ဒီနေ့လည်းjenအလုပ်နားတယ် ကို နဲ့အဆင်ပြေချင်လို့အခုလိုနားထားတာလည်းပါတယ် ကို့အနားမှာနေပြီးအချိန်ကြာကြာအတူရှိပြီးအဆင်ပြေချင်နေပြီလေ...မနက်ပိုင်းကတော့အရင်နေ့လိုသာမန်ပါဘဲ နေ့လည်ပိုင်းကျတော့သားဖသုံးယောက်ခြံထဲကရေကူးကန်မှာရေဆော့နေကြတယ်လေ....jenလည်းကို့ရဲ့ဖြူဖွေးကျစ်လစ်လွန်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ့်အချိုးအစားကိုသာခြံထဲကခုံမှာထိုင်ကာငေးနေမိတယ် ကို့ခန္ဓာကိုယ်မှာရေးသီးလေးတွေတွဲခိုနေတာကအစတော်တော်ပင်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်ရင်ဘတ်ကာခွဲစိက်ထားတဲ့အမာရွတ်ကတောင်jenအတွက်အတော်တန်ဖိုးရှိသည် ခနနေတော့ဟွန်းသံကြောင့်
Jen-" Arjishi ဘယ်သူလည်း "
Arjishi-" မနေ့ကလာတဲ့မိန်းကလေးပါ သမီးjen "
Jen-" ဒါဆိုunnie mina... ခနလေးဦးလေးခနနေမှတံခါးဖွင့်ပေး "
Jenလည်းတပတ်အမြန်ယူကာ ရေကူးကန်နားသွားလိုက်တယ်
Jen-" ကိုရေဆော့တာတော်ပြီလာအပေါ်အမြန်တက်ခဲ့တော့ "
Jenပြာယာခက်နေတာကြောင့်liအမြန်တက်ခဲ့တော့ jenက liကိုတပတ်နဲ့ခန္ဓာကိုယ့်ကိုသေချာအုပ်ကာပတ်ပေးနေတယ်
Li-" ဘာဖြစ်လို့လည်းjen. "
Jen-" သဝန်တိုလို့လေ....ကို့ကိုကြည့်နေမှာမလိုချင်လို့....အိမ်ပေါ်တက်ပြီးအဝတ်စားလဲတော့နော်..."
ပြောပြီးလှည့်ထွက်တော့ရေတွေနဲ့ချောနေတာကြောင့် ဟန်ချက်ပျက်ကာခြေချော်သွားပေမယ့်ရောက်သွားတော့ကို့ရင်ခွင်ထဲကို ဒါပေမယ့်လည်းခြေထောက်ကခေါက်သွားသည် အကြည့်တွေစုံကာ နှုတ်ခမ်းတွေကအကြည့်ရောက်တော့...
Mina-" jen ဘာဖြစ်တာလည်း..."
Jen-" ဘာမှမဖြစ်ဘူးunnie ခြေချော်ပြီးလဲတော့မလို ကိုကဖမ်းပေးထားတာ....အ..ကျွတ်..ကျွတ်..အီးး.."
ခြေထောက်ခေါက်တာအပြင်ခြေစစ်ပါအနည်းငယ်အရှေ့ထွက်လာတဲအထိဖြစ်သွားတာကြောင့်jenမျက်ရည်တွေဝဲတက်လာရသည်
Li-" ဟင်ခြေထောက်ခေါက်သွားတာလား ဖမ်းလိုက်တာတောင်မမှီလိုက်ဘူးကြည့်အုံး လာအပေါ်ထပ်တက်ပြီးဆေးလိမ်းမယ်နော်...."
Jenလမ်းလျောက်ဖို့လုပ်တော့ခြေထောက်ကခွေကျသွားတယ်
Jen-" အားး....."
Jenအော်သံကြောင့်liအတော်ပင်စိတ်ပူနေပြီလေအဲ့တာကြောင့်ဆေးအမြန်လိမ်းရအောင်jenခန္ဓာကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီပြီးအပေါ်ထပ်ကအခန်းထဲကိုခေါ်လာခဲ့တယ်
ကိုကအလောတကြီးjenကိုသေချာချီလိုက်ပြီး အခန်းထဲကိုခေါ်လာတယ်ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီးတာနဲ့ပြာယာခက်နေတဲ့ကိုပါ....jenကိုစိတ်ပူပေးနေတဲ့ကို့ပုံစံလေးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်
Li-" arjima ဆေးလိမ်းဖို့ဆေးသေတ္တာယူခဲ့ပေးပါ.."
Arjima-" ဟုတ်ပြီliလေး..."
