Davet 3 Topraktan Olanlar

Duyuru

Yine ben,  biraz dertleşmek istedim burayı bu şekilde kullanmam ne kadar doğru bilmiyorum ama bir aydır dağ başında oğlumla yalnızım konuşmaya ihtiyacım vardı bende anlatmak sizlerle paylaşmak bir nebze de olsa içimdeki alevleri hafifletmek istedim. Yukarıda gördüğünüz değisim sadece 3 hafta içerisinde gerçekleşti, dün durumu biraz daha iyiydi beni takip etmeye yemek istemeye ve gezinmeye başlamıştı tam her şey düzelecek kurtuluyor derken bu sabah uyandığımda onu evin önünde bulamadım ve içimden artık beni bırakıp gezmeye gidiyorsa bu iş olmuştur diye düşünüyordum için için gülümsüyordum. Onu aramak için çıktığımda arazimizin diğer ucunda yatarken gördüm yemeğini vermek için kaldırıp getirecektim ki tepki vermediğini fark ettim öldü sandım. Kalbini dinledim atıyordu hemen başını dizime koydum o sırada gözlerinş açtı orada öyle bir korku gördüm ki beni de ele geçirmesi uzun sürmedi. Sakin kalmaya çalıştım kaldırmak istedim ama çok ağırdı bana korku dolu gözlerle bakmak dışımda hiç bir şey yapamıyordu zar zor kucaklayıp gölgeye taşıdım. Gidip yemeğini suyununaldım ve yanına koştum ama ne yedi ne içti yutamaz diye zorlamadım,  biraz masaj yaptım belki kan dolaşımını hızlandırırım diye. Bir noktada işe yaradı da sadece başı da olsa hareket etti hemen yutkunduğundan emin olduğumda hemen enjektörle su içirdim epey susamıştı. Onun için aldığım yoğurdu getirip biraz da ondan sıktım ağzına şu an sadece böyke besleniyor. İlacını et suyu tavuk ve ekmek karışımından yaptığım bir püreye karıştırıp enjektörle vermeye devam ediyorum. Şu an boynundan aşağısı felç halde ama eğer hastalıktan kurtulabilirse fizyo terapi ve egzersizler ile onu yürütebileceğime inanıyorum.  O pes etmedikçe ben de pes etmeyeceğim.