Aceleyle mesajları seçmeye çalışırken ellerim tir tir titriyordu. Kahretsin, kahretsin, kahretsin! Hep bundan korkuyordum işte. Bu yüzden grubun profil fotoğrafı ile onun profil fotoğrafı hep farklı olurdu. En sevdiğim fotoğrafını kullanmıştım. Uzun süredir değiştirmediği profilini bugün değiştiresi tutmuştu resmen. Bu kadar şanssız olmaktan nefret ediyordum.
Aklımdan geçen düşüncelere yetişmeye çalışırken bir yandan da mesajları silmek için seçmeye devam ediyordum. Bu kadar geveze olduğum için kendimden nefret ederken olmasından en çok korktuğum ikinci şey gerçekleşmişti.
Önce çift tik olarak bana kalp krizi geçirten mesajlarım, bu sefer görüldü olmuştu.
Bakışlarım telefonun ekranına kilitlendiğinde yazmaya başladığını görmüştüm. Yutkundum. Nasıl toparlayacaktım? Allah'tan hiçbir şekilde isim vermemiştim, sığındığım tek şey buydu.
Savaş yazıyor...
Defne: Dur!
Defne: Sen bir şey yazmadan önce söylemem lazım
Defne: Bu mesajları yanlışlıkla sana yolladım
Defne: Okumuşsan anlarsın zaten
Defne: Uykudan yeni uyandım, gözüm görmüyor
Defne: Rahatsız olma diye silecektim ama hemen görüldü oldu
Defne: Kusura bakma
Savaş: Defne, yemin ediyorum ödümü kopardın
Savaş: Götüm tutuştu kızım
Savaş: Dakikalardır ne yazarım da bu kızın kalbi kırılmaz diye düşündüm durdum
Savaş: Tüm bu gerginliğime Yiğit'in kardeşi olman da eklendi
Defne: Evet, biliyorum
Defne: Kusura bakma
Defne: Cidden yanlışlıkla yolladım
Savaş: İyi bari, rahatladım diyeceğim de
Savaş: Bu kadar acı çekmen yüreğime oturdu
Savaş: Yapabileceğim bir şey var mı?
Defne: Ona kimsenin yapabileceği bir şey yok
Defne: Lütfen mesajları silip hiç yaşanmamış gibi davranır mısın?
Defne: Gerçekten çok utandım
Savaş: Nasıl istersen
Savaş: Silecektim zaten
Savaş: Aylin görürse yaşatmaz beni, biliyorsun
Defne: Seni mi beni mi?
Savaş: Seni de olabilir
Savaş: Açıklamana da inanmazdı
Defne: Abime de söylemezsin, değil mi?
Savaş: Kafayı yemedim herhalde
Savaş: Yiğit'in yanına gidip de kardeşin gece gece bana aşk itirafı yaptı diyecek halim yok
Defne: Sana aşk itirafı yapmadım
Defne: Yanlışlıkla yolladım
Savaş: Uykudan yeni uyandığın için biraz şapşal olduğunu söylüyorsun
Savaş: Ama bence senin gözlerde de bir problem var
Savaş: Nasıl yanlış kişiye attın mesajları?
Defne: Ya Savaş sorgulama işte
Defne: Utançtan yerin dibine girdim zaten
Defne: Sil çabuk şu mesajları
Defne: Sildiğine dair kanıt da istiyorum
Savaş: Sildim deyip silmemezlik etmem herhalde
Defne: Evet ama olsun
Savaş: *fotoğraf*
Defne: Beni Defolu diye mi kaydettin?
Savaş: Evet, harika değil mi?
Defne: Abimle yakın arkadaş olmadan önce çok iyi bir insandın sen
Savaş: Yat uyu artık
Savaş: İyi geceler
Defne: Sana da
Kalbimin atışları odamda yankılanırken telefonu yatağımın üzerine bıraktım ve derin bir nefes aldım. O an uzun bir süredir nefes almadığımı fark etmiştim. İnternetimi kapatıp söylediğim yalanlar inandırıcı mı diye kontrol ederken Savaş'ı inandırdığıma emin olmuştum. Kafamı yastığa yaslayıp gözlerimi tavana diktim.
Az önce yaşadığım aksiyonu kimseye anlatamazdım. Savaş'ı sevdiğimi kimse bilmiyordu. Abimin en yakın arkadaşı olması bir yana, bir de sevgilisi vardı. O kızı ne kadar sevdiğine tanık olmuştum. Ona bakarken gözlerinin içi gülerdi hep.
İnkar etmeye çalışmıştım ancak bu kadar umutsuzken ve gerçek önümde bu kadar belirginken inkar edememiştim. Kalbimin kabul etmekten korktuğu o gerçeği artık her gün görmek zorundaydım. Savaş'ın kalbinde başkasının olduğu gerçeğiyle her gün yüzleşmek zorundaydım. Bizim eve oturmaya geldiğinde abime o kızı gülümseyerek anlattığını duymak zorundaydım.
Dışarıya derin bir nefes verip gözlerimi kapattım. Ağır geliyordu. Vazgeçmek istiyordum. Onu sevmeyi bırakmak, bu acıdan kurtulmak istiyordum. Mantıklı tarafımı dinleyen biri olsaydım belki çok daha mutlu olurdum.
Ama dinleyemiyordum işte. Yapamıyordum. Savaş, hayatımın bu kadar içindeyken onu unutmaya çalışmak çok zordu. Bunu kabullenmiştim artık. Tek çarem uzak bir yerde üniversite yazıp onun yüzünü bir daha görmemekti. Ama bunu düşünmek bile canımı acıtıyordu.
Elimi kalbime bastırıp sızlayan burnumu çektim. Anlaşılan bu gece de uyumadan önce sessiz sessiz ağlayacaktım. Harika...
Savaş'a da kızmayın he çocuğun sevgilisi var nasıl davransın...
