The Age Gap Between the Two of Us

CHAPTER 9

MAXIMUS POV

"Are you mad Kuya Maximus?" Anastasia said while sitting beside me.

I hate hearing her calling me kuya but I've no choice. I'm older than her. I look at her beautiful eyes and gave her a smile.

"No." I answered.

"I'm sorry" she sincerely said.

"It's okay. It's not your fault. Kasalanan ng bato" Sabi ko na ikinatawa nya.

"Hindi ka pa ba nilalamig Kuya Maximus? Halos mag iisang oras na tayong nagbababad sa ulan." I really really really Iike her voice. It's just like a beautiful sounds that echoing on my ears.

"How about you?" I did not answered her instead I asked her the same question. "Hindi ka pa ba nilalamig?" umiling naman sya.

"Ngayon nalang ulit ako naka ligo ng ulan. Ayaw akong pinapaligo nila mama sa ulan dahil sakitin ako." she said without looking at me.

"Then bakit ka naligo?" I asked. Nagkinit balikat naman sya. Nag-alala tuloy ako bigla. Baka lagnatin sya mamaya lalo pa at may sugat sya.

"Gusto ko lang. Wala naman sila mama sa bahay e." she said while laughing.

"Where are they?"

"They're on Palawan. They are going to stay there for 2 weeks."

"Vacation?"

"No. They bought an private Island there. Ang they are planning na magpatayo roon ng luxury hotel." nagulat ako sa sinabi nya. They bought an what? An island? Mayaman pala sila.

"Mayaman pala kayo" I said and look at her.

"Hindi a."

She's so humble...

"Hoy magpatuyo na kayong dalawang. 4 na mahigit." sigaw samin Nash.

"Tara na." aya ko sakanya. Tumango sya saka sya tumayo. Nag lakad kami palapit sa mga kaibigan namin.

"OH!" hinagis sakin ni Lonzell yung isang bagong towel na kulay white.

"Where did you get this?" tanong ko.

"Dun oh." turo nya sa tindahan na may tindang mga damit.

"Here Anastasia." inabot nya naman kay Anastasia yung purple towel. "Thankyou" She said with a sweet voice.

"Magpatuyo na kayo mga dzai. Mag gagabi na. Mabahaba pa ang byahe natin. Umuulan pa baka abutin tayo ng 7 sa daan." ani Nash.

"Hindi naman siguro lalabas yung mga yon ng umuulan." sabi naman ni Ellie. Tahimik lang si Anastasia na nakaupo na sa tabi ni Nash. Nakabalot sa katawan nya yung towel.

"Anastasia are you okay?" tanong ko nag mapansing namumutla sya.

"Anastasia namumutla ka. Okay ka lang? Kamusta pakiramdam mo?" lumapit naman agad sakanya si Ethan. Nakita ko nang sumulyap sya sakin. Tumalikod nalang ako at pinunasan yung buhok ko.

"Lamig no? Ano? Paulan pa more!" dinig kong sabi ni Margaret sakanya. Tinignan ko ulit si Anastasia.

"I'm okay. Nilalamig lang ako" sinabi nya yon sa mahinhin na paraan.

Umupo muna kaming lahat tyaka nag pahinga. Mga 5:37pm na nang mag-aya si Ellie na umuwi na. Madilim na dahil malakas parin ng ulan. Nang maka punta kami sa kanya kanyang sasakyan ay tumingin ulit ako kay Anastasia. Nang makasakay sya sa sasakyan nya ay tyaka rin ako sumakay na.