Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kurtar Beni (Part 2) ZeynepAdamclkçok istemiştin ve sonunda yazdım. Umarım seversin!
"Ağlama Y/N , ben artık buradayım..."
🕯️
Hıçkırıklarını durduramadın. Yüzünü Loki'nin göğüsüne basmaya devam ettin. O ise ellerini narince saçlarında gezdiriyordu.
"İyi ki geldin..."
Hâlâ az da olsa korkuyordun. Ama onun varlığı sana güven veriyordu. Karanlık ve minik odacığın ortasında, yere çökmüş birbirinizi resmen sarmalamıştınız. Ekip ise sizi öylece izliyordu. Kimse, sen o odadan çıktıktan sonra ne diyeceğini düşünmemişti. Seslere karşı ise Natasha ve Banner gelmişti. Her ikisi de endişeyle bakıyordu size. Kimse konuşamıyordu.
Sen ise yüzünü kaldırıp ellerini Loki'nin yanaklarına koydun. Sabah olan olaylardan sonra vücudunda minik yaralar ve yanıklar vardı. Loki yüzünü hafifçe çevirip yaralı avucuna bir öpücük kondurdu. "Geçti..."
Onun ağladığını fark ettiğinde gözyaşlarını parmakların ile sildin "Seni hak edecek ne yaptım?" Loki gülümsedi "Sevdin ... "
Yüzünü ona yaslayıp nefes aldın. "Lütfen beni bırakma" Loki gözlerini kapadı "Asla ..."
Bir kaç saniye daha öylece bekledin. Daha sonra yavaşça ayağa kalktın. Kan çanağına dönen gözlerini, ışıkta duran ekibe yönlendirdin. Yavaşça odadan dışarı çıktın. "Y/N..." Natasha sana yürüyüp sarılacağı sırada geri çekildin. "Bana yaklaşma" Natasha yüzüne kırgınlıkla baktı. Sinirle güldün. "Ne yani ben sürünürken odanda olman seni bana karşı merhametli mi yapar!"
Nat hüzünle gözlerini yumdu. "Üzgünüm-" Ama sen daha da üzgündün. "Hayır, sakın... Sakın Nat! Siz...Sizden iğreniyorum!" Natasha'nın yanından geçip diğerlerine baktın.
"Ne yaptığınızın farkında mısınız? Ben... Ben size değer verdim, lanet olsun!" Histerik bir kahkaha attın."Lanet olsun"
Gözlerini kaçırdın ve elinle ağzını kapadın. "Siz ailemdiniz..." Arkandaki Loki'yi fark etsen de dönmedin. "Neden?" Dedin yüzünü Thor'a kaldırıp "Neden bunu yaptın?" "Y/N ben... Cidden üzgünüm" Aranızdaki mesafeyi olabildiğince aza indirdin. "Ben de Thor... Ben de."
Birden arkanı dönüp sinirle bağırdın. "Size inandım! Beni sevdiğinize, sahip çıkacağınıza inandım!" Gözyaşların durmaksızın akıyordu ve sen ise tüm nefesinle bağırıyordun. "Sizi her şeyden çok sevdim!" Üzeri bardak dolu sehpayı tekmeledin. Bardaklar dağılıp parçalandı. "Güvendim size !" Bu seferki hedefin yan duvarındaki çerçeveler oldu. Kolunu savurup hepsini yerle bir ettin.
