Draco Malfoy ve Ecidyrue'nin Aynası #1 | ❝Drarry❞

▪Bölüm 6 : Dittany▪

Uyumak canını cok acıttıyordu.

Annesinden gelen uyuşturucu iksir şişeleri için minnettardı. Ama etkileri uzun sürmemisti ve şimdi bir Uyku İksirini ya da eğer gelebilseydi Rüyasız Uyku'yu tercih ederdi. Yatağının etrafında bir Muffliato ve perdeleri sanal duvarları olan hayali bir oda kadar sıkı kapalı tutan bir Spelunca Secure ile bile, gözlem veya izinsiz girişlere karşı mantıksız bir şekilde daha güvende hissetmiyordu.

Malfoy Malikanesi'nin işgal edildiği aylarda, yatak odasında bunlardan daha fazla tılsımla uyumuştu ve yine de kendini güvende hissetmiyordu, ancak aklı başında herhangi bir insan, korkunç bir kuduz yılan adamdan ve onun neşeli deliler grubundan daha çok korkardı. Ama ölümün bu kadar yakında geleceğini bilmek bir bakıma onu teselli etmişti. Yetersiz duvarların dışındaki Ruh Emicilerin ruh inceltici sürekli terörü bile monoton hale gelmişti. Yedi yıl önceki aynı yatakta hiç olmadığı kadar başıboş hissediyordu, bilmediği tılsımlarla korunuyor, bu genç sırtın şimdiye kadar görmediği daha büyük bir acıyla ve kendisinin de hiç bilmediği korkularla uyanık tutuluyordu.
En kısa zamanda Severus'u görmeye karar verdi ama valiler onları birinci sınıf yurduna götürdüğünde ise çok geç olmuştu. Toplantılara planlanmamış yarım saatlik bir ara verildiğinde de zamanı olmadi. Draco'nun kendi yorgunluğu ve saat, Severus'u daha uyanık ve inanılmaz bir muammayla başa çıkmak için muhtemelen daha iyi bir ruh halinde yakalayabileceği yarına kadar beklemenin daha iyi olduğuna karar verdi. Draco, programındaki İksir dersinden sonra yanına gitmeye karar verdi ve Draco'nun Hogwarts'taki ilk seferinde yıllar içinde birkaç kez yaptıkları gibi Severus'un odasında özel olarak buluşmak için bir randevu alırdı. Sonra Severus'un büyülü yeşil ateşinin önünde o çirkin ama şaşırtıcı derecede rahat deri koltuklardan birine oturacak ve Draco bu şeyden kurtulacaktı. Yarın buna son verecekti.

Yorgun olduğunu düşünmüştü, ama asla tam olarak uykuya dalamamıs, yorganın altında bir pozisyondan diğerine geçerek, onları tekmeledikten uzun bir süre daha rahat bulamamıştı. Kendini, belki de her biriyle uyuyabileceğine ikna etmesi yeterliydi, ancak her türlü keyifli uyuşukluğu sırtındaki başka bir ağrı tarafından kovaladı.

Göz ardı edilebilecek iç yaralanmalar dışında, mesele derinin nasıl kırıldığıydı, Draco'nun bildiği iyileştirici tılsımların ötesinde, kırık kemiklerle neredeyse daha iyi olacağı noktaya kadar - bunun için iki farklı büyü biliyordu, ama Tergeo laneti yüzünden oluşan sırtındaki pıhtılaşmış kanı temizlemek ve kesikleri ortadan kaldırması için hiçbir şeyi yoktu. Tergeo'nun kırbaçlayan etkisi, ardından gelen acıyı daha da kötüleştirdi. Sihirle açılmayan yaraların doğası gereği iyileşmesinin daha zor olup olmadığını merak etti, yıllarca acı ve ölümle çevrili biri için haklı olarak edinmesi gereken şifa sihri bilgisine yakın bir yerde olduğundan değil ama babası ve arkadaşları her zaman Draco'ya bu acıya nasıl sebep olacağını öğretmekle daha çok ilgilenmişlerdi .

Severus'un Myrtle'ın banyosunda üzerinde kullandığı iyileştirme büyüsünü bir bilseydi keşke. Bu onun icin yararlı bir şey olurdu. Mecburen buna katlanmak zorunda kalacaktı. Severus'u İksir'de uykusuz görme fikrinden bile zevk alamıyordu, durmaksızın zonklayan bu acının altında bütün gün kendini bir arada tutmaya çalışmak bir yana belki de Severus'u bir kez gördüğünde, bu izler enfeksiyon kapmadan ya da yaralanmadan önce iyileşmeyi, bu izlerden kurtulmayı isteyecek cesareti bulabilirdi. Ama bu ihtimal dayanılmaz derecede uzak görünüyordu.

Ona bu büyüyü öğretmeden Severus'un ilk seferinde gitmesine ve ölmesine izin vermemeliydi.

Yine de, Potter'ın altıncı yıldaki lanetinin acısını azaltan sadece şarkı söyleme büyüsü değildi. Aynı zamanda, şifalı bitkinin kendisi de yaralara sürülmüştü, hem acıyı hem de yara izini sınırladığını söylemişti. Sadece ilkine dair çok fazla kanıt görmüştü, ama o zaman, yaraların onsuz ne kadar kötü olabileceğine dair hiçbir fikri yoktu. Takip eden haftalarda Severus, İksir deposunda eksik bir çok şeyi fark etmesi ve suçlunun vaftiz oğlu olduğunu tahmin etmesi ve onu görmezden gelerek, onu takip eden haftalarda ona bol bol stoğu için bosuna yalvarmamıştı.