ကိုကအကျီတောင်ဝတ်နိုင်ကုတင်မှာဘေးတစောင်းထိုင်ကာjenခြေထောက်လေးကိုကိုင်တော့
Jen-".အားးး.....အဟင့်...အဟင့်.. "
နာလွန်းလို့မျက်ရည်ပင်ဝဲကာငိုမိသည်
Li-"အရမ်းနာလို့လားဟင်..."
Jen=" ဟုတ်နာတယ်ကို....."
Li-" ခနဘဲနော်ကလေးလေး ကိုသက်သာအောင်လုပ်ပေးမယ်နော် "
Jenခနလောက်မှင်သက်ကာအတော်ပင်ပျော်မိတယ် ကိုကjenကိုစိတ်ပူနေပြီးကလေးလေးလိုခေါ်ကာသူ့ကိုသူလည်းကိုလို့သုံးနှုန်းနေသည်....အရင်လိုလေးကို့ဆီကကလေးလို့ခေါ်သံကြားတော့jenပျော်လွန်းလို့နဂိုခြေထောက်နာလို့မျက်ရည်ဝဲနေတာထက်ပင်ပိုပြီးမျက်ရည်ကျမိသည်အထိ
Li-" ကလေးလေးဘာလို့လည်းဟင်အရမ်းနာလို့လား...မငိုနဲ့နော်ခနနေအဆင်ပြေအောင်ကိုလုပ်ပေးမယ်ကလေးရယ်မငိုရဘူးနော်...."
ကိုကjenကိုချော့ရင်ရင်ခွင်ထဲကိုထွေးပွေ့လိုက်တာကြောင့် ကို့ရင်ဘက်ကိုအပ်ကာမျက်ရည်ကျနေမိသည်....
Arjima-" liလေးဒီမှာရပြီသား "
Li-" nae arjima "
ရင်ခွင်ထဲကငိုနေတဲ့ကလေးကိုသေချာကြည့်ကာမျက်ရည်တွေသုတ်ပေးပြီး
Li-" မငိုရဘူးနော်ကလေးလေး ခနဘဲနော်..ပြွတ်စ် ..."
Jenနဖူးလေးကိုအနမ်းခြွေပြီးကိုဟာjenခြေထောက်လေးကိုအသာအယာကိုင်ကာနှိပ်ရက်ဆွဲဆန့်လိုက်တော့
Jen-".အားးးး နာတယ်..အီးးဟီးကိုရေ"
Li-" ရပြီနော်ကလေးလေးခနဘဲကိုပတ်တီးစီးပေးမယ် "
Liလည်းသေချာနှိပ်နယ်ပေးကာပတ်တီးစီးပေးလိုက်တော့ကလေးကငြိမ်ကျသွားသည်......အရင်လိုဖြစ်မှာမကြောက်တော့ဘဲကလေးကိုသာliအရင်လိုချစ်ဆဲဦးစားပေးဆဲပါဘဲ ကလေးဒဏ်ရာသေးသေးလေးရရင်တောင်liဟန်ဆောင်ထားမှုတွေထနန်းမနုင်အောင်ကွာကျရပါတယ်
Jen=" ကို အကျီသွားလဲအုံးလေအအေးပတ်နေမယ်.."
Li-" ဟုတ်ပြီနော်ဒါဆိူနားနေအုံးကိုအကျီသွားလဲလိုက်အုံးမယ်...arjimaရေသားတွေကိုရေဆော့တာရပ်ခိုင်းပြီးအကျီတွေလဲပေးပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှာနေခိုင်းလိုက်ပါတော့မဟုတ်ရင်ဖျားနေမယ်..."
Arjima-" ဟုတ်liလေး "
ပြောပြီးတာနဲ့ကိုကအကျီလဲဖို့အဝတ်လဲခန်းထဲဝင်သွားတယ် အဲ့အချိန်မှအချိန်တစ်ခုလုံးjenတို့ကိုကြည့်နေတဲ့unnie minaကိုသတိရမိတယ်
Mina-" jenလေးသက်သာတယ်နော်."
