🥀Unicode 🥀
ဆန္ဒပြီးမြောက်ခြင်းရနံ့တို့ထုံမွှန်နေသည့်အခန်းငယ် ။ ရှပ်အင်္ကျီကျယ်သီးအား တပ်နေသည့်လူတစ်ဦး ။ စောင်ပုံကြားထဲလုံးထွေးကာ ရှိနေသေးသည့်လူတစ်ယောက် ။
"ဟေး....စားပွဲပေါ်မှာ မင်းအတွက်ဘောနပ်....ထပ်လာခဲ့ဦးမယ်"
အလာတုန်းကအတိုင်း ကျော့မော့စွာပြန်ထွက်သွားသည့်လူတစ်ယောက် ။ ဤနေရာ ဤအခန်းငယ်အတွင်းသို့ လာသူတိုင်းသည် သူတို့ဆန္ဒပြည့်မြောက်ဖို့အတွက်သာ ။
ဒါ ဒီမိုဟုခေါ်သည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ကံကြမ္မာ ။ ဆန္ဒပြည့်မြောက်ဖို့အတွက်သာလာကြပြီး ဆန္ဒပြီးမြောက်ချိန်မှာ ကျောခိုင်းသွားကြတဲ့လူတွေကြီးသာ။ နာကျင်ပိုင်ခွင့်၊ငြင်းဆန်ပိုင်ခွင့်တော့ ဒီမို့မှာမရှိပါ။
ဒီမို၏ဘဝအား မည်သူရေးဆွဲခဲ့ပါနည်း။ ဒီမို့အား ဒီလောကထဲမှဆွဲတင်မည့်လူမရှိ ။ ရွံရှာစက်စုတ်သည့်မျက်ဝန်းများဖြင့် ဒီမိုအကြည့်ခံခဲ့ရ၏ ။ အရှက်ဟူ၍ တစ်စက်မှမကျန်သည်အထိ ဒီမိုဘဝပျက်ပြီးသွားပြီ။
ဒီမို ဒီလောကထဲရောက်လာတာ သုံးလနီးပါးသာရှိသေးသော်လဲ ဒီမိုအားမသိသူမရှိသလောက်ရှားသည်။ အားလုံးတွင်ထဲ ဒီမိုသည်နာမည်အကြီးဆုံး ၊ ဝင်ငွေအများဆုံးအရှာနိုင်သောသူ။
"ဒေါက်.....ဒေါက်.....ဒီမို...နောက် section တစ်ခုကွ "
အခန်းတံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ တစ်ဆက်တည်းကြားရသည့် ဂျာကြီးအသံ ။ စားပွဲပေါ်တင်ထားသည့်နာရီကိုလှမ်းကြည့်တော့ နေ့လည် ၂နာရီ ။ သုံးဦးဆက်တိုက်ဧည့်ခံထားရ၍ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး နာကျင်ထုံစပ်နေချေပီ ။
"မရတော့ဘူးဂျာကြီး....."
"Ok. ......."
အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် ဒီမိုသည်အလုပ်သမားအားလုံးထဲတွင် အခွင့်အရေးအရဆုံးလူ။ ဂျာကြီး၏မျက်နှာသာပေးမှုသည် အခြားကြောင့်မဟုတ်။ customer အများဆုံးခေါ်နိုင်ပေးလို့သာ။
ဒီမိုစောင်ပုံတွေထဲမှထလိုက်သည်။ ပြန့်ကျဲနေသည့်အဝတ်အစားများပြန်ကောက်ဝတ်လိုက်သည်။ စားပွဲပေါ်တင်ထားသည့် တစ်သောင်းတန်သုံးရွက်ကို ဘောင်းဘီကြားထဲထိုးထည့်လိုက်သည်။ အခန်းအပြင်ရောက်မှ သန့်ရှင်းသောလေထုအား အားရပါးရရှူရှိုက်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
ပန်းရိုင်း (Completed)
Romanceပန်းရိုင်းတစ်ပွင့်အား ခူးယူပန်ဆင်မည့်လူလဲမရှိပါချေ။ အမြတ်တနိုးနမ်းရှိုက်မည့်လူလဲ မရှိပါချေ။ နင်းချေဖျက်ဆီးမည့်လူသာရှိပါ၏။ ကျွန်ုပ်သည်လဲ ထိုပန်းရိုင်းနှင့်သဏ္ဍန်တူ၏။
