Maya |Yarı Texting|

2.8

Düzenlendi*
____________________
Diyen anneme pes der gibi baktım. Aras, buradaydı ve ben mecburen oturmak zorundaydım. Boş olan koltuğa oturup konuşmalarını bekledim. "Kızım, ayıp oluyor. Arkadaşına hoş geldin desene."

Oturduğum yerden Aras'a, "Hoş geldin." dedim.

"Kızım o ne öyle? Uzaktan uzaktan, soğuk."

Yerimden kalktım Aras'ta kalktı. Yanına gidip sarıldım. "Hoş geldin Canım Arkadaşım." dedim alayla. Parfümü birazcık tanıdık gelmişti. Ama çokta tanıdık değil. Aynı parfüm ama daha farklısı ve daha güzel kokanını hatırlıyorum ben. Ayrılıp yerlerimize geri oturduk. Salon şu an çok sessizdi bu rahatsız edici. Daha deminki kahkahalardan eser yok.

"Hadi kızım, siz odaya çıkın. Oyun falan oynayın. Bir şeyler yapın." gözlerimi büyültüp anneme baktım.

"Ne oyunu anne çocuk muyuz biz?" Aras'a ellerimle hadi dedim. "Takip et beni." odaya çıkınca kendimi direkt yatağıma attım. Hâlâ uykum vardı. Aras ise odamdaki şeyleri inceliyordu. Eli odamda asılı olan tabloya değecekken onu durdurdum. "Dokunma ona." bir süre bana bakmadı arkası dönüp bekledi. Sonra eşyalara bakmaya devam etti. Bir anda dolabımı açtı ve gözleriyle dolabı işaret etti. Hemen yerimden kalkıp yanına gittim. "Sen nereden biliyorsun burayı?"

"Biliyorum işte. Aç sen."

"O nedenmiş?"

"Maya, sadece aç." zaten burayı biliyor. O zaman içeridekileride biliyor.

"Tamam." dedim ve kapıyı açtım. Sonra içeri işaret ettim girmesi için. İçeri girdi ve dolapları tek tek açmaya başladı. Sonra bir çekmeceyi açmaya çalıştı ama açamadı.

"Nerede bunun anahtarı?"

"Bende bilmiyorum daha önce hiç açmadım."

"Ne demek bilmiyorum?"

"İlla hatırlatmam mı gerekiyor? Hatırlatırım hafıza kaybı yaşıyorum." sinirle odadan çıktı. Bende kapıyı kapatıp dolaptan çıktım. "Ne bu tavırlar?"

"Çekmecenin anahtarını bulduğunda çağır beni."

"Benden sakladıkların hoşuma gitmiyor." hiçbir şey demedi. "Hem sen neden geldin buraya?"

"Mayacım ayıp oluyor. Misafirim ben, misafire neden geldin denir mi hiç?"

"Arascım misafirsen misafirliğini bil."

"Arascın mıyım?" bu ne biçim bir cümle? Üstüme doğru gelmeye başladı. Bir anlık cesaretle sadece dimdik durdum. İyice yakınıma girince burunlarımız birbirine değdi. Kapının açılması ile ne yapacağımı şaşırıp Aras'ı yere ittim. Aras, acı ile inledi.

"Aa arkadaşım ne işin var senin yerde?" annem anlamaz bir şekilde bir Aras'a bir bana bakıyordu. Bende yalandan gülümseyip Aras'ı kolundan tutup yerden kaldıracaktım ki beni kolumdan tutup yere çekti. Dengemi sağlayamayıp üstüne düştüm. Annem şaşkınlıkla odadan çıktı. Aras muzip gülümsemesi ile bana bakıyordu. Aras'ın üstünden kalkmaya çalıştım aam belime sarılıp beni kendine yasladı. Sımsıkı sarıldığı için kalkamıyordum. Beni bıraksın diye ellerimle göğsüne vuruyordum. Kollarının altından kıvrılarak çıkmaya çalıştım ama inlemesiyle durdum. Gözlerimi büyültüp ona baktım.

"Maya, rahat dur."

"Sende beni bırak." yuvarlanıp kenara döndüm. Aras'tan kurtulduğumu sandım ama bu sefer Aras benim üstüme çıktı. Aras'a baktım ve boğazımı temizledim. "Aras, kalksan diyorum hani?" dedim ama Aras halinden memnun görünüyordu. Çok garip bakmaya başlayınca garip hissettim. Çünkü kırmızı görmüş boğa gibi bakıyor! İmdat ya! Aras'ın gıdıklanabileceğini düşünüp koltuk altından gıdıkladım. Ama gıdıklanmadı. Daha çok yakınıma girdi. Altımda baskı hissedince yutkundum. Aras'ın nefesleri sıklaşmıştı. Kusma ihtiyacı duyunca bir anda Aras'ı ittim ve odamdaki tuvalete girdim hemen.
_____________________________
Normalde Eymen'in adı Eymen MDLDÇFŞFÇGĞFÇDŞ ama ben başka bölümlere Egemen yazmışım, karıştırmışım.

Maya'nın annesi?

Maya ve Aras?

Aras'ın Maya nın gizli yerini bilmesi?

Aras'ın çekmeceyi açmakta ısrarcı olması?