{ Zawgyi }
ဓာတ္ပံုေဘာင္ေလးထဲက ေကာင္မေလးဟာ အလွပဆံုးနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ျပံဳးလို့ေနသည္။ အစ္မရယ္...ေနာင္ဘဝဆိုတာရွိခဲ့ရင္ အစ္မနဲ့ အရမ္းခ်စ္တဲ့ေမာင္နွမေတြအျဖစ္ ျပန္ဆံုခ်င္ပါေသးသည္။
ျပာအိုးေလးေဘးမွ သူမ၏ဓာတ္ပံုအားစိုက္ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြဝဲေနပါေသာ Jeon..
Taehyung Jungkook၏လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားအား တင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္ေပးထားလိုက္သည္။
" Jeon.. ShinAhက အခုတစ္ေနရာမွာ အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ့ ေပ်ာ္ေနမွာပါ "
" ဟုတ္တယ္hyung... အစ္မကို က်ြန္ေတာ္ခြင့္လႊတ္တာမို့ ဘယ္ေနရာမွာပဲေရာက္ေနပါေစ အျမဲေပ်ာ္ေနပါေစ "
Jungkookအေပၚ သူမဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးခဲ့ပါေစ ေမာင္နွမဆိုသည့္ သံေယာဇဥ္ေလးေၾကာင့္ အရာအားလံုးခြင့္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ Taehyung ကေတာ့ သူတို့ေမာင္နွမနွစ္ေယာက္လံုးအား ခြင့္လႊတ္သည္လဲမဟုတ္ ေနာက္ဆံုး သူတို့လုပ္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ သူတို့ဒဏ္ျပန္ခံစားရသည္ဟုသာ သတ္မွတ္ထားသည္။
သူတို့လုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြအတြက္လဲ သူတို့ေနာင္တရခဲ့ၾကသည္မဟုတ္လား...
လြန္ခဲ့သည့္ တစ္နွစ္ေက်ာ္က...
ေခါင္းမွေသြးမ်ားစီးက်ကာ ယိုင္ေနျပီျဖစ္သည့္ကိုယ္ေလးကိုတြဲျပီး Taehyungဂိုေဒါင္အျပင္ဘက္ထြက္လာခဲ့သည္။ အျပင္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ရုတ္တရတ္ သူတို့ဆီ စူးရွေသာမီးေရာင္နွင့္ တရွိန္ထိုး ဝင္ေရာက္လာပါေသာ ကားတစ္စီး...။
Taehyung ထိန္းကာတြဲထားသည့္ Jungkook အား အေနာက္ဘက္သို့တြန္းပို့လိုက္ျပီး မ်က္စိကိုစံုမွိတ္လိုက္သည္။ Jungkookကေတာ့ Taehyungနွင့့္ အေနာက္ဘက္ အနည္းငယ္အကြာမွာ လဲကာက်သြားရသည္။
မလုပ္နဲ့...အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ့... ထျပီး Taehyungကိုဝင္ဆြဲခ်င္ေပမဲ့ ေခါင္းေတြထဲမူးေဝေနျပီး ခႏၶာကိုယ္ကထဖို့ပင္ခက္ခဲလွသည္။ မ်က္လံုးမွ မ်က္ရည္ေတြအဆက္မျပတ္စီးက်လာျပီး မ်က္ရည္နွင့္ေသြးမ်ားပင္ေရာလို့ေနျပီ။
အေရွ့မွာ Jungkook ကိုကြယ္ကာ ရပ္ေနေသာ Taehyungနဲ့ အရွိန္ျဖင့္ လာေနေသာကား...။
YOU ARE READING
I STILL LOVE YOU { Completed }
Fanfiction{ Zawgyi + Unicode } တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနျကေသာ္လည္း... တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ချစ်နေကြသော်လည်း... #Taekook
