Chapter 2

41 8 0
                                    

It's a second day, I'm in in that University but, I guess something really happened. I can't figure out right now but I think sooner.

Nagising ako ng matamaan ng sikat ng araw ang mata ko. Unti-unti kung inunat ang kamay at binti para sana mag stretch kaso biglang may lumagubog.

"A- ah--ahhw." Napadaing sa sakit ng nahulog sa kama si Sandra na diko alam na andun pala sa paahan ko natutulog. At natamaan ng paa ko nung pagka stretch ko. Napangisi namn ako ng wala sa oras. Hayst Masaya na ang araw ko na full-fill mo na Sandra

"Ok ka lang?" Tanong ko. She just looked at me at biglang tumaas 'yung kilay niya papuntang mount. Everest, pero char lang

"Nagtatanong ka?" She said sarcasticlly. E sa baliw din ako minsan lalo na't bagong gising e di sinabayan ko

"Ay hindi? Statement po 'yun." Sabay ngisi ko. Di paman ako nakangisi ng mas malapad, bigla nalang lumipad sakin ang unan na nahulog din pala sa kama kasabay niya.

"Bwesit ka! Lanya ka, Anya!" Galit niyang usal pero tumawa lang ako.

"Morning." Inalis ko 'yung unan at niyakap siya at sabay kiss sa cheeks niya

"Tsk!"

"Gusto mo?" Pinout ko 'yung labi ko para hahalikan na naman ulit sana 'yung aping niya. Kaso hinarang niya 'yung mga kamay niya.

"Yuck! Umalis ka nga!" Angal niya at umaatras kunti sa’kin

"Baho ng hininga mo... hahahahha." Bigla nalang siyang umalis sa kama at tumakbo papalabas ng kwarto dahil alam niyang papatayin ko talaga siya.

Pababa na siya ng hagdan ng makita ko 'yung knife sa gilid ng mini table sa taas ng stairs at agad na tumalon pa punta sa kalahating baitang ng hagdan at tinapon kay Sandra na nasa bandang pintuan na at lalabas sana ng pagtapon ko...

Muntikan ng matamaan si Abby na naka sports bra at leggings. Buti nasalo niya at di na tamaan 'yung pangit na mukha niya hahahha

Pero ang tutuo napaka ganda ni Abby that long hair, stunning eyes, perfect Eyebrow, divided lips and that curve body. She's really something, she's really  my friend a perfectionist.

Alam ko 'kung ano ginawa niya at dahil medjo baliw ako tinanong ko? Kakajoging lang nito kaso di man lang ako ginising or si San para sumama sa kanya. Tss she's really something

"What the fvck san ka galing?" Nakataas kong kilay habang tinatanong siya.

"Exercise malamang hindi mo ba napansin ang suot ko?" Sagot niya sa’kin. Hahahha pikon! Mahinang usal ko.

Kaya talaga love na love ko 'tong mga 'to, e. Di lang maganda, pikon pa! Hahahha!

After na nangyari sa bahay sabay kaming pumasok sa school at nagkarerahan pa sa daan at the end si Abby parin ang unang nakarating. Kahapon tamptocks e, ngayon jolin na naman tinapon sa daan.

'Tong babaeng to!"

Pagkapasok sa room nakahiga na namn siya. Again she's sleeping! Parati nalang. Nilapitan ko siya habang si Sandra tahimik na nakasunod sakin.

"Gaga!" Padabog na usal ko at sabay batok sa kanya

"Ano na namn 'yung pakulo mo, hu? Tss. Abby Gail your really a traitor!" Padabog akong umalis sa mesa niya at dumaretsyo na sa sit ko. Still Sandra tahimik lang na para bang kay lalim ng iniisip. Ano kaya ang problema ng isang to?

Since walang teacher na pumasok nanood ako ng k-pop which is mga husband ko na BTS, duhhhh! Habang si Sandra tahimik na nagbabasa ng libro niya. Nagising bigla si Abby ng mag-ingay ang mga kaklase namin. I smirked knowing na naputol 'yung tulog niya. At bumalik sa ginagawa ko na para bang walang nangyari.

My day is something fun. And as usual puntang canteen and that Abby girl hayon lollipop with a toping name honey.

Umalis ako at iniwan sila, may tatagpuin lang saglit. Nagpaalam na namn ako. My phone rang then next thing I done sinagot ko na ang tawag.

"Hmm." I coldly started

"Make it sure you manage it well, Kasi pagpumalpak ka? ikaw ang kapalit, tanda mo? Tandaan mo!" I seriously yelled toward my people's

"And don't forget to do that assassination without trace." And then I ended the call.

"Ahh." angal ko ng mabangga ako sa pader ng papaalis na sana ako para bumalik sa canteen.

"Bwesit!" Mura ko dahilan ng sakit ng pagkabangga ko.

"Tsk. Clumsy as ever." Then he left.

Nanlaki Ang mata ko sa ginawa niya knowing that there is someone who might heard what I am saying this couple of minutes. Gosh! How careless am I?

Di ko siya pinansin at umalis nalang na parang walang nangyari. Not a long distance I murmured

"You get always on my way, every plan I plan, you always notice, you always knew. You definitely an anonymous person. I can't get you, you Vandish Santford! What I do need to plan para maalis ka lang sa daan ko?"

Bumalik ako sa canteen but I can't find the two? I got to go at where my Ducati park and then I saw them looking at me intensely like there was something they wanna say to me.

We got home safe and as alaways Abby was first in ending in her backyard. My phone rang and I saw my mom name.

"Baby," unang salita palang niya plano ko ng e-end 'yung call kaso she spoke up again

"HAHAHA, wag mo nang e-end I was just teasing you sweetheart. So, how was your day? It is great at that UN? San mga friends mo? Come on, come home baby, dalhin mo na sila para namn makapag-chika sila sa'kin kung may  jowa kana ba?" Napaangal ako sa hauling salita ni mommy sakin.

"Mom." Sabat ko.

"Easy baby, pero may jowa ka naba?."

"Mom!" Padabog kung usal.

Tumawa lang siya sakabilang linya at Hanggang rito narinig ko tawa niya. Kaya it gives me goosebumps what was that? Tinignan ko 'yung paligid at tadahhhh.... kita ko 'yung dalawang haliparot tawa ng tawa. Tinignan ko sila ng masama na para bang kakatayin ko na sila ng buhay.

"Easy." Sabay pa talaga nilang sabi.

"Easy?." I question them

"Hehehe." Sandra respond habang si Abby ayon ang lakas ng takbo papuntang bahay habang si Sandra pouting at my phone at tumakbo narin.

I realized na nandito parin si mom sa phone. "Tss. You really enjoyed together with them, and I'm kinda great 'bout it."

I felt the sincerity and I felt she's smiled.

"Btw sweetheart come home, may pupuntahan kang party remember the Sanford? You will meet them." Magsasalita pa sana ako ng tumutot na 'yung tawag.

"Tss." Napailing ako remembering that Sanford last name. E, pano ko ngaba makalimutan 'yung apelyidong 'yun? It always give my way disaster!

WDU04:Teardrops of My GuitarWhere stories live. Discover now