Jen=" nae unnie "
Mina-" ဒါဆိုunnie ပြန်တော့မယ်နော် "
Jen-"nae ကောင်းကောင်းပြန်နော်unnie "
Jenလည်းထွက်သွားတဲ့unnieကိုကြည့်ကာ သဝန်တိုစိတ်ကတော့ထွက်လာတယ် ပြန်ခါနီးမျက်နှာမကောင်းတာကိုလည်းသိနေတယ်ကိုနဲ့jenရဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်ဆိုတာတော့သေချာနေပါတယ် jenလည်းဘာမှမပြောမိပြန်လေကောင်းလေလို့တောင်တွေးမိသည်ခနနေတော့ကိုကအဝတ်လဲပြီးထွက်လာကာjenဘေးမှာထိုင်ပြီး
Li-" အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လားဟင်ခြေထောက်ကာ ဒါမှမဟုတ်ကိုတို့ဆေးခန်းသွားကြမလား "
Jen-" မလိုပါဘူးကိုရယ် ပျောက်သွားပါပြီအခုတောင်တော်တော်အဆင်ပြေနေပြီ "
Li-" တော်သေးတာပေါ့ ဘာမှသိပ်မဖြစ်လို အခုဘာစားမလည်းတစ်ခုခုစားမလား "
Jen-" ကို့ကိုစားမယ်လေ...."
ကိုကခနကြောင်သွားပြီးနောက်မှရယ်ကာ
Li-" jenကတော့လေ...နောက်ပြီ ကိုအခုတစ်ခုခုသွားပြင်လိမ့်မယ် "
Jenလည်းထသွားတော့မယ့်ကို့လက်လေးကိုဆွဲကာကုတင်ကိုမှီထာယနေရင်းပင် ပြန်ထိုင်ကျလာတဲ့ကို့ရင်ခွင်ထဲကိုတိုးဝင်လိုက်တယ်
Jen-" ချစ်တယ် ကို ကလေးအနားကဘယ်မှမသွားပါနဲ့လားဟင်..ကလေးကကိုမရှိရင်မရဘူးသိရဲ့လားဟင်..."
ကိုကjenကိုပြန်ပွေ့ဖက်ထားပြီး
Li-" ပင်ပန်းသွားပြီနော်ကို့ရဲ့ကလေးလေးအခုကစပြီးကိုကအနားမှာအမြဲရှိနေပေးမယ်."
ကို့ရဲ့စကားကြောင့်jenငိုမိပါလေရော..
Jen-" ဘာလို့jenကိုအပစ်မပြောရတာလည်းကိုရဲ့ ကို့ကိုအချိန်အကြာကြီးဒဏ်ရာတွေပေးပြီးလက်စားချေခဲ့တာလေ...အဟင့်...အဟင်..jenကိုဆူလိုက်ပါပြောလိုက်ပါလက်ပါချင်ရင်ပါလိုက်ပါကိုရယ် ပြီးရင်တော့အနားမှာရှိပေးနော် jenကိုမရှိရင်မဖြစ်ဘူးသိရဲ့လားဟင်..ကိုမရှိတော့မှ ကို့တန်ဖိုးကိုjenသိခဲ့ရတာ....ကိုမရှိတော့မှကိုချစ်တယ်လို့ပြောတဲ့စကားတွေကအလိမ်အညာတွေမဟုတ်ဘူးဆိုတာသိခဲ့ရတာ jenလေနောင်တတွေအရမ်းရမိတယ် အရင်နှစ်တွေအတွင်းမှာကို့ကိုဒဏ်ရာတွေဘဲပေးခဲ့မိတယ် ကိုဘာရောဂါဖြစ်နေလည်းဘယ်အခြေအနေရောက်နေလည်းတောင်မသိတဲ့ အသုံးမကျတဲ့သူပါကိုရယ်..."
Li-" ကလေးရယ်တော်ပါတော့...ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထပ်အပစ်မတင်ပါနဲ့ကွာ ကိုလေကလေးကိုအရမ်းချစ်တာသိလား ချစ်လွန်းလို့အပစ်မမြင်ရက်ခဲ့ဘူး ကိုထွက်သွားခဲ့တယ်ဆိုတာလည်းကလေးပျော်ဖို့အဆင်ပြေဖို့အတွက်ဘဲမျှော်လင့်ခဲ့တာ...အဲ့တာကြောင့်မို့ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပစ်မတတ်ပါနဲ့နော် "
Jen-" ချစ်တယ် ကိုကို "
Li-" ကလေးလေးရယ် ကိုလည်းအရမ်းချစ်တာပေါ့ "
#Story- 29(end)
YOU ARE READING
'Please don't leave me baby'
Historical Fictionမူရင်းရေးတဲ့ဆရာမကိုcrdပေးပါတယ်နော်ပုံစံတွေနည်းနည်းပြောင်းထားမှာပါ"ဆူးခက်တွေပြန်နေကြလမ်းပေါ်"ဆိုတဲ့ဝတ္ထုကိုjenlisa ver နဲ့ပုံစံပြောင်းပြီးရေးခြင်းဖြစ်ပါတယ် 🙏အရမ်းကြိုက်လို့ရေးခြင်းပါ ပြောင်းရေးထားတာများပါတယ်
