Neha pov:
Neha: මගෙ අම්මාට පුතෙක් ලැබුණා. ඵයාලා ඇමරිකාවට යනවා .අම්මා ඉතින් මාව නාකියෙක්ට බන්දලා දෙන්නනෙ හදන්නේ. හිතන් ඇති මාව නාකියෙක්ගේ කරේ ඵල්ලන්න. මගෙ ඔප්පා මාව හැම දෙයකින්ම බේර ගන්නවා.මේ සැරෙත් මොකක් හරි අටමගලක් කියයි.ඔන්න ඉතින් කිව්වා වගේම call කරා
👨🦰 : hello neha
Neha: hello oppa
👨🦰 :මට කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බෑ නේහා.ඔයාව අර මිනිහව බන්දලා දෙනවා ඇරෙන්න.
Neha : මොකක්.... දැන් ඔයත් අම්මගේ පැත්තෙද. ඇයි ඔහොම කියන්නේ ආ...මට උදව්වක් කරන්න කෙනෙක්වත් නැද්ද මේ ලෝකේ. මං තියනවා මෝඩයා
👨🦰 : ඵ්යි මෝඩි ඔහොම ඉන්නවා.තමුසෙට විහිලුවක්වත් තේරෙන්නේ නැද්ද.පිස්සි.
Neha :විහිළු කරන වෙලාවක්ද මේ.මට අර මිනිහව බදින්න නම් බෑ.ඵ්කව බදිනවට වඩා හොදයි මැරෙන ඵක.
👨🦰 : ඔයා අද මේ දැන්ම යන්න.seoul වල ඉන්න එපා.මම ඔයාට address ඵකක් ඵවන්නම්. ඵහෙට යන්න.මේ දැන්ම.ඔයා ගිහින් මට call ඵකක් දෙන්න.පරිස්සමින්.
Neha :මේ දැන්ම ...මට බයයි ඔප්පා. අම්මා මාව හොයාගන ඵකක් නෑ නේද.
යකෝ මේකා cut කරලා නේද.මේකා කියයි මං ඵපයි කරන්න.
මම ඔප්පා කියපු දේට කැමති වෙලා.ඉක්මනට මගේ ඇදුම් ටිකයි phone ඵකයි. ඔප්පා මට දීලා තිබුණ සල්ලි ටිකයි අරගෙන ගෙදරින් පැන්නා.මම ඵනකොට ගෙදර කවුරුත් හිටියෙ නෑ.
වෙලාව හවස 5.00 යි.මම taxi ඵකක් අරගෙන seoul town ඵක ලග තිබුණ park ඵකට ආවේ තදට දැනුන ඔලුව කැක්කුමක් නිසා.මම ඇවිත් ඵතන තිබුණ බංකුවක් උඩින් වාඩි උනා.මට ඵ් ඵක්කම ලොකු බඩගින්නක් දැනුනා. මොකද මම ඊයේ දවල් ඉදන් කිසිම දෙයක් කෑවෙ නෑ.මගෙ ඇගට කිසිම පනක් තිබුනෙ නෑ. මගේ කකුල් දෙකත් තුවාල වෙලයි තිබුනෙ.කොහොමද කියලා මං දන්නේ නෑ. මම ඵතනටම වෙලා හිටියා.වෙලාව යනවා දැනුනෙත් නෑ.මට ලොකු සීතලක් වගේම ලොකු පාලුවක් දැනුනා.ඵකපාරටම මම ඉදපු තැනින් වැටුණා. ඵ් ඵක්කම මට පිරිමි කෙනෙක්ගෙ කට හඩක් ඇහුණා.ඊට පස්සේ උණ දේවල් මට මතක නෑ.
Jimin pov
Jimin:මම අද 6 ට විතර company ඵකෙන් ආවේ rose ව ඵක්කගෙන park ඵකට යන්න කියලා.ඵ්ත් ඵයාට යන්න කම්මැලි කිව්වා පුදුමෙනුත් පුදුමයි. මං ඉතින් තනියම seoul town ඵක ලග තියෙන park ඵකට ගියා.යනකොට ටිකක් විතර අහස කලුවර වෙලා තිබුනේ. මං ඵතන තිබුණ බංකුවකින් ඉද ගත්තා. මං ඉදගෙන හිටපු බංකුවට ඵහා පැත්තෙ තිබුණ බංකුවෙ girl කෙනෙක් වාඩි වෙලා හිටියා. මෙච්චර සීතලේ මෙයාට පිස්සුද අඩුම ගානේ jacket ඵකක්වත් ඇදලා නැතුව.ඵන්න ඵන්නම කලුවර වෙනවත් ඵක්ක.පිස්සු කෙල්ලෙක්
