Draco and Clara

/17/

Daha sonra David gelmişti.

'Aynı odada mı kalıyoruz?' gülüyordu.

'Maalesef' dedi Draco. Ve kıskanıp elimden tuttu.

'Dostum, merak etme. Kız arkadaşına yavşamam.' Bavulunu dolaba yerleştiriyordu.

'İstesen de yapamazsın zaten!' sinirliydi.

'Yaparım.' David ise sakindi.

'YAPTA GÖREY-' dedi Draco

'DRACO SAÇMALAMA' diye bağırdım.

'Peki. Kız arkadaşına elveda de. Çünkü benim olucak!' Odadan çıkmıştı.

'Merak etme beni kendine aşık ettiremez' cevap vermemişti.

Bugün ilk gün olduğu için dersler yoktu. Draco'yu düşünceleriyle baş başa bırakmaya karar verdim. Yanağından öperek çıktım. Eminim ki David'i öldürme planları yapıyordu.

'Naberr?' Dedi Hermonie omzuma elini koyarak.

'İyii senden?'

'İyi bende. Ron ve Harry'e söyledim ama beni öldüreceklerdi. O yüzden sana söyleyeceğim'

'Neyi?'

'Kütüphaneye gidelim mi...' Ders çalışmaktan nefret ediyordum ama konu kitap okumak olursa-

'Tabi ki dee. Yaz tatilinde evde iğrenç kitaplar vardı. Buradakilerin hepsini okumam gerek!'

'YESSS' dedi.

~ 2 saat sonra ~

'C-Clara...'

'Şu sayfayı bitireyim' diyip Hermonie'yi susturmuştum.

'Heh söyle'

'2 saat olmuş desem'

'Oha. Hadi hadi ben Draco'nun yanına gider' diyip kaçmıştım. Odada yoktu. Bahçede de. Yemekhane'ye geldiğimde birini bekliyor gibi baktı.

Ben gelince sevinip yanıma geldi.

'2 saattir seni arıyorum Clara' dedi.

'Şey ben k-'

'Yaa nasıl aklıma gelmedi kütüphanede kitap okuyordun dimi?'

'Ehe..' diyebilmiştim. Oturup yemeklerimizi yerken David yanıma oturdu. Önümde ki saçımı alıp kulağımın arkasına koydu. Draco öylece bizi izliyordu.

İnadına o saçımı geri önüme koyunca kolunu omzuma attı. Draco David'ın elini müthiş bir şekilde sıktığı belli ki 'Ah!' diyip elini çekmişti.

'Çok güzelsin bugün' diyip bana yaklaştı.

'Ben her zaman güzelim' go girl😝💅🏻

'Biliyorum ama bugün böyle daha bir,'

'Işıldıyorum dimi. Yanımda Draco var ya o yüzden.' Çok hızlı cevap vermeye çalışıyorum. Draco ise baya mutlu bir şekilde yemeğini yiyordu.

'Her neyse.' Bacağıma dokundu. Bu resmen tecavüze giriyordu. Draco'nun yüzü solmuş yerine sinirli bir yüz ifadesi gelmişti.

'NAPIYOSUN LAN? DAHA BEN DOKUNMADIM! KIZIN HAZIR OLMASINI BEKLİYORUM'

İki yakasından tutup çocuğa daldı. Draco çok karlı çıkıp sadece dudağı patlamıştı. Ve çok az da olsa elinde yaralar vardı.

İlk defa Draco'yu böyle görmüştüm. Çok sinirliydi ve dövmekte de haklıydı. Ama her zaman dudağı patlıyordu bu çocuğun?

Onu odaya götürdüm.

'Ya ne yapıyorsun!' dedim

'Daha benim dokunmak istediğim ama dokunmadığım yere d-'

'Önce davranıp sende dokunabilirdin Dray'

'Valla mı' gözleri parlamıştı.

'Hı hıı'

'Her neyse elin çok kötü'

'Öp o zaman' demişti akıllı olduğunu sanan Dray.

'Hıhı ilk elini öptüreceksin sonra dudağını. Ben yer miyim?'

'Yemez misin?' Başımı olumsuz anlamda sallamıştım.

'Sevgilim' elini tuttum. 'Dudağından öpersem gerçekten acır ama'

'Maalesef ki yine haklısın' dedi.

Tam sarılıcakken bu sefer kardeşi geldi. Uf her sene olaylı geçmese şaşardım!

'Draco gelir misin?' Victoria üzgündü gerçekten.

'Hadi git gel' dedim kısık sesle.

Yanına gitmişti ve onları beklemeye başladım. Uzun sürmüştü bende merak edip çıktım ve kapının önünde yoktu. Tekrardan içeri girip camdan bakmaya başladım.

Ron beni görmüş olacak ki el salladı. Bende karşılık verdim ve bahçedeki herkese bakarken Draco ve Victoria'yı gördüm. Birbirlerine yakın konuşuyolardı. Aslına bakarsanız Victoria konuşuyordu. Daha sonra Draco'nun yanaklarından tuttu.

Biraz bakıştıktan sonra. Bİ DAKİKA NE?