Draco and Clara

/22/

Hemen kaçmıştım ve onları izliyordum. Gülerek konuşuyolardı. Çöpçatanlık işim bitmişti. Şimdi gidip başkalarına iylik yapayım kıh kıh kıh.

Cedric gelmişti.

'Naber abi?'

'İyiyim iyiyim sen?'

'Bende iyiyim'

'Çıkar ağzındaki baklayı'

'Çok mu belli oluyor' dedi sırıtarak. Elimi omzuna koyup.

'Sende mi aşık oldun'

'Nerden bildin?'

'Nerden mi bildim? Çünkü ben bir çöpçatanım.' Neden herkes birbirine aşıktı peki?

'Bende Cho diye bir kıza aşık oldum!'

'ABİ SAKIN! SAKIN!'

'Ne oldu ya?'

'Abi lütfen o Harry'e aşık!' Harry ve Cho'yu göstermiştim.

'Ne?' Hayalleri yıkılmıştı. Hemen ona birini ayarlamam gerekiyordu. Düşün Clara düşün!
Aklıma Amy gelmişti

Amy'nin olduğu yeri gösterdim.

'Şu kız varya'

'Evet?'

'O sana karşı boş değil' beyaz yalan.

'Gerçekten mi? Güzel kız. İsmi ne?' Abim de maşallah! Baya Cho'ya aşıkmış!

'Amy, arkadaşım' bir Amy'e bir abime baktım.

'Bekle burda tamam mı?'

Amy'yi yanımıza getirdim. Ona bizim kardeş olduğumuzu anlatmıştım zaten.

'Noldu beni neden getirdin?'

'Abimde bomba bir olay var'

'Noldu'

'Birine aşıkmış'

'LAN CLARA?' dedi abim.

'Ya güzell. De bunu bana neden söyledin?' dedi Amy.

'Bilmen gereken şeyler var. Abim sana aşıkmış'

'N-Ne' Onu abimin yanına ittim. Nazik abim ise onu kaslı kollarıyla tuttu. Eserime bir baktım da mükemmeldi. Gidip diğer Hermione ve John eserime bakıcaktım ki Draco'yu gördüm.

'Nereye?' Dedi

'Sen kahvaltını yap sevgilim hemen geliyorum.'

~

'Nasılsınız çifte kumrular'

'Fazlasıyla Clara' dedi John ama sevgili olmadıklarından emindim. Sadece John kıza sulanıyordu.

'Hermione bu akşam odana geleceğim kıpıs'
Abim gibi göz kırptım.

Koşarak Draco'nun yanına gittim. Biraz dibdibe olunca abim gelip ortamıza oturdu.

'Bana bak bir daha bu kızla seni yan yana görürsem'

'Çok özür dilerim, ama ben seviyorum' dedi Draco sahte bir gülümsemeyle.

'Bir daha yaklaşma!' Ben sırıtırken Draco terler içindeydi.

'Tamam tamam hadi git sen Amy'e yanlız bırakma' dedim

Öksürdü sırıtarak.

'Ah! Cedric hiç masum değilmiş!'

'Korkma ya o kadar' kahkaha atıyordum.

'Sen bana bakışlarını görseydin' eliyle başındaki teri sildi.

'Yaağ canım benim' diyip Draco'ya sarıldım. Beni nazikçe itti. Daha da kahkaha atmaya başladım. Çünkü arkadan Abim bakıyordu.

~

'BeN dElİkAnLı GiBi SeViYoRuM kIzIm PUANSOWNSPWMSLWL'

'Ya Clara!'

'Tamam tamam sust PUWHSOWNWPW'

Beraber gülmeye başladık daha sonra abim birden odaya girdi.

'Ne yapıyorsunuz?' dedi

'H-hiç ne Y-yapacağız...'

'Abi korkutma şunu!' dedim gülerek.

Arkadan Amy gelmişti. Ben dışarıya çıktım ve abimi Draco ile baş başa bıraktım.

'Amy!'

'Efendim Clara?'

'Noldu anlatsanaa'

'Hiç oturup konuştuk sohbet ettik ve bolca gülüştük, çok güzel gülüyor!'

'Peki ona aşık mısın? Benden sır çıkmaz'

Kısık sesle 'Çook'

'Ah sevindim neyse görüşürüzzz'

İçeri girdiğimde Draco terle yıkanıyordu resmen

'Draco, biz Cedric'le konuşabilir miyiz? Baş başa'

'Tabi tabi ben hemen çıkayı-' sözünü tamamlamadan çıkmıştı.

'Abi'

'Efendim güzelim'

'Noldu anlatsana?'

'Hiç oturduk havadan sudan konuştuk'

'Aşık mısın ona? Benden sır çıkmaz'

'Evet' dedi kısık sesle. Birbirlerine uyuyorlar.

'Amy'nin o kahverengi saçları ve özellikle yemyeşil gözleri çok çok güzeldi!'

'Tamam abi ben alacağımı aldım görüşürüzz'

~

Sabah uyandığımda annemden cevap gelmişti. Hatırlıyor musunuz ona mektup yazmıştım. Cevabı da şunlardı:

Senin bir abin var, evet. Adı Cedric ama soy adı Diggory değil. Çünkü o benim oğlum DEĞİL! Biz babanla başka ülkeye gidiyoruz. Hangi ülke olduğu önemli değil. Sadece evin anahtarları paspasın altında. Hoşça kal.

Görüşürüz bile dememişti ya. Peki, artık benim bir ailem yoktu! Ağlıyordum, hemde hiç susmayarak. Artık gözüm ağrımıştı ve bir duşa girdim. Çıktığımda çok halsizdim. Gidip abime okudum.

'Artık benim evimde yaşayacaksın!' o üzülmemişti çünkü o aşamalardan çoktaan geçmişti.

Ama yine de beni görünce aileme sinirlenmişti.