Ş𝙖𝙢𝙥𝙞𝙮𝙤𝙣, 𝙐𝙨𝙝𝙞𝙟𝙞𝙢𝙖 𝙒𝙖𝙠𝙖𝙩𝙤𝙨𝙝𝙞.

Bölüm 4 - İçimde Biriktirdiklerim

Ortak salonda, neredeyse kız erkek takımlarının tümü kaynaşmak için oradaydı. Sakusa bile arkadaşlarının zoruyla gelmişti. Salona girdiğimde erkek takımından Kageyama'yı görünce gözlerim Ushi'yi aradı. Salonun diğer ucunda telefonla konuşurken gördüm onu. Aynı anda telefonum çaldı. Beni arıyordu. Telefonu açıp burada olduğumu söyledim. Gülerek yanıma geldi. "Zamanlamam harika, değil mi?" "Öyle öyle. Oturalım mı?" "Olur." El ele salonun kenarlarında bulunan koltuklardan birine oturdunuz. Atsumu size bakıp salonda bağırdı.

"AAA USHİWAKA'NIN SEVGİLİSİ Mİ VAR?!"
"Neden bu kadar şaşırdın? Sevgilim olamaz mı?"
"Ne bileyim, bir anda sizi böyle el ele görünce şaşırdım. Turnayı tam gözünden vurmuşsun. Güzel, yetenekli... Sizin okulda daha var mı böyleleri?"
"Aman efendim Miya Atsumu'dan iltifat mı aldım? Teşekkür ederim."
"Daha fazlasını hak ediyorsunuz sayın ııı"
"L/n Y/n."
"Ah evet, sayın L/n Y/n hanım. Tanıştığıma çok memnun oldum."
"Ben de."
"Diğerleriyle de tanıştırayım sizi o halde. Tabii Ushiwaka bey kıskanmazsa."
"Neden kıskansın ki? Sorun olmayacaktır. Değil mi sevgilim?"
"Ben tanıştırsam daha iyi olur sanki. Benim sevgilim ne de olsa."
Atsumu "Ooo Ushijima bey kıskandı ben kaçıyorum." dedi ve yüzünde munzur bir gülümseme ile hızlıca oradan uzaklaştı. Şaşkınlıkla Ushijima'nın yüzüne baktın, "Bebeğim sen az önce beni kıskandın mı?" diye sordum. O da "Evet, ne var bunda? Baksana herkes seni beğeniyor, ben dahil. Başka birine gitmenden korkuyorum." dedi. "Ben seni bırakır mıyım sence Ushijima? Seven bırakır mı? Niye böyle düşünüyorsun? Lütfen böyle düşünme. Hem bir kendine bir de diğerlerine bak. Onlardan çok daha yakışıklı, çok daha iyi kalplisin. Seni asla bırakmayacağım. Bunu unutup kötü düşüncelere kapılma olur mu? Seni seviyorum." "İyi ki benimlesin Y/n. Seni çok ama çok seviyorum." dedi ve gözleri dolmuş bir şekilde sana sarıldı. Gözlerinin dolduğunu fark edince afalladın. Onu hiç böyle görmemiştin. O sert duruşunun arkasında çok güzel bir kalbi olduğunu biliyordun ama aşık bir adam olunca nasıl olduğunu tam olarak bilmiyordun. O da bilmiyordu. Ağladığını fark etmemişti bile. Senin onu bırakacağın korkusu onu derinden sarsmıştı. Bir anlığına bile olsa buna inanmak çok ağır gelmişti.

Ushijima'nın o halini görünce hemen aklındakileri bir kenara atıp onu dışarı çıkardın. Açık hava iyi gelir diye düşündün. Tabelaların yardımıyla arka bahçeye çıktınız. Oradaki banklardan birine oturup biraz sakinleşmesini bekledin. Sonra da yüzünü ellerinin arasına alıp onunla konuşmaya başladın.

Y/N: Wakatoshi, iyi misin? Özür dilerim. Böyle olsun istemezdim.
Ushi: B-ben... İyiyim. Özür dileme. Benim hatam. Bir anlığına beni bırakacağını sandım. Neden böyle oldu bilmiyorum. Duygu patlaması yaşadım. Sanki yıllardır içimde biriktirdiğim duygular bir anda açığa çıktı. Kendimi tutamadım.
Y/N: Canım benim... Böyle bir şeyi ilk defa yaşıyorsun sanırım. Yıllardır içimde biriktirdiğim duygular dedin. Neden duygularını saklıyorsun? Onları içinde tutmak zor olmadı mı? Anlatmak istersen anlatabilirsin. Ben senin her zaman yanındayım. Şimdi anlatmayabilirsin. Yorgun hissediyorsundur.
Ushi: Hayır, anlatmam gerek. Anlatmazsam bu kötü ruh halinden çıkamayacağım.

Ushijima anlatmaya başladı. Sen de onu dinledin, dinledin... Gerçekten çok zor zamanlardan geçmişti. Ailesiyle sorunlar yaşamıştı. O kadar üzülmüştün ki. Bu kadar saf, güzel kalpli bir insan bunları yaşamayı hak etmedi diye düşünüyordun. Anlatmayı bitirdiğinde ikiniz de ağlıyor ve birbirimize sarılıyordunuz.

Y/N: B-ben... Ben çok üzgünüm Ushi. Bunları hiç yaşamamış olmanı dilerdim ama elimden hiçbir şey gelmiyor. Keşke değiştirebilsem geçmişi, keşke... Ama keşkelerle yaşayamayız. Bunu sen de biliyorsun. Elimizden gelen geleceğimize odaklanmak. Bunları bir kenara atmak, yaşanmamış gibi davranmak çok zor ancak bunu yapmak zorundasın. Ben her zaman yanında olacağım. Seni asla bırakmayacağım. Birlikte atlatabiliriz. Yapabileceğinden eminim. Seni seviyorum.
Ushi: Ç-çok teşekkür ederim. İyi ki varsın. Gerçekten çok iyi geldi. Sırtımdan bir yük kalktı sanki. Nasıl teşekkür etsem bilemiyorum. Sana minnettarım.
Y/N: Böyle söyleme. Teşekkür edilecek bir şey yapmadım ki. Sen benim sevgilimsin ve ben senin her zaman yanındayım tamam mı?
Ushi: Seni seviyorum Y/N.
Y/N: Ben de seni seviyorum Ushijima.

Ushijima bunları söyledikten sonra yüzünü elleri arasına aldı. Gözlerine uzunca bir süre baktıktan sonra dudaklarına doğru uzandı. Tutkuyla öptü. Yüzünü yüzünden uzaklaştırdıktan sonra da "Hadi gidelim. Merak edecekler." dedi ve içeri doğru yürümeye başladınız.