Chapter 3

32 10 0
                                    

Umuwi ako sa bahay like mom wanted. I don't want to attend in that dinner. Dadalhin ko sana 'yung dalawa kaso nireject nila. They say ayaw daw nila Muna makaabala sa dinner date ko! Like fvck! Really dinner date? Muntikan pa kami nag-away kanina kasi iniinsist nila na dinner date nga daw.

Lanyanh mga kaibigan, tss.

**
HOME

"Anya," mom called me. "Asan ka na naman pupunta?." I just ignore here.

"Anya," she called me again

"Can't you hear me? Kanina pa kita tinatawag parang wala kalang narinig?"

"Mom, first of all I don't want to have a dinner together with that family, bakit mo ba pinagpipilitan? Ayaw ko nga kasi diba? I hate that family!" Walang ganang sabi ko sakanya.

"Anya, it's not all about you, it's all 'bout your family na kailangan natin ng help toward that Santford, and also these is our only way para mapatawad ang pamilya natin dahil sa nagawa ng isang tao na membro kung anong last name mo? almost ng ikamatay 'yon ni Vandeon buti nalang dika dinadamay sa problemang 'yon?."

"But mom!" Padabog 'kung angal.

"Anya, no buts! Para din 'to sa kapakanan mo knowing that Santford was one of the biggest richest na family sa buong Mundo. Alam mo namang membro si Vandeon sa isang organisasyon na malakas. It can protect you and also secure your future."

"Mom,"

"And one more time, baby. Even Mr. Stanford wasn't alive anymore, he have a son, a wife who can manage all the things he left. Remember? Almika was a great woman, a strong one, and the kindest one, she will be you're mom soon." Laking ngisi niya na mas kinaangal ko

"MOM! STOP IT! I DONT WANT TO INTERFERE!"

"Anya," parang papaiyak nakong tumingin sa kanya.

"Tss. Don't be like that alam 'kung di ka ganyan. May pa iyak iyak ka pa. hahhaha, pathetic." Nanlaki 'yung mata kung tinignan si mommy. Magsasalita pa sana ako.

"Shhh, just go, comfort her, outside is a strong Almika but deep inside I know he was longing for her Vandeon, think about it!"

"Tss." Wla akong nagawa kundi sundin ang gusto niya para matapos na. I wore a women blackless spaghetti dress color black. I don't want to wear this kind of stuffs but, wala akong magagawa I need to be formal and presintable toward those crazy richest family of Vandish. Yes, Vandish I knew him since where little he's always messing my stuff everything I do. He more than knew me more than my friend do. Away ganyan 'yung nangyayari pagkami lang dalawa ang nasa paligid but, pag may mga tao he's to cold-hearted na para bang di ako kilala.

Gagamitin ko na sana 'yung Ducati ko when dad stop me. "Baby, what are you doing?" I stop from walking and turn around where he stand.

"What! dad? And please don't call me baby, anymore I'm not a baby! I'm an adult now!" dabog ko.

"Tss, your always my baby so shut up."

"Ehem!" Mom interfere

"Sayo talaga nag mana 'yang anak mo, e. Mine your words, Ark! Di dapat ganyan mag salita nakakawala ng manners."

"Hahahahhaha." Sabay kaming napatawa tatlo parang mga tanga. We're not kind of respectful pag kaming tatlo ang magkakasama. We're like a friend's not a family like mom, dad, me as their child. Where like friends that we are close to the level.

Pinagbawalan ako ni dad na gumamit ng Ducati ko but, I insisted na hindi ako sasakay ng limo kasi naman pano nalang 'yong landian ng dalawa pag kasama pa ako 'dun! Tss. I'm innocent guys so be it! Baka malalamn ko nalang may kapatid nako hahahah.

WDU04:Teardrops of My GuitarWhere stories live. Discover now