Anya's first move
Anya Crisel Alcazar’s POV
“What the fvck is wrong with you?! I’ve been writing this fvcking thing the whole and you ruined it without fvcking telling me?!” Galit na sigaw ko mismo sa harapan ni Kai Austin Hudson, the President of this school. I don’t give a fvck here when my piece got involved. I’ve been working so hard to complete my piece but this damn council President ruined it without blinking huh, putangina. Hinilot ko ang sentido ko, tinapunan ko siya ng masamang tingin but he just shrugged his shoulder and leave without mercy, that scumbag! Porket council President siya gaganituhin niya na ako? How dare him! Masyadong mainit ang ulo ko ngayon, I want to chill but damn! Every time I look at my piece my blood runs to my veins. Fvck!
“Bwesit!” Galit na sigaw ko at ako na mismo ang tumapon ng piece ko. Kailangan ko kasi ‘yun para sa training namin nina Abby, I’m the one who’s responsible for that piece and I can’t make it?! Ano na lang ang ibibigay ko kay Abby? She will get mad at me I’m sure. Ayoko nang gumawa, two days kong ginawa ‘yun tapos sisirain lang ni Kai sa isang iglap? He’s the worse President ever!
Kinuha ko ang telang pula sa lamesa saka ko ito binalot sa buong kamay ko. Mas mabuting sumuntok ng punching bag at imaginin na si Kai itong sinusuntok ko. Puta talaga ang gagong ‘yun, mukhang tila wala lang sakaniya ang ginawa niyang kasalanan. I will smash you Kai Austin, wait for it, you ruined my piece, I will ruin your position too. I will take you down. Bullshit!
Sinuntok ko nang napakalakas ang punching bag, lumayo ito sa akin at bumalik na naman.
“Damn you to hell Hudson!”
Sumuntok muli ako at inis na inis sa mukha ni Kai. “I swear I will fvcking kill you!”
Sinipa ko ang punching bag at sinuntok na naman ito. Ramdam ko ang pawis na namumuo sa noo ko pero wala akong pakialam. Gusto kong saktan ng paulit-ulit si Hudson. Damn him! Damn him!
“Putangina mo talaga!” Malakas kong sinipa muli ang punching bag at akma na sanang ilalabas ang buong pwersa ko nang marinig kong bumukas ang pinto. Tumigil ako, pinunasan ko ang pawis ko.
“If you want to say sorry for what you did to my piece? Keep that to yourself Austin, I don’t fvcking need that. Fvck yo—-“ tila umurong ang dila ko nang bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Vandish Santford, isa sa mga prince. May guitar siya sa likuran niya habang may hawak naman siyang libro na sa tingin ko ay galing kay Kai, well alam kong kanino ‘yun, bwesit talagang Hudson ‘yon. Sarap talaga sakalin.
“You’re too noisy, I can’t even play with my guitar,” Malamig pa sa yelo na sabi niya. Umatras ako dahil tila naging yelo ang buong paligid, he has this aura na talagang kikiligin ka but at the same time feel afraid of him. He’s cold but hot. Wait? What?
“If you want to kill him, better kill him as soon as possible.” That’s the last word he said before leaving. Napasapo naman ako sa noo ko, gigil na gigil talaga ako ngayon kay Austin. Kung hindi niya sana binasa ‘yung piece ko hinding-hindi ko siya pag babantaan but that guy get into my nerves. And about Vandish? Hindi man lang siya nagtataka bakit ko papatayin si Kai? Well as if naman na magagawa ko ‘yun, ba ako pa nga ang maunang mamatay eh before that jerk.
Tumayo ako. Kinalas ko ang tela sa kamay ko saka sinuot ko ang cap ko. Lumabas ako nang office. I want to see my friends so I can ease this feeling of mine, I can’t believe na makikita ko talaga si Vandish roon, well among of them siya ang pinakamailap na hanapin, he’s too quite, lagi niya ring dala ang gitara niya. I think he’s good at it. Can he sing too?
“Anya!” Tila nabalik ako sa ulirat nang maramdaman ko ang matigas na bagay na tumama sa noo ko. Piste! Ang sakit non ah, yawa!
“Put—“
