyang ina ang kaniyang kutis. Kung sa itsura ay hindi rin ito magpapahuli. Sa aming apat siya ang pinakamayaman sa amin dahil ang kaniyang magulang ay may magandang trabaho. Ang ama nito ay pulis dito sa bayan namin nakadestino ito, samantalang ang ina nito ay nars din sa aming lugar.

"Lex, tara na!" malayo pa lamang ay sumisigaw na si Ben, hindi siguro ako nito nakita. "Sige!" ang balik ko ring pasigaw. "Nandito ako," ang sabi ko nang mapansing hindi pa rin ako nito nakikita at kinaway-kaway pa ang aking kamay. Natatakpan kasi ako ng isang kahoy, kaya siguro.

Nandito kami ulit ngayon sa bahay-bahayang ginawa namin kaninang umaga, gaya kanina si Tony ang aking katabi, nasa iisang kwarto lang kaming dalawa. "Ahm, Lex, pwede ba nating ituloy 'yung ginawa na'tin kanina," ang sabi nito. Sabi na eh, pareho rin kami ng aking kaibigan na hindi makalimutan ang sandaling pangyayaring iyon. "Ano yon?" ang kunwaring hindi ko alam, ginawa kong nagtataka ang aking mukha para hindi halata ang aking pagkukunwari.

"Yung ginawa natin kanina, yung pinahawak ko yung burat ko sa'yo. Sige na please," ang sabi nito ngunit pabulong lamang. "Hawakan mo kasi kanina pa matigas," hinila nito ang aking kamay ay ipinatong ulit ito sa umbok nito, through to his words, tigas na tigas na nga ito. "Diba? Sabi sayo eh, kanina ka pa nito hinihintay," ang sabi nito na may ngisi sa labi.

Gaya ng ginawa ko kanina ay nilaro-laro ko ito, wala pa akong alam sa ganitong bagay, at ang naaalala ko lamang ay ang sinabi nito kaninang umaga na laruin ko ito. "I-ipasok mo ulit, gaya ng ginawa mo kaninang umaga." Sinunod ko agad ang sinabi nito. Masasabi kong mataba ito dahil sakto lamang sa aking kamay ng hinawakan ka ito at ikinulong ko sa aking palad.