The Perfect Kiss | Changlix ✓

10. Benim duygularım hiç değişmedi Felix.

Bol bol yorum ve oy lütfen.🌸
______________________

"Ne kadar çirkin olduğunun farkında mısın sen?"

Yüksek sesle söylenen cümleden sonra genç çocuğun sırtı, eski bir dükkanın kepenkine çarparak yüksek bir gümbürtü kopardı. Daha şimdiden gözleri dolan sarı saçlı, ağlamamak için kendini sıkarken saçını sertçe tutan çocuk başını kaldırması için onun saçlarını çekti. Sarı saçlının ağzından küçük bir inleme döküldü. Canı yanmıştı.

"Şuna da bakın ne kadar da ezik duruyor."

Çocuğun bu cümlesinden sonra arkadaki ikili kendi aralarında gülüştü. Sarı saçlı ise her ne kadar sinir olmasına rağmen nerede yanlış yaptığını anlamaya çalışıyordu. Tek suçu diğer çocuklardan farklı olarak sıska olmak ve yüzünde neden olduğunu bilmediği çiller taşımak mıydı? Tabi bir de diğerlerine nazaran kısa olan boyu, açık renginden dolayı neredeyse hiç belli olmayan kaşları... Kusurlarını say say bitiremezdi.

"O korkunç sesini kullanarak bir cevap vermeyecek misin? Ama lütfen kısık sesle konuş ki kulaklarım senin gibi birisi yüzünden acı çekmesin."

Doğru ya bir de sesi vardı. Çoğu insana göre bir hayli kalın olan sesi yüzü ile oldukça tezattı.

"Lee Felix, sana konuşmanı söyledim."

Yutkundu Felix. Söylemek istediği çok şey vardı fakat konuşacak cesareti dahi kendinde bulamıyordu.

"Bı-bırakın beni." dedi kısık sesle. Gözleri onu yine dinlemiyordu. "Ben size bir şey yapmadım. Niye bana böyle şeyler söyleyip duruyorsunuz?"

"Biliyor musun şu an çok üzüldüm." dedi siyah saçlı çocuk. Gülerek ellerini karşısındaki gencin yakalarına yerleşti ve onu hızlı bir şekilde kendine çekti. "Okuldan siktir olup git. Sen de kurtul, biz de kurtulalım. Hatta bence sen kendini yok et. Bu dünyayı çirkinleştiriyorsun."

"Changbin ona çok güzel olduğunu söylüyor." dedi arkadaki çocuklardan bir tanesi. Sırtındaki çantayı yere atıp onların yanına ilerledi. "Zavallı ona inanıyor olmalı."

"Öyle mi? İnanıyor musun yoksa? O sana acıdığı için öyle söylüyor. Senin gibi birisinin yanında nasıl duruyor onu bile anlamıyorum ama kendini biraz olsun rahatsız hissetmen gerek. Aynaya bile bakmadan Changbin'den hoşlanıyorsun."

Gözünden akan yaşı hızlıca sildi Felix. Ne diyebilirdi ki? Böyle doğmayı o istememişti sonuçta. Üstelik Changbin'i kaç kez kendinden uzaklaştırmaya çalışmıştı ama o bu fikre hiç hoş bakmamıştı. Hatta kendisine o kadar güzel davranıyordu ki Felix daha önce bir an olsun hislerinin karşılıklı olduğunu düşünmüştü. Gerçi bu gerçek olsa bile onu kabul edecek değildi. Çirkinliğiyle onun hayatını mahvetmek istediği son şey bile değildi.

"Hoşlanmıyorum."

"Yapma ya. Sen beni salak sanıyorsun galiba."

Sessiz kaldı Felix. Kendisini olduğu yerde o kadar korkmuş hissediyordu ki bacaklarının titrediğini fark edince kendine bir kez daha lanet etti.

"Her neyse... Okuldan gideceğini umuyorum ezik. O okul senin gibi birisi için fazla."

Felix'i tekrar itti. Sarı saçlı yüzünü buruşturduğunda üçlü hiçbir şey olmamış gibi gülerek onun yanından uzaklaştı. Sarı saçlı olduğu yere çöküp hıçkırıklar eşliğinde ağlarken ıssız sokakta acı içinde ağlayan gençten kimsenin haberi yoktu.