𝐩𝐚𝐭𝐡𝐞𝐭𝐢𝐜❀𝐣𝐞𝐧𝐬𝐨𝐨

❀2❀

"Ne? Geldik mi? "
Annem arabadan inmeden önce dönüp bana baktı.
"Elbette geldik. Şaka yapar gibi bir halim mi var Jennie? "
Hâlâ ona mal mal bakmaya devam edince annem gözlerini devirdi.
"Jennie alooo? Gerçek dünyaya geri dön kızım! "
"Ha? "
Başımı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım.
"Ay sanırsın ilk defa okul değiştiriyorsun. Çabuk in şu arabadan, ilk günden geç kalmak istemezsin değil mi? "
"Hayır."
"E hadi o zaman. "

Arabadan inip okula baktığım an gözlerim kocaman oldu.

Okul limon sarısı renkteydi ve daha önce gördüğüm bütün okullardan çok daha büyüktü. Etrafı sarmaşıklarla ve kiraz ağaçlarıyla çevrilmişti ve bu okulu oldukça hoş gösteriyordu. Gerçekten okulun harika bir manzarası vardı.

"Jennie niye far görmüş davşan gibi bakıyorsun okula? "
Gülmemek için kendimi tuttum.

"Davşan mı? "

"Öf aman be tavşan işte. Ağız alışkanlığı olmuş bende.
"Daha sonra ikimiz de güldük. Daha sonra annem:

" Aman bu kadar güldüğümüz yeter.Hadi birazdan zil çalar sen sınıfına git." Duraksadı. "Sınıfını biliyorsun değil mi? " dedi.

"Evet evet merak etme. " dedim.

"Tamam o halde. " dedi ve alnımdan öpüp sarıldı. "Hadi görüşürüz güzel bir gün geçir. "

Kıpkırmızı olmuştum.

"Anneee! Okulun ortasında bana böyle sarılmasan! Şimdi ana kuzusu derler daha ilk günden dalga geçmesinler benle. "

"Tamam tamam sende ya. İki dakika sarıldık diye." daha sonra beni bıraktı.
Ondan ayrılınca okula doğru yürümeye başladım. Ama annem aniden arkamdan seslendi.
"Jennie! "

Gözlerimi devirdim.

"Yine ne var? "

"Sırt çantanı arabada unutmuşsun. "

"Tamam, sağol anne! "

Gülümsedi. Bir an tekrar sarılacak sandım ama o konuşmayı seçti.
"Dediğim gibi kimsenin ne dediğine takılma. Ve Tanrı aşkına, güzel bir gün geçir lütfen! Eve gelince seni üzgün görmeye dayanamıyorum! "

"Tamam anne tamam! Her okul değiştirdiğimde aynı şeyi diyorsun zaten. "

"Peki peki. Hadi sen git geç kalacaksın şimdi. Görüşürüz, seni seviyorum. " tekrar gülümsedi.

"Bende seni." bu sefer ben de gülümsüyordum.

Daha sonra arkamı dönüp yürümeye başladım. Nedense bütün gözler üzerimdeymiş gibi hissediyordum. Yeni bir okula geldiğimde hep aynı şey oluyordu. Herkes sanki bana bakıyor ve benim hakkımda konuşuyormuş gibi hissediyorum. Bu hise karşı bağışıklık kazandım ama görmezden gelmesi de zor oluyordu.
Sonunda bahçe bittikten sonra okulun içine girdim.

"Umarım bu koca okulda kaybolmam. " dedim içimden.

Daha sonra koridordan geçtim. Herkes beni görünce konuşmasını yarıda kesip, bana bakıyordu.

Artık bu tür bakışlara da alıştığım için umursamadım. Ama daha sonra gerçekten kaybolduğumu farkettim. Lanet olası 10-C sınıfı neredeydi? Kafam oldukça karışık bir şekilde bütün sınıflara baktım ama hiçbiri 10-C değildi. Ve son anda pes edip müdürün odasına gitmeye karar verdim.
Rastegele bir öğrenciye soramazdım, çünkü salak gibi utanıyordum. Ama müdürün odasını da bulamadım.

İçimden ne bok yiyeceğimi düşünürken bir elin omzuma dokunmasıyla yerimden sıçradım. Arkamı döndüğümde sarı saçlı oldukça güzel bir kız bana gülümsüyordu.