"Ohayo manan!"
"Goodmorning Anastasia." magandang bati rin sakin ni manang.
Maaga kong nagising. Hindi narin masakit yung bewang ko masyado. Pagka gising ko bago ako bumaba ng kwarto ko ay naligo nako. Nakaramdam din ako ng gutom kaya dumiretso nako sa kusina. 12pm ang klase ko ngayon kaya okay lang na mag bagal ako ng kilos. May bacon, bread, skinless, embutido at rice sa lamesa para sa umagahan namin. Hindi ko na hinintay pa na si manang yung Kumuha ng plate ko. Bago ako umupo ay kumuha nako ng kakainan ko. Nagpatimpla nalang ako kay manang ng gatas na iinumin ko. Hindi kasi talaga kami pinaiinom nila mama ng kape matigas lang talaga yung ulo ni ate. Ako naman kung hindi gatas ay chocolate ay iniinom ko.
"Bakit naman ang aga aga mong bumabangon nung mga nakaraan pa Anastasia? Inspired?"
Parang kabute na sumulpot si ate sa likod ko. Nagulat tuloy ako ng bigla syang magsalita. Nakabihis na sya. Maging sina Riley at Chantelle ay nasa likod na nya para mag breakfast.
" Ohayo!" bati ko sa kanila.
"Ang aga mo naman ngayon Anastasia?" nagtatakang sabi ni Riley saken ng papaupo na sya sa harap ng kainan.
Umupo na silang tatlo at kumuha na ng mga kakainin nila. Hindi ako nagsalita upang sagutin yung tanong sakin ni Riley kaya na tahimik din sila ng biglang magsalita si Chantelle.
"Inspired kase si nii-san Anastasia kaya maaga na sya palaging gumigising."
Eto nanaman mag uumpisa nanaman sila ang aga-aga. Nagpatuloy lang ako sa pagkain dahil kapag pinansin ko sila paniguradong di nila ko titigilan.
"Ayieeeee yung maputi ba yan na pogi?" Riley.
"HAHAHA si ate inlove." tumatawang pang-aasar ni Chantelle naman saken.
"Korni nyo. We're just friends okay?" di nako makatiis ayaw akong tigilan e.
"As of now" sabi naman ni ate Aurora.
"Ano nga ulit pangalan non Jazz?" tanong ni Riley kay ate Aurora.
"Ethan Caleb."
Napailing nalang ako sa kanila saka ko napabuntong hininga. Kahit kailan talaga makukulit tong mga to e. Kala mo mga bata amp!
"Ethan love Anastasia."
Tumango-tango si Rile, kunwaring nag iisip saka tumawa at tumingin kay Chantelle. Natawa naman si ate sa itsura nya. Pano ba naman kase, parang baliw lang. Natawa sya sa sariling joke ng utak nya.
"Ano nga apelido non Chantelle?"
"Caleb ang apelido ni nii-chan Ethan ate Ry."
"How did you know Chantelle Mallory?" nagulat na tanong ko Kay Chantelle.
"Syempre were friends na on Ig and Facebook nii-san"
"Yieeeeee inloveeee"
"Kumain na nga kayo. Diba may mga klase kayo ngayon? Tanghali na oh." pananaway ko sa kanila.
"Wow mama is dat you?" pang-aasar ni ate.
"Anastasia Johanns Caleb" sabi ni Riley.
Bigla akong inubo dahil natawa ko sa sinabi nya. Hindi ko alam kung bakit. Kinikilig yata ako HAHAHA. Bigla namang ngumis yung tatlo saken. Nako alam ko na iniisip ng mga to! Oo tama kayo HAHAHAHA.
"Landi mo."
Tinawanan nila kong tatlo matapos ni ateng sabihin sakin yon. Imbis na mainis ako ay natawa rin ako sa sinabi nya. Grabe naman to Ethan. Sabay sabay naming tinapos ng masaya yung breakfast. Pagtapos nilang kumain ay kinuha lang nila yung mga gamit nila saka umalis na. Nag pahatid si Riley at Chantelle kay kuya Bert. Si ate naman ay dala yung motor nya. Ako naman ay niligpit yung kainan namin. Pumunta ko sa lababo para ilagay yung pinag kainan namin don. Huhugasan ko na sana yon ng biglang dumating si manang sa tabi ko.
YOU ARE READING
The Age Gap Between the Two of Us
Action*Age Doesn't Matter* Anastasia Johanns is the woman who grew up in poverty. Grow limp and sick. She also did not think that the time would come for her family would be rich because of the diligence, and perseverance of her Father and Mother. The for...
