Zawgi
ညသာမိုးခ်ဳပ္သြားတာခြန္သာေလး အခုထိမႏိုးေသးေပ။
ခြန္သာ့ရဲ့ကုတင္ေဘးကခံုတန္း ေဒၚသီတာဈာန္ရယ္ ဟန္နီရယ္ ေဝယံရယ္ထိုင္ေနပီးေဝယံရဲ့ေဘးမွာရႊန္းေတာက္ကရပ္ေနသည္။ ေဆးရံုခန္းထဲက ဆိုဖာမွာေတာ့ မင္းခန္႔နဲ႔ေဒးဗစ္နဲ႔က ထိုင္ေနသည္။တစ္ခန္းလံုးဘယ္သူ႔မွစကားမေျပာၾကတာေၾကာင့္ ပံုမွန္ထက္ပိုပီးတိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္။
ထိုအခ်ိန္ကုတင္ေပၚက ခြန္သာေလးရဲ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္လာသည္။
"သားငယ္ သတိရပီလား"
"အန္တီ ကြၽန္ေတာ္ ဆရာဝန္သြားေခၚလိုက္မယ္"
"ေနေန ဟန္နီပဲ သြားေခၚလိုက္ပါ့မယ္"
ရႊန္းေတာက္ကေျပာေတာ့ ဟန္နီကတားလိုက္ပီး သူကိုယ္တိုင္ ဆရာဝန္ႀကီးဆီထြက္လာခဲ့သည္။ပီးေတာ့ ဟန္နီက အရမ္းေတာ္တဲ့ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ေဆးရံုတစ္ခုလံုးကသူ႔ကိုမသိတဲ့သူမရိွေပ။အခုခြန္သာ့ကိုကုေပးေနတဲ့ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔လဲဟန္နီကရင္းႏွီးသည္။
ခြန္သာ ႏိုးလာေတာ့ အားကမရိွအသံကလဲမထြက္တစ္ကိုယ္လံုးကလဲကိုင္ရိုက္ထားသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္မထႏိုင္ေပ။
"သားငယ္ ႏိုးပီလား သက္သာလားဟင္"
"ဟုတ္"
ဟုတ္ဆိုပီးအသံတိုးတိုးေလးပဲထြက္တဲ့သားငယ္ကအခန္းထဲကိုမ်က္စိေဝ့ၾကည့္ေနသည္။ေျပာရရင္တစ္ခုခုကိုရွာေနသလို။
"ခြန္သာ မင္းဘာရွာေနတာလဲ ေျပာေလဘာလိုလဲငါတို႔ရိွတယ္"
ေဝယံေမးလိုက္ေတာ့ ခြန္သာက ေခါင္းေလးရမ္းပီးျပန္ေျဖရွာသည္။
"ကေလး မင္းခ်စ္တဲ့သူကိုရွာေနတာမလား"
မင္းခန္႔က သိသည္ဆိုသည့္ပံုစံေလးနဲ႔ေျပာေတာ့ အံ့ဩပီးသူ႔ကိုၾကည့္လာတဲ့ ခြန္သာရဲ့မ်က္လံုးထဲမွာမ်က္ရည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႔ျပည့္လို႔
ဟုတ္ပါသည္ ခြန္သာမ်က္လံုးပြင့္လာတာနဲ႔ရွာမိတာက ဈာန္ကိုပါ။ဒီလူႀကီးဘယ္ေလာက္ပဲသူ႔အေပၚမုန္းမုန္း အခုခ်ိန္ေလးမွာစိတ္ေလးနဲနဲေျပပီးသူ႔အနားမွာရိွမယ္လို႔ထင္ထားတာ တတ္တတ္ဆင္ေအာင္လြဲေတာ့တာပါပဲ။
YOU ARE READING
My Baby's Father is not You (Complete)
Romantikusငါ မင္းမိဘေတကိုမုန္းတယ္ခြန္သာ ေအ အဲ့လိုပဲ မင္းကိုလဲ ငါ မုန္းတယ္ ပီးေတာ့မင္းကငါ့ရဲ့အရာရာျဖစ္ေနတာကိုလဲ ငါမုန္းတယ္ ဈာန္ကမ႓ာ ခဗ်ားက်ေနာ္ကို မုန္း ႀကိဳက္သေလာက္မုန္း ကြၽန္ေတာ္လဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုမယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ ခ...
