When two cold hearts met (season 2)

Chapter 129

Yesa's POV

KINABUKASAN, matapos ang laro ng school namin sa basketball, hindi na kami nagkausap pa ni Zion. Akala ko ay simpleng alitan lang ito dahil sa selos, but it became worst.

Kung nag-aaway man kami, siya pa din ang unang lalapit sa akin. Sa totoo lang, hindi naman talaga kami madalas magtalo at sadyang kulitan lang o asaran ang nangyayari sa amin. But this, he never approach me. I waited for him to text me because he'll pick me up or we'll meet at the canteen, pero wala akong natanggap.

I receive nothing from him at dito na ako nabahala. His simple actions are always important to me. Because, I know that anytime, I can lose him.

Nalate pa ako pumasok dahil sa kaaantay ng message niya. Sa huli, ay mag-isa na lang akong pumasok. Hindi naman kami sabay sabay pumapasok nila Yumi at Asta dahil may kanya kanya kaming mundo. Late na rin nang makapasok ako at nagsisimula na ang klase sa unang subject.

Every minute, I check my phone if Zion texted me but still receive nothing. Nang hindi na makatiis, sa kalagitnaan ng second subject ay nag-excuse na akong magc-cr lang. Hindi naman ako palaging lumalabas sa klase kaya pinagbigyan ako ng lecturer namin.

I went straight to Zion's classroom. Pagkarating ko doon ay tumayo lang ako sa labas na parang stalker. They are on the middle of the discussion when the students turn their attention on me.

Nakita ko si Ruby na seryosong nagsusulat habang si Lynn ay kumaway pa sa akin, katabi ni Lynn si Crista na kinawayan din ako. Tch. I also saw Ryu but what I am looking for is not here. I can't feel his presence so then I leave without a word.

I return to my room quietly. Nang mag break time, nilapitan na ako ni Amber para kamustahin. She pull the chair near me and sitted beside me.

"Hindi daw makakababa ngayon sila Lynn dahil gagawin na ata ng section nila iyong sa bagong contest." Yeah, about the dress designing. Their section is always active and their classmates is always cooperating to them, siguro magaling ang pamamalakad ni Zion.

"You look down. Ang tagal mo ding bumalik kanina nung lumabas ka, where did you went?" Pakikiusyoso niya

"Looking for my life." I answer her. "Mukhang hindi siya pumasok."

Nakita ko ang sandaling pagbabago ng tingin niya bago ngumiti at hinawakan ang mga kamay ko. Habang tumatagal, padami ng padami ang mga taong hindi makatingin sa akin ng diretso sa mata. Isa na doon at nangunguna ang kapatid kong si Yuki.

"Umamin ka nga, may tinatago ka ba sa'kin?" Diretso at puno ng pananakot kong saad. It doesn't sound like a question too.

Actually.. Matagal ko ng napapansin ang kakaibang kilos ni Amber. Madalas na din siyang iwas sa ilang mga bagay bagay at parang palaging may iniisip.

"Yesa.. S-Sumama pala ako kahapon sa kainan. Nagkaroon kasi ng kaunting celebration.. we are all there, except you. I-It looks like Zion didn't invited you." She doesn't want to hurt me so she tell it slowly.

Tss.

"Ok." Simpleng sagot ko na lang at itinago ang dinadamdam para hindi na siya mag-alala. "Anong oras kayo umuwi?"

"Around 7 ako umuwi eh and hinatid ako ni Daren. I don't know to Zion, we can ask Lynn if you wan—"

Agad kong pinutol ang sasabihin niya. "Hindi na. Mabuti pa kumain na tayo."

"Y-Yeah."

I have my own food because Enzo and Luna cook for me, hindi daw kasi ako nag-almusal kaya pinagbaon nila ako. Si Amber? Buraot naman 'yan kaya nakakasurvive 'yan.