Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başka Bir Evrenden(part 2)
"Üzgünüm Pietro..."
🧷
Ekip olarak ardınızda bıraktığınız 1 ay içerisinde, sürekli kontrol altındaydın. İçten içe, mahvolmuş hissediyordun. Gizliden gizliye,
ölüyor gibiydin.
Ama daha iyi gözükmek için elinden geleni yaparak, endişelenmelerini engelliyordun. Pietro'nun endişesi dışında. O kesinlikle senin için endişe etmeyi kesmiyordu. Dürüst olmak gerekirse, "İyiyim" laflarına asla inanmıyordu. Onun gözünde küçük bir yalancıydın.
Yalancı Tilki...
"Daha iyiyim" dedin seni kontrol etmeye gelen beşinci kişi, Bruce'a. "Eskisine kıyasla çok daha iyi hissediyorum" dedin gülümseyerek. Bruce, gözlüğünün altından yavaşça seni inceledi. Kollarını göğüsünde bieleştirmişti. "Emin olabilir miyim?" Tüm gücünle gülümseyip sağ kolunu havaya kaldırarak kasını sıktın. "Harikayım Doktor Banner"
Bruce gülümsedi ve derin bir nefes aldı. "Pekâlâ, ihtiyacın olursa buradayım. Buradayız..." Bu sefer daha hüzünlü bir gülümseme takındın. Başını hafifçe yana eğerek, minnetle baktın. "Biliyorum koca adam, biliyorum..."
Bruce yavaşça odandan çıkarken, kapıya yaslanmış olan Pietro'yu fark ettin. Yüzünde sert bir ifade vardı. Kollarını, tıpkı Bruce gibi göğüsünde sıkıca birleştirmişti. Öylece sana bakıyordu. Ciddi olmadan, alayla kaşlarını çattın. Bir şey demesini, veya gülmesini bekledin. Ama o sana öylece baktı. Bu sefer onu güldürememiştin.
"Gel buraya" dedin yorgunca. Yatakta daha dik hale geldin. "Hadi..." Pietro gözlerini kaçırdı. Daha sonra yaslandığı yerden uzaklaşıp yavaşça yatağına oturdu. Bir şey demeden öylece sana baktı. Sen ise gülümsedin. "İyi değilim öyle değil mi?"
Pietro kafasını salladı. "Evet. Açıkçası boktan görünüyorsun ama Küçük Banner bunu nasıl anlamıyor, anlamıyorum" bu sefer gözlerini sen kaçırdın. Hafifçe gülümsedin. "Bu huyundan nefret ediyorum" dedin fısıldayarak. Kaşlarını kaldırdığını gördüğünde daha net açıkladın. "Beni benden daha iyi tanımadan, nefret ediyorum."
Pietro bu sefer hafifçe gülümsedi. Gözlerini kapatarak kafasını sağa sola salladı. "Ah Y/N..." Elini, yavaşça dizine koydu. "Ben de iyi olmadığın halde, aptal dostların uğruna iyiymişsin gibi kendini gizlemenden nefret ediyorum" dudaklarını birbirine bastırdın. "Demek ki ikimizin de birbirimizde nefret ettiği şeyler var" dedin anlamsız bir gülüşle.
