Draco and Clara

/10/

Öpmüştüm. İşin kötüsü öpünce uyanmasıydı!

'LAN!'

'Özür dilerim bilerek olmadı' Amk bu nasıl yalan.

'Draco... 2 saniye üstümden çıkar mısın'

'Ow özür dilerim özür dilerim' Banyoya geçmişti üstünü değiştirip geri geldi.

'Şey...'

'Tamam özür dileme artık.'

'Ama Clara'

'Tamam 'YANLIŞLIKLA ÖPTÜN BENİ' anladım' elini ağzına götürüp güldü.

'Yok şey üstüne benim kıyafetimi giymişsin' dedim.

'Ay özür dilerim uyku sersemiyim.' Tam gidecekken bileğini tuttum.

'Çıkarma. Bırak da kokun sinsin'

Kızarmıştı. Ama öyle böyle değil. Benim ise ağzım kulaklarımdaydı. Üzerine doğru yürüdüm ve bi an elini tutup çekiştirdim.

'Draco nereyee?'

'Şş bebeğim sessiz oll'

CLARA'NIN GÖZÜNDEN:

Bebeğim mi? Ağağağ. Beni koridora sürüklemişti en sonunda astronomi kulesine getirdi.

'Seninde uykun kaçtı e benim zaten uykum olmadığına göre biraz senin benzerlerini izleyelim' yere yatmış yıldızlara bakıyordu.

'Benim benzerlerim?'

'Yıldızlardan söz ediyorum. Yatsana' yanına uzanmıştım üşüdüğümü fark etmiş ki bana sarıldı. Ve ben yeniden uyumuştum

DRACO'NUN GÖZÜNDEN:

Ona sarılmıştım ve bırakmak istemiyordum açıkçası.

'Clara bir şey diyeceğim' ses gelmeyince devam ettim.

'Ben... Iıı şey... Ben senden hoşlanıyorum...'
Ses gelmiyordu? Gözlerine baktığımda uyuyordu.

'Kahretsin ya! Neyse fırsat kollamışken bunu bırakmazdım.' Dudağından yine öptüm bu sefer Zafer benim. Uyanmamıştı.

Onu kucağıma alıp yatağına yatırdım. Ve bende kendi yatağıma geçip yattım.

CLARA'NIN GÖZÜNDEN:

Sabah olmuştu ve ben yatağımdaydım. Draco uyuyordu. Ayy dün beni öpmüştü çok mutluyum. Üstümü değiştirip Draco'nun yanağından öper öpmez uyandı.

'Günaydın Dray'

'Günaydınn'

'Sen üstünü giy ben dersteyim'

'Kahvaltı yapmayacak mısın?'

'Kütüphaneye gidip ders notlarımı almam gerekiyor'

'Pekii' Odadan çıkıp hemen Hermione'yle buluştum.

'Hadi gel kütüphaneye gidelim'

'Tamam' dedi ve Hermione büyük bir kitap alıp okumaya başladı. Bende kitap aldım ve defterime yazmaya başladım. 1 saat sonra aceleyle yemekhaneye gittim.

Maria ve Draco konuşuyordu. Daha doğrusu Maria konuşuyor Draco üzgün bir şekilde yemeğini yiyordu ta ki ben gelene kadar.

'Yerimden çık?!' Diyip Maria'yı kenara atıp Draco'nun yanına yerleştim. Yüzünde güller açıyordu.

'İyi ki geldin'

'Neden? Noldu ki?'

'Maria'nın saçma hikayelerini dinlemek çok sıkıcı' dedi onun duyabileceği şekilde.

'Dün uyumuşum kusura bakma sana zahmet oldum'

'Yok yok açıkçası çok güzeldi' dediğinde kızarmıştım.

-

Dersler bitmişti bende çantamı hazırlıyordum.
Draco beni bahçeye her zaman oturduğum ağaca götürmüştü.

'Clara şey..'

'Noldu Dray?'

'Ben sana bunu söylemeye çalışıyorum ama bir aksilik çıkıyor hemde her seferinde ama bu sefer söyleyeceğim'

'Kötü bir şey değilse söyleye bilirsiniz Draco bey'

Derin bir nefes almıştı.

'Clara ben sana çok önem veriyorum'

'Biliyorum bende sana'

'Ben senden acayip derecede hoşlanıyorum'

'Tamam bende send- Bi dakika NEE?

'Cevabın hayırsa sana saygı duyacağımm'

'Yani şey...'

'Seni koruyacağıma söz veriyorum'

'Benimle sevgili olmak istiyorsan bana sevgini gösterr' Birazcık Dray'la oynayabilirim bence

'Nasıl yani?'

'Bana sevgini göster işte Drayy'