Moonlight Throne (Gazellian Series #6)

Chapter 47

Note: For background music see the video above.

Chapter 47: Nemetio Spiran

Lahat sila'y nakatuon ang buong atensyon sa akin. Kung akala ko'y wala nang ilalakas pa ang tibok ng puso ko, ngayo'y halos hindi ko na iyon masukat. Isa ang pagpili sa nilalang na iiwanan ang siyang sitwasyon na kailanman ay hindi ko na nais pang maranasan.

Pagpili ng isasakripisyo at hayaang ang nilalang na iyon ang siyang haharap sa isang problema na dapat ako na reyna ang siyang lumutas. Bagaman kinikilala nila akong lahat na kanilang reyna na dapat sundin at tingalain, hindi kapangyarihan at karapatan ang pagpili ng buhay na siyang dapat ibuwis.

Nang sandaling maipit kami nina Rosh, Nikos at Hua sa tulay ng temptasyon, hindi ako nag-alinlangang ibuwis ang aking sariling buhay masiguro lamang na maigting akong nakahawak sa gintong taling nag-uugnay sa aming apat. Kung bibigyan ako ng pagkakataon sa mga oras na ito'y nais kong muling hayaang dumaloy ang aking mga gintong sinulid sa kanila upang hilahin sila pabalik sa lugar na malayo sa bingit ng kamatayan.

Bagaman hindi na nagbaba ng mga salita sina Blair at Seth, ang kanilang mga mata'y sumasalamin sa determinasyon na sa sandaling isa sa kanila ang itinuro ko'y hindi sila magda-dalawang isip na humarap sa makakapangyarihang nilalang na siyang handang agawin ang kanilang mga katawan.

"Leticia, I promised Dastan to protect you. I promised my king. Allow me..." mas humakbang papalapit sa akin si Zen.

"No. Dastan needs a right hand. Ikaw ang matinding kailangan niya sa malaking digmaang magaganap. I can do it. Ako na lang ang lalaban. Marami nang nagawa sa akin si Leticia," mas humakbang papalapit sa akin si Nikos at hinawi niya si Zen na mas lalo lang kumunot ang noo.

Umikot ang mga mata ni Rosh. "Can't you see? My parents are here! Dinala na ako rito ni Haring Thaddeus upang mapaghandaan ko ang araw na ito," hinawi niya sina Nikos at Zen.

"My empire and my brothers will be disappointed if I didn't make something better in this journey. I can fight better than these three," nagsalita na rin si Seth.

Mas lalong tumaas ang kilay ni Rosh na umiinit na rin ang ulo katulad ni Zen. Si Blair na matalim nang tinititigan nina Rosh at Zen ay tipid na lang humakbang at pumantay sa kanila.

"If they tried to kill each other to win the duel against these Atteros, maybe I can fight instead of one of them, and I am sure all of them are already exhausted by the end of the selection," seryosong sabi ni Blair na diretso ang titig sa akin at pilit hindi pinansin ang naglalabasang ugat sa noo ng mga katabi niya.

Si Hua naman ay nanatiling nasa tabi ko. Ito ang unang beses na hindi niya iniharap sa akin ang kanyang sarili. Siguro marahil ay hindi maaari sa panuntunan ng mga Attero na maaaring lumaban ang kapwa nila. Isa pa, humihingi kami ng tulong at hindi iyon maibibigay kung hindi mula sa sarili naming mundo ang hihingi niyon.

Nagpalipat-lipat ang aking mga mata sa harapan ng mga itinakdang prinsipe, Caleb at Nikos.

Ilang beses lang akong umiling sa kanila. "Hindi ko kayang pumili. Wala akong pipiliin."

Lumampas ang mga mata ko sa kanila at sinalubong ko ang mga mata ng lalaking Attero na naghihintay ng aking kasagutan. "Ako. Ako ang kanilang reyna. Ako ang lalaban sa duwelo—"

Hinawakan ni Hua ang aking balikat. "The war needs the queen the most, Leticia."

"H-Hua..." ilang beses akong umiiling sa kanya. Siya, bukod kay Dastan ang nilalang na higit na nakakakilala sa akin. Ito ang bagay na kinamumuhian kong maranasan.

"Dastan is waiting for you, Leticia. Ipaubaya mo na ito sa akin," ani ni Zen. Lumapit na siya sa akin at hinawakan ang aking mga kamay. "Just give me the blessing. Marami na akong pinagdaanan at ipinangangako kong babalik ako kasama—"