Time Travel (Finished)

Chapter 5

Naiiling na tinawagan ko si papa para magpasundo

Pagdating sa bahay ay tinulungan ako ni papa na maiakyat si vince sa guest room

  "Sino ba yan shawn?" tanong ni papa sakin

  "Siya po si jungkook schoolmate ko. May mga adik yata yon na nan trip sakin ang he save me" sagot ko

  "Hon you should call a doctor. That kid is bleeding" sabi ni mama, tumango naman si papa at may tinawagan

Maya-maya lang ay dumating na yung family doctor namin

  "Do we need to take him to the hospital" tanong ko kay doc

  'There's no need for you to do that. Hindi naman ganon kalalim yung sasaksak niya, daplis lang naman but i gave him 3 stitches para hindi bumuka yung wound" sagot niya at  nakahinga naman ako ng maluwag "may fever siya pero nabigyan ko na siya ng gamot. I-monitor niyo na lang ang temperature niya and i'll go ahead"

Hinatid nila mama at papa si doc sa labas samantalang ako ay pinuntahan muna si vince

Hinipo ko ang noo niya at napabuntong hininga na lang ng maramdamang mainit pa din siya

  "Why are you always saving me love? Kahit nasa past na ako at hindi naman tayo dito ikaw pa din ang pumu-protekta sakin" usal ko habang masuyong hinahaplos ang buhok niya

Kinabukasan ay inihatid muna namin si vince sa bahay bago ako pumasok. Si vince na din ang nagpaliwanag ng nangyari sakanya

Lunch Break

Pilit kong iniiwasan ang seryosong tinging ipinupukol sakin ni paul at ng mga kaibigan niya

  "So what happened to the plan?" seryosong tanong ni joseph

  "Sabi mo eh merong KAYO ni vince sa present. Kung totoo yon ngayon pa lang alam kong alam mo na may gusto na sayo si vince" sabi ni gavin at napatango na lang ako

  "You know what shawn? Sa tingin ko kahit saan kayo mapunta, sa past sa present sa future o kahit mapunta kayo ng 18th century eh talagang magugustuhan ka ni vince so just stop pushing him away" sabi ni paul
 
  "Paano yung aksidente?" -shawn

  "Edi wag kana lang magselos tapos mag-iingat kana lang, kayo" sabi ni ion

  "Tama din si paul. Mukang kahit saang panahon kayo mapunta ay magiging kayo pa din" sabi naman ni carlo

English Class

  "So class our topic for today is poetry... but what is poetry? Poetry is a litetary work in which special intensity is given to the expression of feelings and ideas by the use of distinctive style and rythm, poems collectively or as a genre of literature... so class, can you give me a name of a famous author of poetry mr. Rosales" -ma'am bondoc

  "William shakespear ma'am" sagot nito

  "Can you give an example of poetry that shakespear wrote?"" -ma'am bondoc

Sandali namang nag-isip ang kaklase namin bago sumagot

  "Sonnet 18 ma'am" sagot niya

  "Ok very good... so class since our topic us about poetry i will give a topic and you will write a poem out of that... so our topic will be write a poem for a person who is very important to you... you will recite that in 2 weels and have a great day" sabi ni ma'am at naglabasan na kami

  "Shawn uuwi kana ba? Sabay na tayo" sabi ni paul

  "Pupuntahan ko pa si vince" sagot ko

  "Ibig bang sabihin niyan eh hindi mo na itutuloy yung plano mo na OPERATION PUSH VINCE AWAY?" -paul

  "Pupuntahan ko lang si vince dahil ako ang may kasalanan kung bakit siya napahamak" -shawn

"Will you stop blaming yourself? It's not your fault if vince wants to risk his life for you!" inis na usal ni paul atsaka nanunang maglakad

Napapabuntong hininga na lang na sinundan ko ng tingin si paul

Pinuntahan kona si vince sa bahay nila at naabutan ko ang papa niya sa sala

  "S-sir may i see vince?" tanong ko at pumayag naman ito

Pagpasok ko sa kwarto niya ay naabutan ko siyang nagbabasa ng libro

  "Vince?" napatingin naman siya sakin

  "Shawn"

Ibinaba niya yung librong hawak niya at sumenyas na umupo ako kaya umupo ako sa dulo ng kama niya

  "Maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong ko at tumango naman siya

*Katahimikan*

  "Shawn... mawiwirduhan ka ba kung sasabihin kong may nararamsmdaman ako para sayo?" -vince

  "V-vince..."

  "I know were both mens but..." i cut him off

  "Stop!" usal ko atsaka tumayo

  "Shawn"

  "I will be honest with you. Hindi ko masusuklian yang nararamdaman mo" sabi ko atsaka umalis

Ayokong makita ang reaksiyon sa sinabi ko pero isa lang ang nasisiguro ko. Nasaktan siya sa sinabi ko

_________________________________________
Please don't forget to vote, comment, and follow

Please follow my social media accounts:
Facebook: https://www.facebook.com/se.kim.9081
Instagram: https://www.instagram.com/sekim_02/
Twitter: https://mobile.twitter.com/02Sekim
YouTube: https://youtube.com/channel/UCTdvNjcVNNJl44eQLbV3JUg

Thank you so much for reading😊❤